Η χώρα των Κιμ και το Μουντιάλ

Ακούμε κατά καιρούς διάφορα για τη χώρα των Κιμ, χωρίς να την γνωρίζουμε καλύτερα στην πραγματικότητα, αφού πολλά από αυτά είναι σκέτη παραπληροφόρηση στα όρια της γελοιότητας. Ποια είναι όμως η σχέση της ΛΔ Κορέας με το ποδόσφαιρο και τα Παγκόσμια Κύπελλα;

Η πρώτη εμφάνιση της ΛΔ Κορέας σε Μουντιάλ ήταν το μακρινό 1966 στα γήπεδα της Αγγλίας και έκανε πάταγο, με μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του θεσμού. Οι Κορεάτες κληρώθηκαν σε ένα δύσκολο όμιλο, όπου φαβορί ήταν η Σοβιετική Ένωση μαζί με την Ιταλία. Έχασαν 3-0 στην πρεμιέρα από τους Σοβιετικούς στο ντέρμπι της… σοσιαλιστικής κοινότητας (που είχε ήδη όμως κλονιστεί από το σινοσοβιετικό σχίσμα), απέσπασαν ισοπαλία από τη Χιλή (που δεν είχε ακόμα την κυβέρνηση της Λαϊκής Ενότητας) κι έφτασαν στον τελευταίο αγώνα ενάντια στους Ιταλούς, που χρειάζονταν απλά το βαθμό της ισοπαλίας για να σφραγίσουν την πρόκριση, σε έναν αγώνα που παρέταξαν αναπληρωματικούς, για να ξεκουράσουν τους βασικούς, καθώς ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί.

Η Κορέα όμως προηγήθηκε με γκολ του Πακ Ντου Ικ, κράτησε με νύχια και με δόντια το προβάδισμα και νίκησε με το αγαπημένο σκορ των Ιταλών, που γνώρισαν τον αποκλεισμό και το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό κάζο της ιστορίας τους.

Επόμενος αντίπαλος στα προημιτελικα ήταν η Πορτογαλία του Εουζέμπιο, του Μαύρου Διαμαντιού, που θα έβγαινε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης, και έμοιαζε με κατάλοιπο της αποικιοκρατίας σε μια εποχή που ανθούσαν τα αντι-ιμπεριαλιστικά, αντιαποικιακά κινήματα. Η ΛΔ Κορέας προηγήθηκε με 3-0 στο ημίωρο του αγώνα, πριν καλά-καλά καταλάβουν οι Πορτογάλοι τι τους χτύπησε. Είχαν όμως αρκετό χρόνο μπροστά τους να συνέλθουν. Με μια αντεπίθεση διαρκείας και τέσσερα γκολ του Εουζέμπιο έφτασαν σε μια τρομερή ανατροπή (αθλητικά μιλώντας, χωρίς πολιτικές προεκτάσεις) και τη νίκη με 5-3.

Παρόλα αυτά, οι Κορεάτες επέστρεψαν σαν ήρωες στην πατρίδα τους, είχαν θερμή υποδοχή αλλά και το πολιτικό ηθικό δίδαγμα για την επαγρύπνηση απέναντι στις δυνάμεις του ιμπεριαλισμού, η οποία δεν πρέπει να χαλαρώνει ποτέ…

Η επόμενη και τελευταία μέχρι στιγμής παρουσία της ήταν στο Μουντιάλ της Ν. Αφρικής το 2010, χωρίς απαρτχάιντ και με το Μαντέλα στα επίσημα. Δεν ήταν όμως το ίδιο πετυχημένη με την πρώτη φορά. Η Κορέα πήγε σπίτι της από τη φάση των ομίλων, με τρεις ήττες παθητικό σε ισάριθμους αγώνες, 12 τέρματα εις βάρος της και μόλις ένα στο ενεργητικό της, απέναντι στη Βραζιλία, από την οποία έχασε δύσκολα στο δεύτερο ημίχρονο, με 2-1.

Αλλά η συνέχεια ήταν απογοητευτική, εισπράττοντας μια 7άρα από την Πορτογαλία που γινόταν ο κακός της δαίμονας, κι άλλα τρία από την Ακτή Ελεφαντοστού, σε έναν κάθε άλλο παρά βατό όμιλο. Οι Έλληνες τηλεθεατές μπορεί να θυμούνται επίσης τη συγκινητική προσπάθεια των εκφωνητών της ΕΡΤ τότε να την πουν με το επίσημο όνομά της, ως ΛΔ της Κορέας και όχι με το γεωγραφικό της προσδιορισμό (Βόρεια Κορέα), όπως συνηθίζεται. Κάτι που  δεν ήταν καθόλου εύκολο, όταν έπρεπε να αναφερθούν πχ στους… ΛΔ Κορεάτες.

Τις επόμενες μέρες κυκλοφόρησε ένα εμφανώς χιουμοριστικό βίντεο, με την υποτιθέμενη παρουσίαση του αγώνα της ΛΔ Κορέας με τη Βραζιλία στη ΛΔ της Κορέας. Με το κατάλληλο μοντάζ, τα γκολ των Βραζιλιάνων δεν μπήκαν ποτέ στην εστία, κι έμεινε μόνο αυτό της Κορέας. Έτσι στο τέλος πανηγύριζαν όλοι μαζί ικανοποιημένοι μια μεγάλη νίκη επί της υπερδύναμης Βραζιλίας (“κάτω οι δύο υπερδυνάμεις”, που έλεγε κι ένα σύνθημα της Μεταπολίτευσης).

Η πραγματικότητα όμως ξεπερνά τη φαντασία. Κάποια ΜΜΕ -κι ανάμεσά τους φυσικά και τα ελληνικά, που αναπαράγουν αμάσητη οποιαδήποτε σαχλαμάρα σχετικά με τη ΛΔ της Κορέας- μετέδωσαν το παραπάνω βίντεο ως πραγματική είδηση, σα να παίχτηκε κανονικά στην κρατική τηλεόραση!

Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε μερικές μέρες αργότερα, από το TVXS του αριστερού Κούλογλου, που μετέδιδε έγκυρα ρεπορτάζ, για τη διαπόμπευση των διεθνών στην πατρίδα τους, την κριτική που τους ασκήθηκε στο Παλάτι του Πολιτισμού, τη διαγραφή από το Κόμμα του Ομοσπονδιακού προπονητή, που αναγκάστηκε να αλλάξει δουλειά και να γίνει εργάτης! Οι μόνοι που γλίτωσαν ήταν δύο διεθνείς με διπλή καταγωγή, που δεν επέστρεψαν στη χώρα τους, αλλά κατέφυγαν στην Ιαπωνία, ενώ -πάντα σύμφωνα με το έγκυρο ρεπορτάζ του TVXS- τα παλιότερα χρόνια, οι αθλητές που αποτύγχαναν κατέληγαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης… Η τέχνη των fake news στα καλύτερά της.

Το συμπέρασμα είναι πως η ΛΔ της Κορέας μπορεί να μην είναι αήττητη. Η οργανωμένη βλακεία των κυρίαρχων ΜΜΕ όμως είναι…

Υστερόγραφο: ένα πλήρες αφιέρωμα θα περιελάμβανε μια αναφορά και στο νότιο τμήμα της κορεατικής χερσονήσου, το οποίο έχει σαφώς περισσότερες παρουσίες σε Μουντιάλ -είχε βρεθεί αντιμέτωπο και με τη δική μας Εθνική άλλωστε- και μια παρουσία στα ημιτελικά του Μουντιάλ του 2002, ως διοργανώτρια χώρα. Ωστόσο εκείνη η διοργάνωση είχε στιγματιστεί από το μέτριο θέαμα αλλά και από τις αλλεπάλληλες κακές διαιτησίες, που πήγαιναν καροτσάκι την Κορέα ως τους “4” της διοργάνωσης.

Οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου υπέστησαν η μία μετά την άλλη μικρές διαιτητικές σφαγές, ξεκινώντας από την Πορτογαλία στον όμιλο, για να φτάσουμε στην Ιταλία στο πρώτο νοκ-άουτ, και την Ισπανία στον προημιτελικό -η μία περίπτωση πιο εξοργιστική από την άλλη. Κατά μια ειρωνεία της Ιστορίας, η διαδρομή της Κορέας σταμάτησε τελικά στον ημιτελικό από τους Γερμανούς (το σημερινό “αντίπαλο” του Ευρωπαϊκού Νότου), που είχαν ως ηγέτη τους τον Ανατολικογερμανό (ή μάλλον ΛΔ Γερμανό, για να είμαστε ακριβείς) Μίχαελ Μπάλακ. Αλλά αυτό είναι μια άλλη Μουντιαλική ιστορία…

Υγ2: συχνά πάντως ο αθλητισμός έχει δώσει αφορμές για ενωτικές κινήσεις φιλίας μεταξύ των δύο κρατών. Ενώ έχει κυκλοφορήσει ως φήμη και το σενάριο να συνδιοργανώσουν από κοινού ένα Παγκόσμιο Κύπελλο στο εγγύς μέλλον.