“Εμείς οι Ρουμάνοι έχουμε συνηθίσει τις απαγορεύσεις” – Ο Μπόλονι συγκρίνει τα μέτρα της πανδημίας με τη σοσιαλιστική Ρουμανία

Ο προπονητής του Παναθηναϊκού Λάζλο Μπόλονι και ο “αντικομμουνισμός της διπλανής πόρτας” ξαναχτυπά. Δεν είναι η πρώτη φορά εξάλλου που ο Ρουμάνος τεχνικός με τις ουγγρικές ρίζες δίνει τέτοια δείγματα γραφής, όπως θα θυμούνται οι τακτικοί αναγνώστες της Κατιούσα.

Αυτή τη φορά ο Μπόλονι μίλησε σε εφημερίδα της πατρίδας του και άρχισε μια “πετυχημένη σύγκριση” των απαγορευτικών μέτρων του κορονοϊού και του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε (και γνώρισε η Ρουμανία), καταλήγοντας στο ακαταμάχητο συμπέρασμα πως αφμότερα μας στερούν την ελευθερία. Αλλά όποιος έχει ζήσει τους περιορισμούς της σοσιαλιστικής Ρουμανίας, σίγουρα μπορεί να συνηθίσει σήμερα να κυκλοφορεί με μάσκες.

«Εμείς οι Ρουμάνοι είχαμε συνηθίσει στις απαγορεύσεις. Όταν άρχισε να επιβάλλεται η χρήση μάσκας λόγω της πανδημίας, ο καθένας βρίσκει μία δικαιολογία. Άκουσα έναν Γάλλο και ενόχλησε το ύφος του: εμείς είμαστε συνηθισμένοι στην ελευθερία, δεν φοράμε κάτι τέτοιο.

Πώς θα του φαινόταν εάν ζούσε στη Ρουμανία πριν το 1990, όταν έβαζες το αυτοκίνητο στο γκαράζ σου τον Νοέμβριο και το ξαναέβγαζες τον Απρίλιο; Όλοι υπομέναμε πράγματα, 20 εκατομμύρια άνθρωποι. Ή να περιμένεις στην ουρά τρεις ώρες για να πάρεις 20 γραμμάρια βούτυρο; Φυσικά, δεν θέλω να συμβεί ξανά. Αλλά εάν έχεις ζήσει με τέτοιους περιορισμούς, δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να συνηθίσουν για λίγο με μάσκες ή άλλα μέσα ασφαλείας σε τέτοια εποχή».

Πάλι καλά που δεν άρχισε πάνω στον οίστρο του να συγκρίνει τα “θύματα του κομμουνισμού” και της πανδημίας. Σε κάθε περίπτωση, τα λέει αυτά σε μια χώρα όπου ένα μεγάλο μέρος του λαού υποφέρει, με μισθούς πείνας κοντά στο όριο της φτώχειας, και για ένα κράτος που διαχειρίστηκε άθλια την αντιμετώπιση του κορονοϊού, με χιλιάδες κρούσματα σε καθημερινή βάση, που αναμένεται να πλησιάσουν το 1 εκ. τους επόμενους μήνες (με άλλα λόγια 1 στους 20 Ρουμάνους θα έχει προσβληθεί από τον ιό). Και αν υπάρχει ένα αποκούμπι για τον λαό σε αυτές τις δύσκολες μέρες είναι -όπως σε όλες τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες- οι δομές του συστήματος υγείας που έχουν μείνει από την… “ανελεύθερη περίοδο” πριν από το 1990.

Δεν περιμένουμε από τον Μπόλονι να αρχίσει τις συγκρίσεις με την αποτελεσματικότητα των χωρών που δε γνώρισαν τη “γλύκα της ελευθερίας”, όπως η Ρουμανία τις τρεις τελευταίες δεκαετίες. Θα μπορούσε, ωστόσο, αν μη τι άλλο να μην είναι τόσο προκλητικός, ιδίως σε μια περίοδο όπου το σύστημα δείχνει τα όριά του και η ελευθερία στον καπιταλισμό είναι μια πολύ-πολύ σχετική έννοια…