Fo’ Fo’ Fo’… και κάτι ψιλά

Όταν οι δημοσιογράφοι ρώτησαν το Mozes Malone, το 1983, την πρόβλεψή του για την πορεία της ομάδας του, των 76ers της Φιλαδέλφεια, στα play-off, τους απάντησε με το ιστορικό “fo’-fo’-fo'”, δηλαδή τρία σκουπίσματα με 4 νίκες, που αποδείχτηκε σχεδόν προφητικό. Οι 76ers έφτασαν τότε στον τίτλο γνωρίζοντας μόλις μία ήττα στο δρόμο τους προς το δαχτυλίδι, από τους Milwaukee Bucks, στους τελικούς της Ανατολικής Περιφέρειας. Σκούπισαν μέχρι και τους Lakers του Magic και του Kareem, στη μεγαλύτερη παράσταση που είχαμε παρακολουθήσει έως τώρα στα χρονικά του πρωταθλήματος.

‘Η μάλλον τη μεγαλύτερη μέχρι την επόμενη… Και τη φετινή παρέλαση του Golden-State που πέτυχε ένα Fo’ παραπάνω (λόγω της διαφοράς στα συστήματα διεξαγωγής, τότε και τώρα), με μόλις μία παρασπονδία στο τελευταίο εμπόδιο.

Η είδηση στο ΝΒΑ φέτος δε θα ήταν να το πάρουν οι Warriors, αλλά να τους το πάρει κάποια άλλη ομάδα, όπως έγινε πέρυσι με το Cleveland.
Είδηση ήταν όταν έκαναν τη μοναδική τους ήττα στα play-off, από τη μόνη ομάδα που δε σκούπισαν στο δρόμο τους προς την κορυφή -τους Cavaliers, που είχαν κι αυτοί μόλις μια ήττα μέχρι να συναντήσουν το Golden State.
Είδηση ήταν όταν βρίσκονταν πίσω στο σκορ ή όταν ζορίζονταν κι αναγκάζονταν όντως να πολεμήσουν, δικαιώνοντας το όνομά τους.

Αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο κι από τις 15 σερί νίκες τους -πριν την κρίσιμη 16η- ήταν η άνεση με την οποία τις πέτυχαν, χωρίς καν να ιδρώσουν και να χρειαστεί να πιάσουν κάποια σπουδαία απόδοση. Μια συνηθισμένη μέρα στη δουλειά για αυτούς, την ίδια ώρα που οι αντίπαλοί τους έφταναν στα όριά τους και δοκίμαζαν τα πάντα.

Όπως αυτό.

Ή αυτό.

Και αυτό (τυφλό κάρφωμα του Λεμπρόν).

Δε θέλω να μου δέσετε τα μάτια

Ναι αλλά δεν ήταν αρκετά.

Οι Cavs έσπασαν το ρεκόρ τριπόντων σε τελικούς (που το είχαν πετύχει οι Warriors λίγες μέρες πριν), ο Λεμπρόν έσπαγε τα ρεκόρ του Τζόρνταν στους τελικούς, αλλά το Golden State είναι σε άλλα επίπεδα και κυνηγά τα ομαδικά ρεκόρ των δικών του Bulls. Πέρυσι έκαναν το ασύλληπτο 73-9 στην κανονική περίοδο, αλλά έκαναν άλλες τόσες ήττες στα play-off και έμειναν χωρίς τίτλο. Φέτος τα πήγαν ελαφρώς χειρότερα, με το… φτωχό 67-15, αλλά ήταν πυραυλοκίνητοι στην τελική ευθεία, με μόλις μία παραφωνία, για να έχουν κάτι, μια πρόκληση, να κυνηγήσουν και του χρόνου. Αν και τότε θα είναι υγιής ο Kawai Leonard, και η ιστορία μπορεί να μην επαναληφθεί (σαν τραγωδία ή σα φάρσα).

Φέτος οι Warriors έμοιαζαν να πηγαίνουν στον αυτόματο, χωρίς το βασικό τους προπονητή -που είχε προβλήματα υγείας- για αρκετό χρονικό διάστημα. Του χρόνου μπορεί να παίζουν με παίκτη λιγότερο, για να το κάνουν να έχει ενδιαφέρον. Εκτός κι αν χάσουν το καλοκαίρι κάποιο από τα αστέρια τους, γιατί δε χωράνε στο ίδιο μπάτζετ (λόγω σάλαρι καπ) ή στην ίδια ομάδα, καθώς κάποιοι θυσιάζουν το “εγώ” τους, για να διατηρήσουν τις ισορροπίες.

Αυτός που δεν πρόκειται να φύγει είναι ο MVP των τελικών, Kevin Durant, που πήγε σε μια ήδη κορυφαία ομάδα και την έκανε ακαταμάχητη. Και προφανώς δε μετανιώνει για την επιλογή του, με το πρώτο δαχτυλίδι στο χέρι του, όσα κι αν άκουσε -και θα συνεχίσει να ακούει- για την απόφασή του να διαλέξει τον (πιο) εύκολο δρόμο προς τον τίτλο και να πάει μαζί με τους καλύτερους αντί να τους νικήσει. Ό,τι δεν μπορείς να πολεμήσεις, αγάπησέ το…

Εκτός κι αν χορτάσει τίτλους τα επόμενα χρόνια στο Golden State, που έχει όλες τις προϋποθέσεις να χτίσει μια δυναστεία, κι επιστρέψει στην Οκλαχόμα -όπου τώρα τον βλέπουν σαν προδότη- για να πάρει μαζί της έναν τίτλο. Όπως είχε κάνει κι ο Λεμπρόν με το Κλίβελαντ.

Λες;