Γεια σου Παππά, Παππά και χρόνια σου πολλά…

Λίγοι παίκτες έχουν το “προνόμιο” να απασχολούν συστηματικά τα ΜΜΕ, όσο ο Νίκος Παππάς. Και το παράδοξο είναι πως το καταφέρνει, μολονότι κάποιοι δημοσιογράφοι αρνούνται και να τον κατονομάσουν κατά τη διάρκεια των αθλητικών μεταδόσεων, σα να μην υπάρχει μες στο γήπεδο!

Δυστυχώς, οι περισσότερες αναφορές είναι για λόγους που δεν έχουν να κάνουν με την αγωνιστική του αξία. Και αυτό είναι ακόμα πιο παράδοξο, γιατί μιλάμε για το μεγαλύτερο επιθετικό ταλέντο των τελευταίων γενιών, στην ίδια κατηγορία-στιλ με το Διαμαντόπουλο, το Λιαδέλη, ακόμα και με το Σπανούλη -για να μην πούμε τον Γκάλη και θεωρηθεί ιεροσυλία- που παραμένει ακόμα ταλέντο 28 χρονών, όπως αυτοσαρκάζεται ο ίδιος στο προφίλ του στο Instagram.

Ξεκίνησε να παίζει σε ομάδα στην Αιδηψό κι έφτασε σύντομα στον Πανελλήνιο, όπου είχε τις πρώτες συμμετοχές του σε ευρωπαϊκή διοργάνωση (Eurocup). Τον εντόπισαν οι κεραίες της Μπιλμπάο, όπου όμως δεν του δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να αποδείξει τι αξίζει, κι αυτή είναι η ουσία της κακής σχέσης που είχε έκτοτε με τον Κατσικάρη -με τον οποίο δε θα μπορούσε να συνυπάρξει στην Εθνική.

Έπαιξε δανεικός στον Κολοσσό και μετά την αποδέσμευσή του για λίγους μήνες στον ΠΑΟΚ. Αλλά η αναγέννησή του ήρθε την επόμενη χρονιά στον Πανιώνιο, με τον οποίο έκανε… παπάδες, βγαίνοντας πρώτος σκόρερ της Α1 -ο πρώτος Έλληνας που έπαιρνε αυτόν τον τίτλο, μετά από μια και πλέον δεκαετία.

Η φοβερή χρονιά που είχε του έδωσε το εισιτήριο για τον Παναθηναϊκό, την ομάδα που αγαπούσε από μικρό παιδί, στην οποία πήγε πακέτο με το Γιάνκοβιτς, από τη Νέα Σμύρνη, και παίζει τα τελευταία πέντε χρόνια. Είχε δυσκολίες προσαρμογής, με ένα σοβαρό τραυματισμό, κάποιους προπονητές και τον κακό του εαυτό.

Φέτος είχε βασικό ρόλο στην ομάδα, αλλά παραγκωνίστηκε μετά τον ερχομό του Μάικ Τζέιμς -με τον οποίο είχαν παρόμοια χαρακτηριστικά. Είχε όμως σπουδαία απόδοση στον πέμπτο κρίσιμο τελικό με τον Ολυμπιακό, που έκρινε τον τίτλο και πριν λίγες ημέρες ανανέωσε το συμβόλαιό του, γιορτάζοντας με τον καλύτερο τρόπο τα γενέθλιά του φέτος.

Η σχέση του με την “επίσημη αγαπημένη” πέρασε από διάφορα στάδια. Ήταν μέλος της χρυσής φουρνιάς των 89άρηδων και των 90άρηδων και βασικό στέλεχος των Εφήβων και των Νέων που κατέκτησαν την κορυφή της Ευρώπης. Έδωσε ωστόσο νωρίς δείγματα του εκρηκτικού χαρακτήρα του, που έπαιξαν ρόλο στο να μην κληθεί άμεσα στην Εθνική Ανδρών, όπου έκανε ντεμπούτο μόλις πέρυσι, στα 27 του χρόνια -κι ενώ ενδιάμεσα σκεφτόταν να επιλέξει την Εθνική Κύπρου, αξιοποιώντας τις οικογενειακές του ρίζες από τη μεγαλόνησο.

Έπαιξε στο περυσινό Ευρωμπάσκετ υπό τις οδηγίες του Μίσσα -ενός από τους αγαπημένους του προπονητές- έχοντας καλές στιγμές, αλλά κι αρκετά σκαμπανεβάσματα. Το πέρασμά του όμως σημαδεύτηκε από τη σύγκρουση που είχε με τον Μπουρούση -συμπαίκτης του τότε στον ΠΑΟ- και το κεφάλαιο της Εθνικής φαίνεται να έχει κλείσει πριν καλά-καλά ανοίξει…

Πολλοί προπονητές κρύβονται πίσω από τον οξύθυμο χαρακτήρα του Παππά και τον χρησιμοποιούν ως ασπίδα για τις δικές τους επιλογές. Όσοι όμως κατάφεραν να βρουν το κουμπί του και να κεντρίσουν το φιλότιμό του, έβγαλαν τον καλύτερο μπασκετικό εαυτό του.

Πολλοί δημοσιογράφοι λένε πως ο Παππάς αδικεί τον εαυτό του και ξεμπερδεύουν εύκολα από την έγνοια αν τον αδικούν οι ίδιοι με την αφοριστική κριτική τους κι όσα γράφουν εναντίον του. Φροντίζει όμως κι αυτός να χάνει το δίκιο του, με μπηχτές για τα… “ΑΡΔάκια”, τηλεφωνικές απειλές και ξεσπάσματα όπως αυτό, μετά από το νικητήριο καλάθι με τη Φενέρ.

Τους αρέσει να τον παρουσιάζουν ως προβληματικό παίκτη, παλιοχαρακτήρα, στην καλύτερη τον “τρελό του χωριού”. Και σε αυτόν αρέσει να είναι ειλικρινής, αυθεντικός κι αυθόρμητος -ακόμα κι αν τους δίνει πατήματα να τον περάσουν πριονοκορδέλα στα σχόλιά τους.

Ίσως ρωτήσει κανείς: είναι λογικό να θεωρείται πρότυπο ένας τέτοιος αθλητής, απείθαρχος κι εριστικός, με τέτοια συμπεριφορά κι εγωισμό; Πολύ περισσότερο, είναι θεμιτό να τα παραβλέπουμε όλα αυτά και να τον προβάλλουμε ως πρότυπο, επειδή δίνει το “παρών” σε μερικές εκδηλώσεις του ΚΚΕ; Ιδίως όταν λέει πως ταιριάζουν τα χνώτα του με παράγοντες σαν το μικρό Γιαννακόπουλο, με την εξίσου εριστική συμπεριφορά;

Ναι, αλλά όχι είναι η απάντηση. Τον Παππά δεν τον κρίνουμε ως κομμουνιστή, ούτε ισχυρίστηκε ποτέ κανείς πως έχει φτασμένη συνείδηση -ούτε και ο ίδιος εξάλλου. Τον κρίνουμε και τον προβάλλουμε, κυρίως επειδή ξεφεύγει από το χυλό του μέσου όρου, επειδή διαφέρει, έχει το θάρρος της γνώμης του, και δείχνει κάποιες στιγμές πως εκτός από δύσκολος χαρακτήρας είναι ωραίος τύπος.

Πχ όταν τρόλαρε το Νάτου της ΕΡΤ, που τον χαρακτήρισε σουτέρ.

Και μετά του είπε πως δεν πρέπει να παραιτηθεί, αλλά να πάρει αύξηση…

Ή όταν θυμόταν πως είχε νικήσει 11-0 και 21-0 σε δύο μονά στα Σεπόλια το Γιάννη Αντετοκούμπο -θα έχει να το λέει στα εγγόνια του- και τη συμβουλή που του είχε δώσει για τα φάουλ “αν παίζεις έτσι, δε θα παίξεις ποτέ στην Α1”. “Κι είχα δίκιο, γιατί πήγε κατευθείαν στο ΝΒΑ και δεν έπαιξε ποτέ στην Α1…”

Ακόμα και όταν δεν έδωσε το χέρι του στο Ζούρο, γιατί δεν ξέχασε πως δεν του έδωσε πολλές ευκαιρίες στον Πανελλήνιο…

Εριστικός, λίγο εκδικητικός -το παραδέχεται κι ο ίδιος- αλλά τουλάχιστον ειλικρινής.

Παράλληλα όμως, και με δεδομένους τους περιορισμούς της θέσης του -υπάλληλος σε μαγαζί του Γιαννακόπουλου είναι, για να μην ξεχνιόμαστε- έχει κάνει μια σειρά κινήσεις που κάνουν τη διαφορά.

Φρόντισε να χτιστεί με δικά του έξοδα γήπεδο μπάσκετ για τους κρατούμενους στον Κορυδαλλό -μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Επισκέφτηκε το Σπίτι του Αγωνιστή και τους παλαίμαχους Αντιστασιακούς.

Βρέθηκε σε εκδήλωση-ημερίδα του ΚΚΕ για το μαζικό, λαϊκό αθλητισμό, στο γήπεδο της Νήαρ Ηστ.

Έκανε εκλογική δήλωση στήριξης στο ΚΚΕ, όχι σε κάποια τυχαία στιγμή, αλλά πριν τις δεύτερες εκλογές του 12′ -μία από τις πιο δύσκολες αναμετρήσεις για τους κομμουνιστές, που δέχτηκαν ισχυρή πίεση.

Ήταν στην πρώτη μέρα του 19ου Προγραμματικού Συνεδρίου του Κόμματος.

Έχει το μυαλό (που δεν του λείπει, κάθε άλλο) να σκεφτεί πως το πιο σημαντικό δεν είναι να τον θυμούνται σαν μπασκετμπολίστα, αλλά σαν κάποιον διαφορετικό, που έπαιξε και μπάσκετ.

Και όπως έγραψε κι ο Μυτακίδης των Active Member, μέχρι την κόρνα της λήξης, με το Νικόλα δε θα πλήξεις.

Για όλα αυτά, γεια σου Παππά, Παππά, και χρόνια σου πολλά…