Γενέθλια και φτύνω τις ευχές… – Η φιέστα μιας βασίλισσας που έγινε κηδεία

Χτες, μετά το τέλος του αγώνα της Ρεάλ με τον Άγιαξ για το Τσάμπιονς Λιγκ και την πανηγηρική πρόκριση του Αίαντα, οι Ολλανδοί στις κερκίδες του Μπερναμπέου έστησαν ένα μικρό πάρτι, τραγουδώντας: “Always look on the bright side of life”… – Πάντα να κοιτάς τη θετική πλευρά της ζωής.

🎶 “Always look on the bright side of life..” 🎶

The Ajax fans serenade the defeated European champions.

🎥: @AndyMittenpic.twitter.com/U0E9AiRA7l

— Football on BT Sport (@btsportfootball) 5 Μαρτίου 2019

Κανείς δε γνωρίζει αν ήταν τρολάρισμα ή όχι, πάντως έμοιαζε σαν το τέλος-παρωδία από τους Μόντι Πάιθον και τη ζωή του Μπράιαν, όπου οι “Εσταυρωμένοι” τραγουδούσαν: “κοίτα πάντα την καλή πλευρά του θανάτου”. Την ίδια στιγμή που ο Άγιαξ ήταν καλεσμένος σε μια φιέστα, για τη Βασίλισσα που έχει γενέθλια σήμερα, αλλά εξελίχθηκε σε κηδεία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Το 2002, όταν η Ρεάλ συμπλήρωνε 100 χρόνια ζωής ως σύλλογος, υποδεχόταν στον τελικό του Κυπέλλου τη Λα Κορούνια, και έφευγε με σκυμμένο το κεφάλι από το Μπερναμπέου, με τη “Σούπερ Ντέπορ” να της κλείνει το σπίτι. Τότε όμως, στο τέλος της χρονιάς, οι Μαδριλένοι πανηγύριζαν το 9ο Τσάμπιονς Λιγκ, νικώντας τη Λεβερκούζεν στη Σκωτία. Φέτος δεν έχουν τίποτα για να σώσουν τη χρονιά και ξέμειναν από σόχους από τις 5 Μαρτίου, χάνοντας τα πάντα σε μια βδομάδα, με τρεις σερί ήττες στο σπίτι τους, τη μία πιο επώδυνη από την άλλη: δύο συνεχόμενες σε clasico από την Μπαρτσελόνα και άλλη μία που είναι η μεγαλύτερη εντός έδρας ήττα της στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ένα θεσμό, στον οποίο τις προάλλες γιόρτασε χίλιες μέρες στην κορυφή του, ως πρωταθλήτρια, για να αποκλειστεί φέτος από τη φάση των 16 και να γυρίσει δέκα χρόνια πίσω…

Η Ρεάλ μοιάζει να βρίσκεται σε μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις της ιστορίας της. Και οι αθλητικές κρίσεις έχουν κάποιες ενδιαφέρουσες εξωτερικές ομοιότητες με τις οικονομικές, καθώς όλοι ψάχνουν να βρουν τις αιτίες τους κι αποδιοπομπαίους τράγους για να τις πληρώσουν ή κάνουν λόγο για “τέλος εποχής” και την ιστορία που κάνει κύκλους: ύφεση, κρίση, έξοδος, ανάπτυξη, κοκ. Ενώ ως συνήθως οι περισσότερες αναλύσεις επικεντρώνουν στους πρωταγωνιστές και στα πρόσωπα -και όχι στον αντικειμενικό χαρακτήρα.

Άλλοι εστιάζουν στην απώλεια του Ζιντάν, του αρχιτέκτονα της περασμένης χρυσής τριετίας, που φάνηκε να αντιλαμβάνεται πρώτος από όλους πού πήγαιναν τα πράγματα και φρόντισε να φύγει πέρσι, τρεις μέρες μετά το τρίτο σερί Τσου-Λου, για να προστατέψει την εικόνα του και να μην τσαλακώσει τη λάμψη του.

Άλλοι εστιάζουν στη φυγή του Κριστιάνο Ρονάλντο -λίγες μέρες μετά το Ζιντάν- που άφησε τη Ρεάλ χωρίς τα πενήντα γκολ που πετύχαινε κάθε χρόνο, χωρίς φονικό ένστικτο και προσωπικότητα στην επίθεση, και βασικά χωρίς λάμψη -που μετράει πάντα σε μια βασίλισσα για το στέμμα της- και ένα ηγέτη για τα δύσκολα. Ή αλλιώς χωρίς τον καλύτερο -έστω πιο πετυχημένο- παίκτη της ιστορίας της.

Κι άλλοι τα ρίχνουν στον Πέρεθ, που δεν κάλυψε επάξια το κενό αυτών των δύο, προτιμώντας να διαλύσει την εθνική Ισπανίας λίγες μέρες πριν το Μουντιάλ, για να πάρει τον αναλώσιμο Λοπετέγκι και να κρατήσει λεφτά για το γήπεδο της Ρεάλ, αντί να ψάξει τον αντικαταστάτη του Κριστιάνο Ρονάλντο και την επόμενη γενιά των galacticos.

Στο κάδρο μπαίνουν κι ένας άλλος απών χτες, ο Σέρχιο Ράμος, χωρίς τον οποίο η Ρεάλ έχει το απόλυτο (4Χ4) σε ήττες στο Τσάμπιονς Λιγκ. Παρόλα αυτά, φρόντισε να πάρει σκόπιμα κίτρινη κάρτα στο Άμστερνταμ -και να τιμωρηθεί από την ΟΥΕΦΑ γι’ αυτό- θεωρώντας τη ρεβάνς διαδικαστικού χαρακτήρα, ώστε να είναι καθαρός στην επόμενη φάση, σε μία από τις μεγαλύτερες ειρωνείες της ποδοσφαιρικής ιστορίας. Την ίδια ώρα παρακολουθούσε τον αγώνα από τα επίσημα, κάνοντας παράλληλα τα γυρίσματα ενός προσωπικού ντοκιμαντέρ για τη ζωή του, που χτες θα μπορούσε να έχει τίτλο “και ο Ράμος χτενίζεται…”

Κάποιοι λένε πως επήλθε το πλήρωμα του χρόνου και ο κορεσμός για μια σειρά παίκτες που έκλεισαν τον κύκλο τους. Κι άλλοι βλέπουν τους στυλοβάτες της πορείας του πρόσφατου παρελθόντος να απαξιώνονται ραγδαία, χωρίς λογική εξήγηση: από τον κάτοχο της Χρυσής Μπάλας Λούκα Μόντριτς, μέχρι τον Κροος και τον Καζεμίρο στο κέντρο. Και από το Μαρσέλο ή τον Κέιλορ Νάβας, που τρώνε πάγκο, ως τον διαρκώς ντεφορμέ ή τραυματία Γκάρεθ Μπέιλ.

Οποιαδήποτε άλλη ομάδα, μετά από τρία Τσου-Λου, θα είχε ασυλία, δικαίωμα στην αγρανάπαυση ή τουλάχιστον απόθεμα εμπιστοσύνης και ανοχή από το κοινό. Όχι όμως από τους πιστούς υπηκόους της Βασίλισσας, που βλέπουν μια δυναστεία να αποδομείται, να σκάει σα φούσκα και να καταρρέει μπροστά στα μάτια τους, ενώ αυτοί την αποδοκιμάζουν.

Την ίδια ώρα όλοι ψάχνουν τον επόμενο θαυματοποιό που θα αντέξει στην ηλεκτρική καρέκλα του πάγκου. Θα είναι ο Μουρίνιο, που ψάχνει μια ευκαιρία να αποδείξει πως δεν είναι ξοφλημένος – ξεπερασμένος για το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο; Μήπως θα δεχτεί να γυρίσει ο Ζιντάν, ενάντια στη θεωρία του “ξαναζεσταμένου φαγητού”; Ή θα δοκιμαστεί η ίδια συνταγή με το Ραούλ, γιατί μόνο οι παλιές δόξες του συλλόγου γνωρίζουν καλά το ποδοσφαιρικό του DNA και μπορούν να μεταδώσουν τη λάμψη του;

Όλα αυτά αδικούν πάντως τον Άγιαξ, που πέτυχε μια τεράστια νίκη-πρόκριση και δεν αντλεί δόξα από την αξία του ηττημένου, αλλά από τη δική του διαστημική εμφάνιση και τα “τρομερά μωρά” του που θάμπωσαν την Ευρώπη. Το ζήτημα είναι αν θα τους έχει του χρόνου ή μάλλον πόσο θα τους μοσχοπουλήσει το καλοκαίρι -ο Ντε Γιονκ έχει κλείσει ήδη στην Μπαρτσελόνα. Και βασικά αν έχει τη δυνατότητα να πετύχει στο σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο ό,τι έκαναν με τον Άγιαξ τα μωρά του Φαν Χάαλ το 95′, φτάνοντας στην κορυφή της Ευρώπης, προτού σκορπίσουν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και της ευρωπαϊκής ηπείρου -οι πιο πολλοί προς Βαρκελώνη μεριά, που είναι πάντα φιλόξενος τόπος για το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο της Ολλανδίας.

Μέχρι τότε, μπορούν να ελπίζουν. Γιατί όπως μας θύμισε και ο επίσημος λογαριασμός του εκλιπόντος ποδοσφαιρικού φιλοσόφου Γιόχαν Κρόιφ, με μια παλιότερη φράση του: γιατί να μη νικήσεις μια πλουσιότερη ομάδα; Δεν έχω δει ποτέ μια σακούλα λεφτά να βάζει γκολ…

“Why couldn’t you beat a richer club? I’ve never seen a bag of money score a goal.” 💰 #CruyffLegacy pic.twitter.com/5KEbKAyg2K

— Johan Cruyff (@JohanCruyff) 5 Μαρτίου 2019