Γκερντ Μίλερ – Ο πιο δεινός γκολτζής της ιστορίας
Ακόμα και αν ο ίδιος δεν έχει πια την την πνευματική διαύγεια να θυμάται τα κατορθώματά του αυτά θα μείνουν ανεξίτηλα στην ιστορία του ποδοσφαίρου
Μπορεί ο Γκερντ Μίλερ (ή Μούλερ αν θέλουμε να πλησιάσουμε περισσότερο τη γερμανική προφορά) να μη μνημονεύεται συχνά στους 5-10 κορυφαίους ποδοσφαιριστές της ιστορίας, είναι όμως ίσως ο πιο δεινός γκολτζής όλων των εποχών, μολονότι δεν εντυπωσίαζε κανέαν με το παρουσιαστικό του και τα σωματικά του προσόντα. Ο πρώτος προπονητής του στην Μπάγερν άργησε να τον εμπιστευτεί, λέγοντας πως ήθελε ποδοσφαιριστές κι όχι αρσιβαρίστες. Ο Μίλερ έδωσε την απάντησή του στο γήπεδο, ενώ εκτός αυτού έκανε πλάκα κι έλεγε πως το μυστικό της επιτυχίας του ήταν η πατατοσαλάτα της μητέρας του.
Γεννημένος στις 3 Νοεμβρίου 1945 – τη χρονιά που τέλειωσε ο πόλεμος- στη Βαυαρία, πήγε στην Μπάγερν στα 19 του κι έμεινε στο Μόναχο 15 χρόνια, στα οποία πέτυχε πάνω από 500 γκολ (και μάλιστα χωρίς καν να εκτελεί πέναλτι), κερδίζοντας τα πάντα: 4 πρωταθλήματα, 3 πρωταθλητριών (με τους Βαυαρούς να διαδέχονται τη δυναστεία του Άγιαξ). 1 Κυπελλούχων, 7 τίτλους πρώτου σκόρερ στην Μπουντεσλίγκα, 4 αντίστοιχους στο Πρωταθλητριών (άλλους δύο σε Μουντιάλ και EURO με τη Νατσιονάλ Μάνσαφτ), 1 χρυσή μπάλα και δυο φορές το χρυσό παπούτσι, ως κορυφαίος σκόρερ στην Ευρώπη. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν όσα κατέκτησε με την Εθνική της Δ. Γερμανίας. 1 Euro το ’72 και το Μουντιάλ του ’74 με το Μίλερ να πρωταγωνιστεί και στις δύο περιπτώσεις. Στον τελικό του ’72 πέτυχε δύο απ’τα τρία γκολ στην επικράτηση της BRD επί των Σοβιετικών, ενώ το ’74 πέτυχε το νικητήριο γκολ στον τελικό επί των σπουδαίων Ολλανδών του Κρόιφ, που έστεψε την ομάδα του πρωταθλήτρια. Αποχώρησε απ’ την εθνική ως ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της, πριν καν κλείσει τα 29 και έχοντας πετύχει τόσα που που σε άλλους δε φτάνει μια ζωή για να τα πετύχουν.
Έχει έναν εντυπωσιακό μέσο όρο σκοραρίσματος που πλησιάζει το 1 γκολ/παιχνίδι. Πέτυχε ρεκόρ που άργησαν πολλά χρόνια να καταρριφθούν (ο Ρονάλντο το ’06 τον προσπέρασε στον πίνακα των σκόρερ όλων των εποχών σε Μουντιάλ, ο Κλόζε μες σε αυτή τη δεκαετία τον προσπέρασε στους σκόρερ της Νατσιονάλ Μάνσαφτ, αλλά με διπλάσους αγώνες, ενώ ο Μέσι πέρσι τον ξεπέρασε στη λίστα με τους παίχτες με τα περισσότερα γκολ με μία μόνο ομάδα και πήρε το ρεκόρ του με τα πιο πολλά τέρματα σε μια ημερολογιακή χρονιά).
Υπάρχουν όμως άλλα τόσα που μένουν ακατάρριπτα στην Μπουντεσλίγκα. Το 2000 ο Μίλερ ψηφίστε ο καλύτερος παίχτης στην ιστορία του πρωταθλήματος. Κι αν αυτός ο καταιγισμός βραβείων, ρεκόρ και αριθμών δε λέει κάτι, η δήλωση του Μπέκενμπάουερ ότι χωρίς το Μίλερ η Μπάγερν δε θα είχε πετύχει τίποτα, τα λέει όλα.
Το ’79 ο Μίλερ πήγε για δύο χρόνια στις ΗΠΑ, πριν κρεμάσει τα παπούτσια του. Αντιμετώπισε κατάθλιψη και προβλήματα αλκοολισμού, για να επανέλθει με τη βοήθεια των παλαίμαχων συμπαικτών του και να αναλάβει πόστα στα τμήματα υποδομής της Μπάγερν. Στο ενδιάμεσο είχε βγάλει ακόμα τραγούδι με ένα ποπ συγκρότημα λέγοντας με χαρακτηριστική βαυαρική προφορά πως δεν είναι εύκολο να βάζεις γκολ.
Τότε κάνει μπουμ, ναι και τότε κάνει κραχ
Κι όλοι ουρλιάζουν: ο Μίλερ το κάνει
Τότε κάνει μπουμ, τότε μπαίνει γκολ
Κι όλοι τότε ουρλιάζουν: ο Μίλερ μπροστά
Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι πάσχει από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Ακόμα και αν ο ίδιος όμως δεν έχει την την πνευματική διαύγεια να θυμάται τα κατορθώματά του αυτά θα μείνουν ανεξίτηλα στην ιστορία του ποδοσφαίρου, και το ποδοσφαιρικό πάνθεον θα έχει πάντα μια θέση για τον – πιθανότατα – δεινότερο σκόρερ όλων των εποχών.