Και ξανά προς τη “δόξα” τραβά-τραβά-τραβά
Στο κοντινό μέλλον, τα Μουντιάλ μπορεί να γίνονται με 48 ομάδες, για να μην μπορέσουμε να λείψουμε. Αν και ούτε τώρα θα λείψουμε πολύ σε πολλούς…
Στο EURO του 2012, λίγο πριν τις δεύτερες εκλογές εκείνης της χρονιάς, ένας φιλελές είχε βγάλει ένα μπλουζάκι που έγραφε: our last trip before Tsipras. Το τελευταίο μας ταξίδι πριν να έρθει ο Τσίπρας, που θα μας έβγαζε τάχα από την ΕΕ, Grexit, απομόνωση, 6-6-6…
Τελικά βγήκε ο Σαμαράς, ο (άλλος) Σαμαράς πέτυχε γκολ στο 90′ με την Ακτή Ελεφαντοστού -απέναντι στους Ιβοριανούς, όπως τους λέμε, γιατί είναι πιο βολικό από το Ακτο-ελεφαντοστιανούς- κι η Εθνική πέρασε στη νοκ-άουτ φάση του επόμενου Μουντιάλ. Και μετά βγήκε ο Σύριζα, ήρθαν οι μέλισσες, ο Τσίπρας, δεν έχουμε σταυρώσει πρόκριση ούτε για το διευρυμένο EURO, με τις 24 ομάδες -μόνο για τα μπαράζ στα προκριματικά του Μουντιάλ και χάσαμε ακόμα κι από τα νησιά Φερόε.
Να που είχε δίκιο ο φιλελές της φωτογραφίας. Που πιθανότατα έχει ακόμα ένα σωρό λεφτά για να κάνει τα ταξίδια του -όπως είχε το 12′ εν μέσω κρίσης. Η μόνη του δυσκολία είναι ίσως να βρει πάτημα να κάνει κριτική στο Σύριζα που είναι η καλύτερη φιλελεύθερη κυβέρνηση. Αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία, άμα διαβάζεις Καρπετόπουλο, βρίσκεις πολλά να πεις…
Η Εθνική σκόνταψε στο τελευταίο εμπόδιο της Κροατίας και αποκλείστηκε από την τελική φάση. Μπάλα είναι και γυρίζει, αλλά το 4-1 του πρώτου αγώνα δε γύριζε με τίποτα. Και σίγουρα όχι όσο εμείς δε γυρίζαμε την μπάλα όπως οι αντίπαλοι στον πρώτο αγώνα.
Δεν πειράζει όμως, γιατί στο κοντινό μέλλον, τα Μουντιάλ μπορεί να γίνονται με 48 ομάδες, για να μην μπορέσουμε να λείψουμε. Αν και ούτε τώρα θα λείψουμε πολύ σε πολλούς…
Η Κροατία έδειξε στην πράξη πως ήταν πολύ καλή ομάδα για μην πάει αυτή στη Ρωσία, με παικταράδες ταλαντούχους σαν το Μόντριτς, το Ράκιτιτς, το Μάντζουκιτς κι άλλα μεγάλα αστέρια από τα κορυφαία ευρωπαϊκά κλαμπ. Ενώ για τους δικούς μας κάποιοι έλεγαν με χολή πως είναι απλώς από τα κορυφαία κλαμπ της Μυκόνου…
Στης Ψαρούς την ολόμαυρη ράχη, περπατούσε η δόξα μονάχη…
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, μόνο αργοπεθαίνει κι αναστενάζει στα γήπεδα. Ξαποσταίνει λίγο καιρό, για ένα Μουντιάλ, άντε κι ένα EURO ίσως, και να δούμε πόσο ακόμα, και ξανά προς τη δόξα τραβά-τραβά-τραβά. Και ο Σκίμπε μένει προς στιγμήν ανεπηρέαστος από το κίνημα “Παραιτηθείτε” στα social media, μετά τον αγώνα.
Εδώ μπορεί να μείνει έξω κοτζάμ Ιταλία, η Ολλανδία έχει ήδη αποκλειστεί, έμειναν έξω οι ΗΠΑ για πρώτη φορά μετά από 32 χρόνια, από την περίοδο της “Αλλαγής”… Αν είχε μείνει έξω κι η Αργεντινή του Μέσι -που προκρίθηκε με την ψυχή στο στόμα- θα λέγαμε πως έμειναν έξω όλες οι παραδοσιακές ποδοσφαιρικές δυνάμεις -πχ η Ελλάδα…
Μένει να δούμε αν θα αποκλειστεί με κάποιο μαγικό τρόπο κι η διοργανώτρια Ρωσία, πριν καν ξεκινήσουν οι αγώνες, από τη διοργάνωση που φιλοξενεί, τώρα που είναι μόδα στο διεθνές αθλητικό στερέωμα να φταίνε για όλα οι Ρώσοι και να τους αποκλείουν οι διεθνείς ομοσπονδίες για τα κρατικά προγράμματα ντόπινγκ -ίσως γιατί έτσι δεν ενθαρρύνουν την ιδιωτική πρωτοβουλία, όπως σε άλλες χώρες…