Και τώρα μπορείτε να πα να προκριθείτε…

Η Αργεντινή έδινε χτες αγώνα ζωής ή θανάτου με τη Νιγηρία. Κι είτε προκρινόταν, είτε αποκλειόταν, το βέβαιο είναι πως θα το έκανε με το δικό της στιλ, να μοιαζει σαν αργεντίνικο ψυχόδραμα με μια σειρα πρωταγωνιστές.

Το Λιονέλ Μέσι που πέτυχε μια γκολάρα για να λυτρωθεί και να ξεσπάσει. Που έπαιξε άμυνα, κυνηγώντας φάσεις όπως δεν έχει κάνει ποτέ στην Μπαρτσελόνα. Και που στο τέλος δεν είχε δυνάμεις ούτε να ροκανίσει το χρόνο. Τις προάλλες με την Κροατία ξεφυσούσε αγχωμένος ήδη από την ανάκρουση των εθνικών ύμνων. Κάνει μπαμ πως ειναι πνιγμένος στο άγχος και πως δεν απολαμβάνει το παιχνίδι. Αλλά το χτεσινό γκολ και η πρόκριση μπορεί να του λύσουν τα πόδια και βασικά το μυαλό. Και ο τρόπος που ήρθαν μπορεί να τον ατσάλωσε και να τον έκανε πιο… Αργεντίνο – κι ας ενηλικιώθηκε ποδοσφαιρικά στην Ευρώπη.

Το Χόρχε Σαμπάολι, που πανηγύρισε μόνος το νικητήριο γκολ και έφυγε κατευθείαν στα αποδυτήρια με το σφύριγμα της λήξης για να μη νιώθει παρείσακτος στα επινίκια των παικτών του που αγκαλιάζονταν σα να είχαν γυρίσει από αποστολή αυτοκτονίας. Οι φήμες έλεγαν ότι ο Σαμπάολι μπορεί να αντικατασταθεί πριν από τον αγώνα με τη Νιγηρία ή πως έμεινε αλλά τη βασική ενδεκάδα θα την έφτιαχναν οι ίδιοι οι παίκτες, θυμίζοντας μέρες Κορινθιανής Δημοκρατίας επί Σόκρατες. Κι όμως είναι ακόμα εκεί, σαν τους γονείς που έχουν σκοτωθεί μεταξύ τους αλλά δε χωρίζουν για το καλό του παιδιού.

Ο Χαβιέ Μαστσεράνο που έκανε κατάθεση ψυχής και τάκλιν, κι αν μετριούνταν με αυτά τα πλούτη, θα ήταν εκατομμυριούχος. Κι είναι τραγική ειρωνεία πως η Αργεντινή μπορεί να είχε αποκλειστεί από υπερβάλλοντα ζήλο και μια γκάφα του πιο ψυχωμένου παίκτη της, με το αχρείαστο πέναλτι που έκανε. Και ο οποίος έπαιζε σε όλο το δεύτερο ημίχρονο με “το μαχαίρι στα δόντια” και αίματα στο πρόσωπο, σα χειρουργός χωρίς μάσκα και Ράμπο χωρίς κορδέλα, που ρίχνει τάκλιν στην καρωτίδα και τα θύματά του αφηνουν πιτσιλιές που τον προδίδουν.

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα που ήταν ένα κινούμενο σχέδιο μόνος του. Χόρεψε με μια Νιγηριανή, κοίταξε τον επουράνιο ομόλογό του στο γκολ του Μεσσι-α και παραλίγο να πάθει καρδιακό από την ηδονή, έριξε σφυγμούς στο ημίχρονο, αγχώθηκε, ξέσπασε με χειρονομίες στο γκολ του Ρόχο -μάλλον για να δείξει πως το σκορ ήταν 1-1 πριν το γκολ- και τελικά έκλεισε τη νύχτα σε νοσοκομείο, για να διαχειριστεί τα έντονα συναισθήματα της βραδιάς. Και να φανταστείς πως είμαστε ακόμα στους ομίλους. Αν προχωρήσει πολύ η Αργεντινή, τη βγάζει-δεν τη βγάζει ως τον τελικό.

Όσο για την αγαπημένη του εθνική, είναι κατ’ εικόνα και ομοίωση του. Είμαστε ακόμα ζωντανοί στη σκηνή σα ροκ συγκρότημα. Ναι αλλά για πόσο ακόμα…

Ο Ρόχο που έβαλε το γκολ από τη μοναδική καλή σέντρα του Μερκάδο σε όλο το παιχνίδι. Που ο ένας σημαίνει “κόκκινος” και ο άλλος “αγορά” αλλά συνεργάστηκαν μια χαρά. Γιατί μπορεί να έχεις το Μέσι, Αγουέρο και Ιγουαίν μαζί, Ντι Μαρία να βγαινει αλλαγή, τον Ντιμπάλα να μην μπαίνει ούτε αλλαγή, τον Ικάρντι να μην είναι καν στην αποστολή γιατί δεν τον πάνε οι υπόλοιποι… Αλλά τη λύση πρέπει να τη δώσουν δύο αμυντικοί! Αργεντινή είσαι…

Ο κόσμος που δίνει τις πιο ωραίες ποδοσφαιρικές συναυλίες με το τραγούδι του, και το πίστεψε ως το τέλος χωρίς να φορτώσει με επιπλέον άγχος τους παίκτες.

Η Αργεντινή έδειξε σημάδια βελτίωσης, έχει σφυγμό, και εφόσον γλίτωσε την καταστροφή, μπορεί να ονειρεύεται ο,τι θέλει. Πέφτει όμως κατευθείαν στα βαθιά στο νοκ άουτ με τη Γαλλία που ήταν εξ αρχής δυνατό φαβορί. Κι αν ήταν απλά θέμα ψυχής, θα το είχε πάρει από τώρα με αντιπάλους τους πιο άχρωμους τρικολόρ των τελευταίων χρόνων. Δεν είναι όμως. Και αν τυχόν περάσουν τους περιμένουν στο βάθος η Ουρουγουάη για το απόλυτο λάτιν ντέρμπι ή η Πορτογαλία του Ρονάλντο για την απόλυτη μονομαχία.

Αίμα και άμμος -σαν αυτά στο πρόσωπο του Μονομάχου Μαστσεράνο…