Κι αν αντιδρούσαν οι παίκτες ενάντια στο ρατσισμό; – Νέο κρούσμα επίθεσης ενάντια στο Ρ. Στέρλινγκ της Μάντστεστερ Σίτι

Η Σίτι του Γκουαρδιόλα έδειξε πως δεν είναι αήττητη. Η Λίβερπουλ βρίσκεται στην κορυφή και κάνει όνειρα. Η Τσέλσι δίνει τη δική της μάχη για να πλασαριστεί στην τελική τετράδα. Όλα αυτά όμως μικρή σημασία έχουν μπροστά στο νέο περιστατικό ρατσιστικής επίθεσης, κατά το χτεσινό αγώνα της Τσέλσι με τη Μάντσεστερ Σίτι, αυτή τη φορά με θύμα τον άσο των “Πολιτών”, Ραχίμ Στέρλινγκ.

This guy, far right, blue jacket, glasses, screaming what looks like vile racial abuse. Kick him out ⁦@ChelseaFC⁩ ⁦@premierleague⁩ ⁦@kickitout⁩. Does anybody know him? Not just awful for Sterling but other fans, not least the black guy behind him. pic.twitter.com/UwXUGobkoH

— Matthew Syed (@matthewsyed) 8 Δεκεμβρίου 2018

Δε χρειάζεται να μπορεί να διαβάσει κανείς τα χείλη του οπαδού στη δεξιά μεριά του πλάνου, για να καταλάβει τι περίπου λέει. Η επίθεση πέρασε στα ψιλά, κατά τη διάρκεια του αγώνα, αλλά ερευνάται εκ των υστέρων, με τη βοήθεια του βίντεο και πιθανότατα θα οδηγήσει στην τιμωρία του. Οι διοργανώτριες αρχές και η ΟΥΕΦΑ γενικά ενδιαφέρονται για να κρατήσουν καθαρή τη βιτρίνα του προϊόντος τους. Αλλά αυτό δε φαίνεται να φέρνει ιδιαίτερα αποτελέσματα και τα αντίστοιχα κρούσματα αυξάνονται γεωμετρικά.

Ο ίδιος ο Στέρλινγκ κατηγόρησε τον αγγλικό Τύπο πως ουσιαστικά τρέφει το ρατσισμό και αντίστοιχες συμπεριφορές και πως το μόνο που μπορούσε να κάνει είναι να γελάσει πικρά, καθώς δε θα μπορούσε να περιμένει κάτι διαφορετικό.

Δε θα είναι λίγοι βέβαια οι εγχώριοι -και όχι μόνο- μυαλοπώληδες που θα πουν πως είναι μια καθαρά οπαδική επίθεση, χωρίς ρατσιστικά κίνητρα, αφού λίγο πιο δίπλα στο πλάνο εμφανίζεται ένας άλλος έγχρωμος οπαδός της Τσέλσι, που συνυπάρχει ειρηνικά με τον “κύριο” που επιτίθεται φραστικά στο Στέρλινγκ. Το σκεπτικό είναι πως ο οπαδός μπορεί να μεταχειριστεί τα πάντα για να ασκήσει πίεση στους παίκτες της αντίπαλης ομάδας και δεν πρέπει να παίρνουμε πολύ σοβαρά και τοις μετρητοίς όσα λέει πάνω στην τρέλα του.

Αυτό που φαίνεται να τους διαφεύγει είναι πόσο πολύ έχει ποτίσει υποσυνείδητα το ρατσιστικό δηλητήριο την κοινωνία, ώστε να θεωρούν περίπου αυτονόητο και πάντως όχι πολύ σημαντικό γεγονός τέτοιες επιθέσεις και χαρακτηρισμούς, ως κομμάτι της καθημερινότητας, Όταν όμως αρχίσουμε να θεωρούμε φυσιολογικό το ρατσισμό, το τέρας βρίσκεται μέσα μας και μας έχει νικήσει.

Ευτυχώς τα αντανακλαστικά που δείχνουν κάποιοι παλαίμαχοι είναι διαφορετικά. Και δεν έχουν καμία σχέση με την αντίδραση των αρχών που θέλουν απλά να κρατήσουν τέτοια κρούσματα εκτός γηπέδου, μακριά από τις κάμερες, όπως είχαν κάνει και με τη βία, αγνοώντας πως το γήπεδο είναι καθρέφτης της κοινωνίας και των τάσεων που επικρατούν εκεί. Όποιος θέλει να κρατήσει τα γήπεδα καθαρά από αυτά τα φαινόμενα, χωρίς να τον ενδιαφέρει τι γίνεται στην κοινωνία, μοιάζει απλώς με τον κύριο από το παράδειγμα του Μπρεχτ που είναι μέχρι το λαιμό βουτηγμένος στο βούρκο, αλλά θέλει να κρατήσει καθαρά τα νύχια του.

Παλαίμαχοι όπως ο Ρίο Φέρντιναντ και ο Ίαν Ράιτ όμως (που έχουν κι αυτοί σκούρα επιδερμίδα) προτρέπουν τους ίδιους τους παίκτες να αντιδράσουν έμπρακτα και να πάρουν θέση. Ο Φέρντιναντ μάλιστα πήγε ένα βήμα πιο πέρα, προτείνοντας μια συμβολική κίνηση με αξία, όπως αυτό που είχε κάνει ο Καπέρνικ στο πρωτάθλημα του NFL, όταν γονάτισε κατά τη διάρκεια του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ κι αρνήθηκε να σταθεί προσοχή, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, σε μια χώρα που δε σέβεται τον ίδιο και τους ομόχρωμούς του.