Ν. Μάτιτς: “Το ΝΑΤΟ βομβάρδισε τη χώρα μου, δεν πρόκειται να φορέσω ένα σύμβολο δολοφόνων”

Ο επαγγελματικός αθλητισμός και τα συμφέροντα που τον ελέγχουν, επιδιώκουν ένα αποστειρωμένο τοπίο, χωρίς περιθώρια για πολιτικές απόψεις και αντίστοιχες εκδηλώσεις για τους παίκτες, που καλούνται να είναι πρότυπα για χαρούμενους καταναλωτές και όχι σκεπτόμενοι άνθρωποι με γνώμη για όσα συμβαίνουν γύρω τους. Ένα ιδιότυπο “Νο Politica” που εφαρμόζεται επιλεκτικά βέβαια, με πολλές εξαιρέσεις για τα πολιτικά μηνύματα των κυρίαρχων. Όταν λοιπόν κάποιοι παίκτες βρίσουν τρόπους να πάνε κόντρα στο ρεύμα, αυτό αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία.

Μια τέτοια περίπτωση είχαμε το περασμένο Σαββατοκύριακο, στον αγώνα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με την Μπόρνμουθ, για την αγγλική Πρέμιερ Λιγκ, όπου οι παίκτες των μπέμπηδων κλήθηκαν να φορέσουν εμφανίσεις με μια παπαρούνα στο στήθος, προς τιμήν των πεσόντων του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και των Βρετανών στρατιωτών στο ΝΑΤΟ.

Αλλά ο Σέρβος άσος της Γιουνάιτεντ, Νεμάνια Μάτιτς, αρνήθηκε να βάλει τη φανέλα με αυτό το σύμβολο, λέγοντας χαρακτηριστικά πως το ΝΑΤΟ βομβάρδισε τη χώρα του και δεν υπήρχε περίπτωση να τιμήσει τους δικούς του πεσόντες. Έτσι η δική του εμφάνιση ήταν χωρίς αυτό το σύμβολο, όπως φαίνεται και στην παρακάτω φωτογραφία.

Αυτό επιτρέπεται εξάλλου κι από τους κανονισμούς της Αγγλικής Ομοσπονδίας, που δεν επιβάλλει κάποια σχετική τιμωρία σε όσους δε θέλουν να πάρουν μέρος σε αυτόν το συμβολισμό. Ούτως ή άλλως όμως ο Μάτιτς φερόταν διετεθειμένος ακόμα και να φύγει από το σύλλογο ή από τη χώρα, ανεξαρτήτως συνεπειών, παραμένοντας σταθερός στην απόφασή του.

Κάποιες σελίδες επεσήμαναν πως στο αντίστοιχο σημείο της περσινής περιόδου, ο Μάτιτς είχε φορέσει κανονικά την εμφάνιση με την παπαρούνα, κάτι που δείχνει πως πιθανότατα δε γνώριζε τότε τι ακριβώς συμβόλιζε και το πληροφορήθηκε στην πορεία από τις αντιδράσεις των συμπατριωτών του.

Στο περσινό παιχνίδι της Γιουνάιτεντ με την Τσέλσι

Σε κάθε περίπτωση, η κίνησή του αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία στο αποστειρωμένο πολιτικά πεδίο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, όπου οι χορηγοί και οι ομάδες επιβάλλουν τη δική τους πολιτική ορθότητα, υπεράνω κάθε προσωπικής άποψης, και τα αυτονόητα πράγματα είναι τα πιο δύσκολα να ειπωθούν.