NBA: Όταν οι πάνω δεν μπορούν (να χάσουν) και οι κάτω επίσης δεν μπορούν (να κερδίσουν)

Ο Οκτώβρης έφτασε και, όπως και πέρσι, το πολυμελές αθλητικό τμήμα της Κατιούσα μου έδωσε την εξουσιοδότηση να πω το σχετικό «ποίημα» για το άθλημα, όπως αυτό παίζεται (και διδάσκεται) στο δυτικό ημισφαίριο του πλανήτη.
Μεγάλες αλλαγές σημειώθηκαν στο έμψυχο δυναμικό των ομάδων κατά τη θερινή μεταγραφική περίοδο, η τράπουλα ανακατεύτηκε αρκετά. Η πλάστιγγα έγειρε ακόμα περισσότερο προς τη Δύση, πράγμα που θα συνεχιστεί και φέτος. Ακόμη, μια σειρά δευτερευόντων κανονισμών του παιχνιδιού θα υποστούν αλλαγές με κυριότερο αυτόν του «clear-path-to-the-basket-foul» που σημαίνει ότι περισσότερα φάουλ που γίνονται στην προσπάθεια για αιφνιδιασμό θα σφυρίζονται ως τρόπον τινά «αντιαθλητικά» με στόχο να εκλείψουν κάπως οι «καρατιές» και τα «τάκλινγκ στην καρωτίδα» σε ανοιχτό γήπεδο. Επίσης εισάγεται και το ρολόι των 14 δευτερολέπτων μετά από επιθετικό ριμπάουντ, όπως συμβαίνει και στην Ευρώπη.

Στη Δύση έχουμε την οριστική ταφόπλακα κάθε έννοιας ανταγωνισμού για την πρωτιά, καθώς ο πρώτος (Golden State) ενδυναμώθηκε με την απόκτηση του τραυματία μεν, κτήνους δε, Demarcus Cousins. Αν όλα πάνε καλά και το άθροισμα των τεχνικών ποινών Cousins και Green είναι κάτω από 700/sec² η ομάδα του Όκλαντ και προσεχώς του Αγίου Φραγκίσκου δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει προβλήματα από το Houston, το οποίο μάλλον πρόσθεσε μπελάδες στο κεφάλι του με την απόκτηση του λεγόμενου «χοντρού» Carmelo Anthony, ενώ έχασε δύο τίμια/«παντελονάτα» αμυντικογενή 3άρια  (Mbah Moute, Ariza). Μιλώντας για τον «χοντρό» η Oklahoma απαλλάχτηκε από την παρουσία του και το σχήμα με «μόνο» δύο superstars (George, Westbrook) παίζει και να ρολάρει καλύτερα. Φυσικά το μεγάλο «μπαμ» του καλοκαιριού είναι η μετακόμιση του Lebron James στους κοκοφοίνικες του Los Angeles για λογαριασμό των Lakers. Οι κακές γλώσσες λένε ότι αυτό το έκανε για τα «συντάξιμα ένσημα», οι καλές γλώσσες πάλι ότι «θα πάρει φαλάγγι όλο τον ντουνιά». Η αλήθεια, όπως σε όλα τα πράγματα (not), βρίσκεται κάπου στη μέση. Παρά το αξιόλογο (αλλά όχι σαν της Βοστώνης) νεανικό υλικό και τις μεγάλες προσδοκίες που καλλιεργούνται, οι Lakers θα έχουν μεν αισθητή άνοδο αλλά δε φαίνεται να καταφέρνουν κάτι πέρα από την είσοδο στα playoffs. Κρίσιμη η σαιζόν και για την κάποτε σταθερή αξία του San Antonio από το οποίο αποχώρησε σχεδόν σύσσωμη η φουρνιά των πρωταθλητών του ’14, προεξάρχοντος του Kawhi Leonard, πράγμα που θέτει σε κίνδυνο ακόμα και την είσοδο της ομάδας στα playoffs, κάτι ανήκουστο μέχρι πρότινος. Στη Νέα Ορλεάνη πάλι, η υπομονή του Anthony Davis φαίνεται να εξαντλείται σιγά-σιγά, καθώς οι Pelicans δε φαίνεται να τον πλαισιώνουν με σοβαρό supporting cast. Ακόμη, τον Ατλαντικό πέρασε για το Dallas ένα απ’ τα μεγαλύτερα ταλέντα του ευρωπαϊκού (κάποιοι λένε και του παγκόσμιου) μπάσκετ, ο Luca Doncic ο οποίος φαίνεται μέχρι στιγμής να προσαρμόζεται καλά. Τέλος, ενδιαφέρον έχει και το project του Phoenix (που είχε και το Νο1 του Draft φέτος) αλλά αργεί ακόμα. Συνεπώς:

Την  πρωτιά της Δύσης θα διεκδικήσουν πάρουν: Οι Golden State Warriors. Θα παραστήσουν ότι τους κοντράρουν οι Houston Rockets
Βελτίωση θα έχουν: LA Lakers, NO Pelicans, Dallas Mavericks (μικρή, λόγω Doncic), Oklahoma City Thunder (μικρή, λόγω μη Carmelo)
Τα ίδια Παντελάκη μου (ή μικρή πτώση): Minnesota Timberwolves, San Antonio Spurs, Portland Trail Blazers, Denver Nuggets
Απύθμενο tanking δίχως (ή με) έλεος: Phoenix Suns (με), Memphis Grizzlies (δίχως), Sacramento Kings (δίχως), LA Clippers (ψιλοδίχως)

Εν αρχή ην ο Lebron. Ή μάλλον… ήταν, καθώς έφυγε για τις ακτές του Ειρηνικού, όπερ σημαίνει ότι φέτος το «βαρετό» δίδυμο τελικών της τελευταίας 4ετίας θα «σπάσει» διότι η ιστορία έχει δείξει ότι «Κλήβελαντ χωρίς Λεμπρόν, αρακάς δίχως άνηθο» (ή κάπως έτσι τελοσπάντων). Φυσικά η ομάδα του Οχάιο δε θα πέσει και στη… «Β’ Εθνική», απλώς δε θα διεκδικήσει την πρωτιά της Ανατολής, μια πρωτιά για την οποία τον πρώτο λόγο έχουν πλέον οι υγιείς, νεανικο(Tatum, Brown)-μεσαιο(Irving, Hayward)-ώριμοι (Horford) Boston Celtics. Μπορεί για κάποιους να έπρεπε να τινάξουν τη μπάνκα και να πάρουν κάποιον απ’ τους σταρ που βγήκαν στην αγορά αυτό το καλοκαίρι (πχ. Kawhi Leonard) αλλά έστω και έτσι έχουν τον πρώτο λόγο καθώς παίζουν ένα απ’ τα καλύτερα μπάσκετ(ς) των τελευταίων ετών χάρις τον, χαμηλού προφίλ και μεγάλης αποτελεσματικότητας, προπονητή Brad Stevens. Η πρωτιά αυτή βέβαια δε θα έρθει αυτόματα. Οι 76ers μπορεί να μην είναι ακόμα έτοιμοι αλλά είναι σε τροχιά κάθετης ανόδου ενώ και το Toronto σε μια «δε γ@μιέτ@ι, ας το κάνουμε» προσέγγιση με την προσθήκη του Leonard θα «κόψει το λαιμό του» για να φτάσει στον τελικό. Από ‘κει και πέρα, και χωρίς να το παίζουμε αχρείαστα «εθνικολεβέντες» και «καφενειακοί πατριώτες», ο δρόμος είναι φέτος ανοιχτός για τον καλύτερο ίσως παίκτη της Ανατολής αυτή τη στιγμή, τον Γιάννη Αντετοκούνμπο ώστε να οδηγήσει τους Bucks στο «ταβάνι» τους (τελικοί περιφέρειας ίσως;). Η παρουσία του προπονητή Mike Budenholzer βοηθάει τα μάλα, όπως φάνηκε και από τα φιλικά, οπού οι τακτικές «σκορποχώρι» στην άμυνα και «γιούργια» στη επίθεση περασμένων ετών δίνουν τη θέση τους σε έναν πιο σοβαρό τύπο παιχνιδιού (για να είμαστε ακριβείς τα «γιούργια» του Γιάννη θα συνεχιστούν, απλά θα γίνουν πιο αποτελεσματικά, στο πλαίσιο μια σοβαρής ομαδικής λειτουργίας). Βραβείο «Απαλεψιάς 2018» δίνουμε στην Atlanta για την υπεροπτική ανταλλαγή του Luca Doncic  καθώς και για το «στάξιμο» 20φεύγα εκατομμυρίων στον Carmelo Anthony, μόνο και μόνο για να υπογράψει και να αποδεσμευτεί το ίδιο (σχεδόν) απόγευμα. Συνεπώς:

Την πρωτιά της Ανατολής θα διεκδικήσουν: Boston Celtics, Philadelphia 76ers, Toronto Raptors
Βελτίωση θα έχουν: Milwaukee Bucks, Indiana Pacers
Τα ίδια Παντελάκη μου (ή μικρή πτώση): Miami Heat, Detroit Pistons, Orlando Magic, Charlotte Hornets, Washington Wizards, Cleveland Cavaliers (μεγάλη πτώση, προσποιούμενοι ότι δεν τρέχει τίποτα)
Απύθμενο tanking δίχως (ή με) έλεος: Atlanta Hawks (δίχως), New York Knicks (ψιλομέ), Brooklyn Nets (δίχως, χρόνια στο κουρμπέτι), Chicago Bulls (με)