Ο Allen Iverson γίνεται 45, η μπασκετική αλητεία γιορτάζει

«Pound for pound, ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών». Αυτή είναι μια απ΄τις δημοφιλέστερες φράσεις που ακολουθεί τον μόλις 1.83 ύψους Iverson (ίδιο ύψος με τον Γκάλη) και, αν τον καλύτερο τον μετρούσαμε με βάση το ύψος και τα κιλά, μάλλον θα ήταν όντως ο κορυφαίος.

Γεννήθηκε στις 7 Ιούνη του 1975 στη Βιρτζίνια, από 15χρονη μητέρα που τον μεγάλωσε με θυσίες. Στα εφηβικά του χρόνια και στο κολέγιο ήταν υπεραθλητής, φοβερός και στο μπάσκετ, αλλά και στο αμερικάνικο football, διάλεξε όμως το μπάσκετ. Έγινε ντραφτ στο νούμερο 1 από τους Philadelphia 76ers το καλοκαίρι του 1996, το οποίο ήταν ένα από τα καλύτερα ντραφτ στην ιστορία του NBA (με Κόμπε Μπράιαντ μεταξύ άλλων) και έδειξε με το καλημέρα σας ότι θα γινόταν σπουδαίος, παίρνοντας το βραβείο του rookie της χρονιάς και χαρίζοντας στο κοινό της Φιλαδέλφειας ένα από τα κορυφαία highlights όλων των εποχών, με μια φοβερή crossover απέναντι στον Τζόρνταν.

Στην καριέρα του βγήκε 4 φορές πρώτος σκόρερ, 3 φορές πρώτος στα κλεψίματα, έγινε 11 φορές All Star, ενώ έχει έναν από τους μεγαλύτερους μέσους όρους πόντων στην ιστορία του NBA, με 26,7. Η καλύτερη χρονιά του ήταν το 2000-2001 με τους 76ers, όπου βγήκε MVP στο πρωτάθλημα και οδήγησε τους Sixers στον τελικό απέναντι στην υπερομάδα των Λέικερς με Σακίλ, Κόμπε και προπονητή Φιλ Τζάκσον. Οι Sixers πήραν το πρώτο ματς με 48 πόντους του Iverson, όμως έχασαν τα επόμενα 4, καθώς αποδείχθηκε πως ο Iverson ήταν τραγικά μόνος και ο Σακίλ ήταν ασταμάτητος.

Ο Iverson θεωρείται ευρέως ο καλύτερος χειριστής της μπάλας στην ιστορία του NBA, με φονικά crossover, έκρηξη, πάσα και ικανότητα στο τελείωμα των φάσεων από κοντινή και μέση απόσταση. Ήταν όμως και ballhog, είχε ιδιόρρυθμο χαρακτήρα, έχανε προπονήσεις, είχε προβλήματα με τα οικονομικά του, με το νόμο και με τους προπονητές του (ειδικά τον Larry Brown στους Sixers).

Μετά από μια δεκαετία στη Φιλαδέλφεια με τεράστια νούμερα στο σκοράρισμα αλλά μηδέν τίτλους και τελικούς πέραν του 2001, πήρε μεταγραφή για τους Nuggets του Carmelo Anthony. Τη στιγμή της μεταγραφής, (Δεκέμβρης του 2006) ήταν ο νούμερο δύο σκόρερ του πρωταθλήματος. Ο Carmelo ήταν ο νούμερο ένα. Δεν στέριωσε ούτε στο Ντένβερ, πήρε μεταγραφή για τους Pistons το 2008 κι εκεί κάπου η εποχή τον είχε ξεπεράσει, έχοντας να αντιμετωπίσει και συχνούς τραυματισμούς πλέον. Επόμενος σταθμός οι Grizzlies, στη συνέχεια ξανά οι Sixers, ενώ ολοκλήρωσε την καριέρα του το 2011 στη Μπεσίκτας, γινόμενος ο μεγαλύτερος μάλλον NBAer που έπαιξε ποτέ στην Ευρώπη.

Οι 76ers απέσυραν τη φανέλα του με το 3 και το 2016 μπήκε στο Hall of Fame, μια τιμή που κέρδισε με το παραπάνω, βγάζοντας έναν συγκινητικό λόγο. Στην καριέρα του δεν κέρδισε ποτέ τίτλο, κέρδισε όμως τη λατρεία εκατομμυρίων μπασκετόφιλων σε όλη την υφήλιο. Κάθε παίκτης με φονική crossover συγκρίνεται αυτομάτως με αυτόν. Δεν ξέρω αν “pound for pound” υπήρξε ο μεγαλύτερος όλων, μπαίνει όμως σίγουρα στην κουβέντα για τον καλύτερο παίκτη όλων των εποχών χωρίς πρωτάθλημα, μαζί με Elgin Baylor, Charles Barkley, Karl Malone και John Stockton.

Απολαύστε τον στο βιντεάκι που ακολουθεί (με το τραγούδι να είναι απολύτως ταιριαστό) και δείτε πόσο όμορφο μπορεί να κάνει το μπάσκετ ένας μόνο άνθρωπος.

sniper