Ο Κριστιάνο Ρονάλντο και τα επτά κακά της μοίρας του

Χτες ο Κριστιάνο Ρονάλντο είχε γενέθλια, έγινε 33 ετών, όσα και τα χρόνια του Ιησού, αν και η αλήθεια είναι πως μπορεί να έχει ακόμα μεγαλύτερη ιδέα για τον εαυτό του, πως είναι θεός, και πάντως πάνω από το Μέσι και λοιπούς Μεσσίες.

Με βάση το νο 7 που φοράει στη φανέλα του και έχει συνδεθεί μαζί του, συγκεντρώσαμε επτά θετικά και επτά αρνητικά στοιχεία για την αγωνιστική αξία και το χαρακτήρα του Ρονάλντο, τόσο αντιφατικά μεταξύ τους που εξηγούν γιατί υπάρχουν κάποιοι που τον λατρεύουν κι άλλοι που λατρεύουν να τον μισούν. Το κείμενο δε διεκδικεί δάφνες αντικειμενικότητας, αλλά προσπαθεί τουλάχιστον να κρατήσει κάποια προσχήματα και αποστάσεις.

Τα επτά καλά της μοίρας του

1. Η τρομερή φυσική κατάσταση που έχει και το επιτόπιο άλμα του όπου ανταγωνίζεται μπασκετμπολίστες του ΝΒΑ (που πηδάνε στον ουρανό για να καρφώσουν) και επαγγελματίες άλτες του στίβου.

2. Ότι είναι αμφιδέξιος, σουτάρει καλά -και μπορεί να σκοράρει- και με τα δυο πόδια. Κι είναι γενικά από τους πιο ολοκληρωμένους παίκτες, καθώς μπορεί να κάνει πολύ καλά πολλά πράγματα μες στο γήπεδο, χωρίς να υστερεί φανερά σε κάποιον τομέα.

3. Ο εκπληκτικός μέσος όρος τερμάτων που έχει. Στη Ρεάλ Μαδρίτης ειδικά, τα τελευταία χρόνια έχει περισσότερα γκολ παρά συμμετοχές, που σημαίνει τουλάχιστον ένα γκολ σε κάθε παιχνίδι ή αλλιώς ένα γκολ (και κάτι) σε κάθε εμφάνιση. Και έχει ξεπεράσει παίκτες-μύθους στην ιστορία του συλλόγου, αν και είναι σε αυτόν για όγδοη χρονιά.

4. Είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ και μπορεί ως το τέλος της καριέρας του να εκτινάξει την επίδοσή του σε δυσθεώρητα ύψη. Ενώ αποτίναξε πέρυσι τη ρετσινιά ότι εξαφανίζεται στους κρίσιμους αγώνες.

5. Έχει τρομερή επίδραση στο παιχνίδι των ομάδων στις οποίες αγωνίζεται. Η Γιουνάιτεντ έχει καθοδική πορεία από τότε που τον πούλησε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Η Ρεάλ δείχνει πολλές φορές να ζει και να αναπνέει με το Ρονάλντο -κάτι που φαίνεται από τη φετινή κακή του χρονιά στο Ισπανικό πρωτάθλημα, που παρασέρνει και την ομάδα του.

6. Μολονότι η Πορτογαλία λογίζεται ως αουτσάιντερ για τίτλους, κατάφερε να την ανεβάσει επίπεδο (χάρη και στο θαυματουργό Σάντος) και να πάρει μαζί της το EURO στη Γαλλία πρόπερυσι -μολονότι τραυματίστηκε και έγινε αλλαγή στα πρώτα λεπτά του τελικού με τους γηπεδούχους.

7. Καταφέρνει -μέχρι φέτος τουλάχιστον- να βελτιώνεται, να ωριμάζει, να γίνεται πιο αποτελεσματικός. Και η καλή του φυσικά κατάσταση κρύβει σε μεγάλο βαθμό τα 33 του χρόνια, που δε φαίνονται μες στο γήπεδο. Και επίσης, δεν κάνει τατουάζ γιατί είναι τακτικός εθελοντής-αιμοδότης, όπως λένε οι θαυμαστές του…

Τα επτά κακά της μοίρας του

Α. Οι γονείς του τον ονόμασαν Ρονάλντο. Όχι εξαιτίας του παππού, του νονού, κάποιου συγγενή ή φίλου ή κάποιου τάματος τέλος πάντων. Αλλά επειδή ήταν πολιτικοί θαυμαστές του Ρόναλντ Ρίγκαν. Πόσες πιθανότητες μπορεί να έχει κανείς για να ξεφύγει, όταν μεγαλώνει σε τέτοιο περιβάλλον;

Β. Η εγωπάθεια και ο ναρκισσισμός του. Η αγωνία να δείξει στην κάμερα τους κοιλιακούς του, να αλλάξει χτένισμα -ή και κούρεμα στο ημίχρονο- να κρύψει την ακμή του, να φανεί το καλό προφίλ του, να… να… να…

Γ. Η σχέση του με το Μέσι, που θυμίζει κατά μία έννοια τη σχέση μεταξύ του Σαλιέρι και του Μότσαρτ. Ακόμα και ο γιος του Ρονάλντο έδειχνε σε κάποια φάση να ενθουσιάζεται με τον αιώνιο αντίζηλο του μπαμπά -αν όχι να τον προτιμά από τον πατέρα του. Κι επίσης, ο Κριστιάνο δεν είναι καν ο πραγματικός Ρονάλντο… Φαινόμενο είμαι εγώ…

Ο επτάλογος θα μπορούσε να τελειώσει με τον εγωισμό και την αλαζονεία σε διάφορες παραλλαγές, που ωστόσο θα κινούνταν γύρω από τον ίδιο άξονα. Οπότε είναι καλύτερο να τον πάρουμε από την αρχή και να τον συμπληρώσουμε με ορισμένα χαρακτηριστικά περιστατικά.

1. Η Πορτογαλία παίζει με την Ισπανία (που είναι πρωταθλήτρια Κόσμου και Ευρώπης) στα ημιτελικά του EURO το 12′. Οι Ισπανοί εκτελούν πρώτοι κι ο Ρονάλντο τελευταίος από τους Πορτογάλους. Αλλά οι Ισπανοί νικάνε με 5-3, ο αγώνας κρίνεται στο προτελευταίο πέναλτι, κι η σειρά του δε φτάνει ποτέ. Οπότε μένει αγέρωχος να αναλογίζεται τη χαμένη ευκαιρία να τον θαυμάσει όλος ο πλανήτης και μονολογεί: τι αδικία, τι αδικία…

2. Η Πορτογαλία παίζει φιλικό εναντίον της (πρωταθλήτριας κόσμου και Ευρώπης) Ισπανίας, το 2010, και θριαμβεύει με 4-0. Σε μια φάση του πρώτου ημιχρόνου, ο Ρονάλντο πετυχαίνει ένα τρομερό γκολ, αδειάζοντας τον Πικέ και κάνοντας μια τρομερή λόμπα που κρέμασε τον -συμπαίκτη του στη Ρεάλ- Ίκερ Κασίγιας. Αλλά το τέρμα θα ακυρωθεί, γιατί τελευταία στιγμή παρενέβη -χωρίς λόγο- ο Νάνι που ήταν σε θέση οφσάιντ. Μόλις το κατάλαβε ο Κριστιάνο, που είχε κάνει μια μαγεία, άρχισε να χτυπιέται μόνος του για μισό λεπτό περίπου -χωρίς υπερβολή- για το αριστούργημά του που δε μέτρησε, κρατώντας κακία στους πάντες (από τον επόπτη ως το συμπαίκτη του).

3. Η Ρεάλ παίζει με την Ατλέτικο στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, γλιτώνει την ήττα στο παραπέντε με μια κεφαλιά του Ράμος και στέλνει το παιχνίδι στην παράταση, όπου επικρατεί κατά κράτος. Το κερασάκι στην τούρτα (ας πούμε έτσι) έρχεται με το πέναλτι που μετατρέπει σε γκολ ο Ρονάλντο και πανηγυρίζει σαν τρελός, λες και τότε κρίθηκε το παιχνίδι, δείχνοντας τους κοιλιακούς του.

Μικρή λεπτομέρεια: όταν πέτυχε το (πραγματικά κρίσιμο) γκολ για το 1-1 ο Ράμος, ο Κριστιάνο μετά βίας πανηγυρίζει (και βασικά δεν)…

4. Προτελευταία αγωνιστική της La Liga. Ο Ρονάλντο είναι πανευτυχής που έχει πετύχει χατ-τρικ απέναντι στην Εσπανιόλ, αλλά η Μπάρτσα που παίζει την ίδια ώρα, νικάει και εξασφαλίζει τον τίτλο του πρωταθλητή. Όλοι οι Μαδριλένοι φεύγουν με σκυμμένο κεφάλι, εκτός από το Ρονάλντο που περιχαρής παίρνει χαμογελαστός την μπάλα του αγώνα, μέχρι που πάει κοντά του ο Ράμος και τον επαναφέρει στην τάξη, για να κρατήσει τουλάχιστον τα προσχήματα.

Και η πολύτιμη συμβολή του Ελευθέριου Ριλοάδη, στα τρία σημεία που ακολουθούν…

5. 2011: Δυναμό Ζάγκρεμπ – Ρεάλ Μαδρίτης 0-1 για τον όμιλο του Champions League και ένα ολόκληρο γήπεδο γιουχάρει τον Ρονάλντο κάθε φορά που ακουμπάει την μπάλα. Στο τέλος του αγώνα κάνει την δήλωση: “Με βρίζουν επειδή είμαι όμορφος, πλούσιος και σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Είναι απλό, με ζηλεύουν”. Δεν χρειάζονται άλλα σχόλια, τα είπε ωραία τα εξήγησε ωραία, τον “ζηλεύουνε και τον φθονούνε” που έλεγε και ο Τζίμης ο Πανούσης.

6. 2015: Ρεάλ Μαδρίτης – Αλμερία 3-0. Το σκορ είναι ήδη 2-0 υπερ της Ρεάλ , ο Τσιτσαρίτο σεντράρει απο τα αριστερά, ο Αρμπελόα προλαβαίνει τον συμπαίκτη του Ρονάλντο και σκοράρει πάνω στην γραμμή. Οι συμπαίκτες του πανηγυρίζουν, αυτός κλωτσάει εκνευρισμένος την μπάλα και κουνάει το κεφάλι απογοητευμένος. Η ειρωνεία , αυτό ήταν το πρώτο γκολ του δύσμοιρου του Αρμπελόα στο πρωτάθλημα. Εδώ που τα λέμε ο Αρμπελόα έπαιζε για να τρώει πάγκο ο Καρβαχάλ, οπότε ο Ρονάλντο ίσως είχε έναν λόγο παραπάνω. Σε κάθε περίπτωση ρε Κριστιάνο, πανηγυρίζουμε με τους συμπαίχτες όταν πετυχαίνει γκολ η ομάδα.

7. Πριν από τον κρίσιμο αγώνα με την Ουγγαρία για την πρόκριση στους 16 του Euro , ο δημοσιογράφος πλησιάζει τον Ρονάλντο για να τον ρωτήσει απλά αν νιώθει έτοιμος για το παιχνίδι. Αυτός παίρνει το μικρόφωνο και το πετάει σε μία λίμνη που τυχαία βρίσκεται στα αριστερά του – όπως ακριβώς βρισκόταν και η λίμνη Βόλβη όταν ο Ζουγανέλης συνάντησε την Αγγελική Ηλιάδη στο ας περιμένουν οι γυναίκες.

Και η πλάστιγγα γέρνει…