Ο Στέφανος Τσιτσιπάς κι οι σοβιετικές ρίζες ενός πρωταθλητή

Ο Στέφανος Τσιτσιπάς έχει καταφέρει ήδη να γίνει ο καλύτερος Έλληνας τενίστας όλων των εποχών, πριν καλά-καλά ξεκινήσει την καριέρα του, και να ανήκει στην παγκόσμια αφρόκρεμα ενός δύσκολου και απαιτητικού σπορ, στο οποίο η Ελλάδα δεν έχει σχεδόν καμία παράδοση.

Έχει γενέθλια ίδια μέρα με τον ελληνοαμερικανό Πιτ Σάμπρας, μια από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία του τένις, και φαίνεται να βαδίζει στα χνάρια του. Σήμερα κλείνει τα 20 κι ετοιμάζεται να τα γιορτάσει με τον καλύτερο τρόπο και με τη συμμετοχή του στον τελικό του Rogers Cup, όπου θα βρεθεί αντιμέτωπος με το Ραφαέλ Ναδάλ, το Νο 1 στον κόσμο, έχοντας αποκλείσει σε μια βδομάδα το Νόβακ Τζόκοβιτς και συνολικά τέσσερις παίκτες από την πρώτη δεκάδα της παγκόσμιας κατάταξης. Στην οποία, θα κάνει κι αυτός ένα άλμα προς την κορυφή, για να βρεθεί τουλάχιστον στο νο 15 της λίστας ή κι ακόμα ψηλότερα, αν βγει νικητής κι από το σημερινό τελικό.

Εκεί θα έχει την υποστήριξη εκατοντάδων ομογενών του Καναδά, που ετοιμάζονται να φτιάξουν μια ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα, με συνθήματα κτλ, πολύ μακριά από τις προδιαγραφές και τις “αριστοκρατικές” καταβολές του τένις. Όποιος θέλει να πάρει μια γεύση, μπορεί να θυμηθεί στιγμιότυπα από παλιότερες παρουσίες του Μάρκου Παγδατή στο Αυστραλιανό Όπεν και τις εκδηλώσεις των οπαδών του στην κερκίδα.

Η ιστορία του Στέφανου Τσιτσιπά στο χώρο είναι αντικειμενικά σύντομη και βασικά περιμένει να γραφτεί από τον ίδιο, τα επόμενα χρόνια. Ήταν στο Νο 1 της κατηγορίας τζούνιορ, κατακτώντας μεταξύ άλλων στο Γουίμπλετον το διπλό και μέχρι στιγμής μετράει διάφορες νίκες επί μεγάλων αντιπάλων, δείχνοντας πως το μέλλον του ανήκει.

Αυτό που δεν είναι ωστόσο ευρύτερα γνωστό είναι πως η μητέρα του (Τζούλια Αποστόλη ή για την ακρίβεια Γιούλια Σαλνίκοβα) ήταν Ρωσίδα υπήρξε επαγγελματίας τενίστρια, ενώ ο πατέρας της -και παππούς του Στέφανου- Σεργκέι ήταν ποδοσφαιριστής. Έπαιξε στη Σπαρτάκ Μόσχας, τη Ντιναμό Μόσχας και τη Ζενίτ Λένινγκραντ, κατέκτησε το πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης κι έγραψε μερικές συμμετοχές με τη σοβιετική εθνική ομάδα, με την οποία έφτασε στην κατάκτηση του χρυσού ολυμπιακού μεταλλίου στη Μελβούρνη το 56′ και στους ημιτελικούς του Μουντιάλ της Σουηδίας, δυο χρόνια αργότερα.

Πριν από δύο χρόνια, οι ρωσικές αρχές κυκλοφόρησαν μια σειρά γραμματοσήμων με τους χρυσούς ολυμπιονίκες, για να τιμήσει τη μνήμη τους, στα 60χρονα από εκείνη την επιτυχία τους, κι ανάμεσά τους ήταν φυσικά κι ο Σεργκέι Σαλνίκοφ, με τον Στέφανο Τσιτσιπά να δηλώνει περήφανος για τον παππού του και τα επιτεύγματά του με τη φανέλα της Σοβιετικής Ένωσης, μολονότι δεν τον πρόλαβε εν ζωή.

Πέραν αυτού, ο Τσιτσιπάς είχε δηλώσει σε μια συνέντευξή του πως το τένις είναι κατά βάση ομαδικό άθλημα, καθώς δε βασίζεται μόνο στη δική του προσπάθεια, αλλά στη στήριξη των δικών του και τη δουλειά του τεχνικού επιτελείου του -ο πατέρας του είναι και ο προπονητής του. Ενώ κρατώντας τη μικρή παράδοση να υπογράφει στην κάμερα και να αφήνει κάποια μηνύματα, έγραψε πως τίποτα δε γίνεται ευκολότερο, απλώς γίνεσαι εσύ καλύτερος.

Σήμερα θα μετρήσει τις δυνάμεις του στην απόλυτη πρόκληση ενάντια στο Ναδάλ και θα δει πόσο καλύτερος έχει γίνει.