Ο Βασίλης τραγουδά την ιστορία του Γιάννη – “Μαύρο αστέρι φωτεινό απ΄ τα Σεπόλια, που δεν του δίναμε την άδεια για χαρές…”
Δίχως αιτία του φορτώναμε τα λάθη, μα εκείνος ψήλωνε μες στον αποκλεισμό
Με το ένα χέρι βάζει τώρα στο καλάθι, όλη της Γης τον άρρωστο εγωισμό
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ντύνει άλλο ένα σημαντικό τραγούδι με τη φωνή του. Μετά την ιστορία του Ουίλι του μαύρου θερμαστή από το Τζιμπουτί, ερμηνεύει τώρα την ιστορία του Γιάννη του μαύρου αθλητή από τα Σεπόλια…
Η μουσική είναι του Μανόλη Ανδρουλιδάκη, ενώ οι στίχοι του Γιώργου Κλεφτογιώργου, που αποκάλυψε πως η αρχική σκέψη ήταν να κάνει ο Βασίλης ντουέτο με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα (όπως στο “να δεις τι σου έχω για μετά”, όταν δεν είχε γεννηθεί ακόμα ο Αντετοκούνμπο), αλλά δεν πρόλαβαν να υλοποιήσουν το σχέδιο, επειδή μια μέρα νωρίτερα ο Λαυρέντης έφυγε ξαφνικά από τη ζωή…
Μαύρο αστέρι φωτεινό απ’ τα Σεπόλια
Που δεν του δίναμε την άδεια για χαρές
Ρίχναμε πάνω του τα μάτια μας σαν βόλια
Και τον πληγώσαμε αμέτρητες φορέςΑπό παιδί έπαιζε μονάχα με τον τρόμο
Μα δεν τον νίκησε ποτέ η ενοχή
Είχε απλώσει τα τραγούδια μας στον δρόμο
Και τα πουλούσε να αγοράσει ανοχήΔίχως αιτία του φορτώναμε τα λάθη
Μα εκείνος ψήλωνε μες στον αποκλεισμό
Με το ένα χέρι τώρα βάζει στο καλάθι
Όλης της Γης τον άρρωστο αποκλεισμόΑπό παιδί έπαιζε μονάχα με τον τρόμο
Μα δεν τον νίκησε ποτέ η ενοχή
Είχε απλώσει τα τραγούδια μας στον δρόμο
Και τα πουλούσε να αγοράσει ανοχήΦτιάχνει Ελλάδες που γεμίζουν τις κερκίδες
Έγινε ο κόσμος γειτονιά του τώρα πια
Έχει στις φλέβες του κρυμμένες καταιγίδες
Και ρίχνει πάνω μας την άσπρη του σκιά (2)…