Οι 5+1 κλασικές φιγούρες στην κερκίδα της Κυριακής

Επειδή “εδώ δεν χωράνε οπαδικά”, “εδώ δεν χωράνε μπινελίκια” κι “εδώ δεν χωράνε κόντρες με ξυλίκια”, η γράφουσα θα αποφύγει να καταστήσει σαφές τον χωροχρόνο που βιώσε τα κάτωθι. Ο αναγνώστης ας αφήσει τη φαντασία του να μεταπλάσει τις λέξεις και να τις φέρει στα μέτρα του. 

Υπάρχουν τόσα όμορφα πράγματα που μπορείς να κάνεις για να εκμεταλλευτείς την Κυριακή σου. Άλλοι επιλέγουν να χαλαρώνουν μόνοι, άλλοι να περνούν λίγες ώρες με αγαπημένους φίλους. Με καφεδάκι, φαγητό, σινεμά, θέατρο… Κάποιοι άλλοι επιλέγουν να ακολουθήσουν την αγαπημένη τους ομάδα. Έτσι κάναμε κι εμείς, πριν λίγες μέρες.

Επειδή “εδώ δεν χωράνε οπαδικά”, “εδώ δεν χωράνε μπινελίκια” κι “εδώ δεν χωράνε κόντρες με ξυλίκια”, η γράφουσα θα αποφύγει να καταστήσει σαφές τον χωροχρόνο που βίωσε τα κάτωθι. Ο αναγνώστης ας αφήσει τη φαντασία του να μεταπλάσει τις λέξεις και να τις φέρει στα μέτρα του. 

Πάμε, λοιπόν, να σκιαγραφήσουμε παρέα τις πέντε και μία κλασικότερες φιγούρες που μπορεί να συναντήσει κανείς ένα κυριακάτικο απόγευμα στο γήπεδο. Enjoy!

– Οι ειδήμονες

Σχολιάζουν κ ά θ ε φάση του αγώνα από το πρώτο δευτερόλεπτο. Στο ημίχρονο, που λες πως ίιιισως και να σταματήσουν για λίγο την πάρλα, τότε είναι που περνούν από σκανάρισμα κάθε κίνηση της Διοίκησης, του προπονητή, του βοηθού προπονητή, του ιατρού και του εκφωνητή. Ξέρουν καλύτερα από όλους την πραγματική αξία των παικτών, μπορούν να σου προτείνουν τουλάχιστον τρεις εναλλακτικές για κάθε “λανθασμένη” κίνηση και γνωρίζουν πάντα καλύτερα από τον οποιοδήποτε τον λόγο για κ ά θ ε κίνηση οποιουδήποτε εμπλεκόμενου στο ποδοσφαιρικό στερέωμα.

– Οι …ταπεινοί σχολιαστές 

Μοιάζουν αρκετά με τους “ειδήμονες”, με μόνη διαφορά το γεγονός ότι δεν προβαίνουν σε σχολιασμό των αποφάσεων της εκάστοτε Διοίκησης. Αρκούνται σε κοσμητικά επίθετα ενώ απευθύνονται σε όλο το φάσμα των συμμετεχόντων στον αγώνα – θα βρουν να σχολιάσουν ακόμα και το χρώμα κάλτσας του τρίτου ball boy. Γενικώς περνούν τους πάντες από το κόσκινο – θα είσαι πολύ τυχερός αν δε βρεθείς στο οπτικό τους πεδίο. 

– Τα πιτσιρίκια

Αν έχουν έρθει στην κερκίδα με το ζόρι, θα καταλήξουν με ένα κινητό στο χέρι και αυτομάτως θα ξεχάσεις ότι υπάρχουν. Αν έχουν έρθει με λόγο, θα σου βάλουν τα γυαλιά και θα τους βγάλεις το καπέλο σε ανύποπτο χρόνο, αποδεικνύοντας πως γνωρίζουν ακόμη και ποιο νούμερο αντιστοιχεί σε ποιον παίκτη απ’ έξω κι ανακατωτά. Στην καλύτερη! Στη χειρότερη, θα τα ακούσεις να μιμούνται όλη τη φρασεολογία του πατρός τους, ενώ κάποιος στη λαχαναγορά θα κλαίει σε εμβρυακή στάση στο ντους (no offense λαχαναγορίτες, καθ’ υπερβολήν η παρομοίωση).

– Οι σχεσάκηδες του πρώτου μήνα

Συνήθως είναι στα μέλια του πρώτου μήνα, άντε του δεύτερου. Απ’ το στόμα τους θα βγαίνουν όλα τα υποκοριστικά σε -άκι και -ούλη, το 85% της διάρκειας του αγώνα θα το περάσουν κάπου μεταξύ χαμουρέματος και αγκαλίτσας και ο ένας θα προσπαθεί να εξηγήσει, πόσο μάλλον να δικαιολογήσει στην άλλη (όχι μόνο τι είναι το offside, αλλά και) την παραμικρή κίνηση των παικτών. Αφού δε σας θέλει…

– Οι “but first let me take a selfie”

Είναι ο τύπος που θα κάνει boomerang κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των παικτών πριν τη σέντρα, video τη στιγμή της σέντρας, τις κερκίδες, τα καπνογόνα, τα συνθήματα. Video τους πανηγυρισμούς μετά το goal, τις γιγαντοοθόνες, τη μασκότ της ομάδας… Αλλά! Δεν πρόκειται να φύγει από το γήπεδο αν δε βγάλει τις απαραίτητες selfie που πιστοποιούν την άφιξή του σε αυτό αλλά και την αποχώρηση. Όλα αυτά ανεβαίνουν σε instagram, facebook και twitter σε real time, συχνά γίνεται και live μετάδοση.

– Οι “κινητό merch της ομάδας”

Σε αυτή την κατηγορία θεατών συμπεριλαμβάνονται δύο κατηγορίες – περιπτώσεις: α) άτομα που αυτοβούλως προβαίνουν σε ό,τι θα περιγραφεί και β) μικρά παιδάκια – “θύματα” (sic.) των προαναφερθέντων. Δεν απορρίπτουμε, ωστόσο, το σενάριο οι δεύτεροι να μεταλλαχθούν στους πρώτους όταν μεγαλώσουν. Σίγουρα θα τους έχεις δει. Είναι εκείνοι που φοράνε τη φανέλα του αγαπημένου τους παίκτη, το κασκόλ, τα γάντια, τον σκούφο, το μπουφάν και το αντιανεμικό. Κρατούν το κομπολόι, έχουν τα κλειδιά τους στο μπρελόκ και φυσικά αν …ατμίζουν έχουν σετάρει τη θήκη του ηλεκτρονικού τους τσιγάρου με τα χρώματα της θεάς τους.

 

Θα μπορούσα να αναλύω  γράφοντας για ώρες, το ιδανικό όμως είναι κανείς να τους απολαύσει ιδίοις όμμασι. Κι αν εσύ δε βρίσκεις τον εαυτό σου να συγκαταλέγεται σε μία από τις παραπάνω κατηγορίες συνέχισε αυτό που κάνεις. Μάλλον το κάνεις καλά – και σε ευχαριστούμε που υπάρχεις!

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: