Πέθανε ο επιχειρηματίας Θανάσης Γιαννακόπουλος

Σήμερα το πρωί κατέληξε σε ηλικία 88 ετών, ο γνωστός φαρμακοβιομήχανος Θανάσης Γιαννακόπουλος, που τους τελευταίους μήνες νοσηλευόταν στην εντατική στο νοσοκομείο Υγεία, έπειτα από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη. Ο θάνατός του ήρθε λίγους μόλις μήνες μετά το θάνατο των δύο αδερφών του, του Παύλου και του πρεσβύτερου Κώστα, με τα τρία αδέρφια να φεύγουν σχεδόν μαζί και να βυθίζουν εκ νέου σε πένθος την οικογένεια του Παναθηναϊκού.

Οι Γιαννακόπουλοι είχαν την ιδιοκτησία της ΒΙΑΝΕΞ, ενός από τα μεγαλύτερα μονοπώλια στον κλάδο της φαρμακοβιομηχανίας, την οποία κάποιοι βάφτισαν ως κορμό της “εθνικής αστικής τάξης”, που φάνηκε να φλερτάρει προς στιγμήν με το “ευρω-σκεπτικιστικό” ρεύμα καθώς πληττόταν από τη στρατηγική της ΕΕ στο χώρο της, και την “Πρώτη Φορά Αριστερά”, για να επέρθει τελικά η ρήξη μαζί της και η πρόσφατη παρουσία του νεότερου Γιαννακόπουλου στα εθνικιστικά συλλαλητήρια για το Μακεδονικό.

Από τη δεκαετία του 70′ άρχισε η εμπλοκή τους στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό και τα διοικητικά του συλλόγου, για να ταυτιστούν τελικά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες με το τμήμα μπάσκετ, που μετατράπηκε σε ΚΑΕ (ανώνυμη εταιρία) και έπαιρνε τη μερίδα του λέοντος, σε σχέση με τα υπόλοιπα τμήματα του Ερασιτέχνη -χαρακτηριστικό παράδειγμα η μεταγραφή του Αλβέρτη, που είχε οδηγήσει ουσιαστικά σε διάλυση το τμήμα υδατοσφαίρισης της ομάδας.

Μετά τις κατραπακιές των πρώτων χρόνων, η πορεία του μπασκετικού ΠΑΟ προς την κορυφή, κυρίως στην περίοδο του Ομπράντοβιτς, οι τίτλοι κι η ευρωπαϊκή καταξίωση με τις έξι κατακτήσεις της Ευρωλίγκα, ήταν το μεγαλύτερο όπλο των Γιαννακόπουλων, που τους προσέδιδε λαμψη και διαπραγματευτική ισχύ. Παρόλα αυτά, δεν ανέλαβαν ποτέ την ΠΑΕ -όπως καλούσε τον Παύλο ένα γνωστό σύνθημα- είτε επειδή δεν το επέτρεψαν οι συγκυρίες, είτε γιατί η οικογένεια έκρινε ασύμφορη τελικά την εμπλοκή της σε αυτό το εγχείρημα.

Κατάφεραν παρόλα αυτά να κρατήσουν συγκριτικά μια καλή έξωθεν μαρτυρία, τουλάχιστον στους οπαδούς του ΠΑΟ, σε αντίθεση με άλλες επιχειρηματικές οικογένειες που αναμείχθηκαν στα διοικητικά του (πχ Βαρδινογιάννηδες). Πέρασαν προς τα έξω το προφίλ του χουβαρντά προέδρου, που δε διστάζει να κάνει τα πάντα για την ομάδα. Ενώ ο Θανάσης Γιαννακόπουλος συγκίνησε το κοινό της ομάδας με μια δήλωσή του όπου εξέφραζε την επιθυμία του να τον θάψουν με τη σημαία του ΠΑΟ όταν πεθάνει… Η αλήθεια όμως είναι πως εκεί που σταματούσε ο οπαδός Θανάσης ξεκινούσε ο επιχειρηματίας Γιαννακόπουλος (όπως αποδεικνύει αυτή η διδακτική ιστορία) κι αυτό δεν πρέπει να διαφεύγει ποτέ από το κριτήριό μας για κανέναν επιχειρηματία.

Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος πήρε το προσωνύμιο “τυφώνας” για την αγάπη του για την ομάδα, το παρορμητικό του στιλ, αλλά και τις συχνές εισόδους (ντου) του στο παρκέ, για να διαμαρτυρηθεί στους διαιτητές ή και να τους εκφοβίσει. Οι πιο πολλοί θα σταθούν στα τροπαια που σάρωσε η ομάδα του, μία από τις πιο πετυχημένες στα χρονικά του ελληνικού αθλητισμού. Πολύ λιγότεροι είναι αυτοί που θα δουν πίσω από τη λάμψη των κυπέλλων, το σάρωμα του ελληνικού μπάσκετ από το γαϊτανάκι των επιχειρηματικών συμφερόντων που έχει στηθεί πάνω του και βγαίνει στην επιφάνεια με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τις τελευταίες μέρες.

Το χειρότερο είναι πως κάποιοι μπορεί να τα βλέπουν όλα αυτά με νοσταλγία, μαζί με κάποια σατιρικά σκετσάκια του Μητσικώστα, την ωραία στιγμή με την αγκαλιά του εκλιπόντα με το Σπανούλη κτλ. Είτε γιατί πάντα τείνουμε να εξιδανικεύσουμε το παρελθόν, είτε γιατί το παρόν του επαγγελματικού αθλητισμού στη χώρα μας είναι ακόμα πιο μίζερο (προσωποποιημένο πχ στην περίπτωση του νεότερου Δημήτρη Γιαννακόπουλου), χωρίς προοπτικές.