Ποιος; Ποιος; Ποιος; Ο Μαύρος ο Θεός
Σε ένα τραγούδι, ο στίχος αναρωτιέται και διερευνά πώς θα ήταν τα πράγματα, “αν ήτανε μαύρος ο θεός που μας κυβερνούσε”. Στο ποδόσφαιρο όμως δεν υπήρχαν “εάν” και αμφιβολίες, γιατί ο Θωμάς Μαύρος ήταν ο θεός, όπως διαβεβαίωνε το σχετικό γηπεδικό σύνθημα, που έγινε και ο τίτλος της αυτοβιογραφίας του.
Σε ένα τραγούδι, ο στίχος αναρωτιέται και διερευνά πώς θα ήταν τα πράγματα, “αν ήτανε μαύρος ο θεός που μας κυβερνούσε”. Στο ποδόσφαιρο όμως δεν υπήρχαν “εάν” και αμφιβολίες, γιατί ο Θωμάς Μαύρος ήταν ο θεός, όπως διαβεβαίωνε το σχετικό γηπεδικό σύνθημα, που έγινε και ο τίτλος της αυτοβιογραφίας του.
Γεννήθηκε σαν σήμερα στην Καλλιθέα, αλλά μεγάλωσε στο Παλαιό Φάληρο, όπου ζει μέχρι σήμερα, και έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στη Νέα Σμύρνη και τον Πανιώνιο -μολονότι αρχικά ήθελε να γίνει αρχαιολόγος, βλέποντας πως όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, αντιμετωπίζονταν ως… αλήτες.
Ο Μαύρος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους γκολτζήδες των γηπέδων, η απόλυτη “φανέλα με το νούμερο 9”. Παραμένει μέχρι σήμερα πρώτος σκόρερ στη ιστορία του πρωταθλήματος και τα ρεκόρ του θα μείνουν πιθανότατα ακατάρριπτα, ιδίως από τη στιγμή που δεν κατάφερε να τα σπάσει ο Βαζέχα -που ήρθε στη χώρα μας περίπου όταν ο Μαύρος σταματούσε το ποδόσφαιρο.
Το ταλέντο του ξεχώρισε από νωρίς κι έτσι έκανε ντεμπούτο με την Εθνική πριν καν κλείσει τα 18 του, σε ένα φιλικό με τη μεγάλη Ολλανδία της εποχής. Με το εθνικό συγκρότημα πήγε και στα τελικά του Κυπέλλου Εθνών (EURO) το 1980, στην Ιταλία, ενώ κλήθηκε επίσης να παίξει στη Μικτή Κόσμου -μαζί με το Χατζηπαναγή- κι άλλη μια φορά, στη Μικτή Ευρώπης.
Σε επίπεδο συλλόγων, πέρασε όλη την καριέρα του σε δύο ομάδες, τον Πανιώνιο και την ΑΕΚ, θεωρώντας τον μεν πρώτο σπίτι του, και τη δεύτερη ως τη γυναίκα που παντρεύτηκε, μολονότι δεν είχε φύγει με τον καλύτερο τρόπο από τις τάξεις τους. Πήρε δύο Πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα με το δικέφαλο, με τον οποίο έφτασε στους “4” του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, την πρώτη κιόλας χρονιά του στην ομάδα -στα χρόνια του Λουκά Μπάρλου.
Βγήκε συνολικά τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Τη δεύτερη πέτυχε 31 γκολ κι ήταν δεύτερος σκόρερ σε όλη την Ευρώπη, ενώ την τελευταία εξ αυτών, είχε επιστρέψει στον Πανιώνιο, έχοντας πατήσει τα 35 -χωρίς αυτό να τον πτοήσει στο παραμικρό. Η ειρωνεία είναι πως δυο χρόνια πριν, είχε φύγει από την ΑΕΚ ως “τελειωμένος”, μετά από σχετική εισήγηση του Αλέφαντου, βάζοντας τέλος σε μια σχέση έντεκα χρόνων.
Παραμένει κοντά στο ποδόσφαιρο και την ΑΕΚ από διάφορες θέσεις, ενώ διατηρεί ακέραια τη χαρακτηριστική του χαίτη, απ’ τη δεκαετία του 80′. Πρόσφατα κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του, με το γνωστό σύνθημα στον τίτλο, ενώ στην παρουσίασή της βρέθηκαν δόξες του παρελθόντος, όπως ο Κώστας Νεστορίδης, ο μεγάλος γκολτζής της προηγούμενης φουρνιάς της ΑΕΚ, και ο Μπάγεβιτς, με τον οποίο συνέθετε το επιθετικό δίδυμο της ομάδας, αν και οι φήμες λένε πως δεν είχαν τις καλύτερες σχέσεις.
Σε κάθε περίπτωση, οι μνήμες του Μαύρου παραμένουν έντονες σε όσους τον πρόλαβαν, ενώ η προσωπικότητα και το ταλέντο που έβγαζε στους αγώνες μοιάζουν να επιβεβαιώσουν τη γνωστή κλισέ φράση “δε βγαίνουν πια τέτοιοι παικταράδες στο σύγχρονο ποδόσφαιρο…”