“Στην Ελλάδα ο κόσμος παίρνει 300-400 ευρώ και δίνει τα 10 για να σας βλέπει. Αυτούς να σκέφτεστε. Για αυτούς να παίζετε”

“Στην Ελλάδα ο κόσμος παίρνει 300-400 ευρώ και κάθε Κυριακή δίνει τα 10 για να σας βλέπει. Αυτούς να σκέφτεστε. Για αυτούς να παίζετε. Στη δική μου ομάδα, γι αυτούς πρέπει να παίζουν οι παίκτες και να μην το ξεχάσετε ποτέ αυτό!”.

Τάδε έφη ο Διαμαντόπουλος, αθλητικός διευθυντής του Άρη στην ομιλία του στους ποδοσφαιριστές, ενώ ο αρχηγός της ομάδας Δεληζήσης ανέφερε: “Να ξέρετε ότι δεν υπάρχουν Έλληνες και ξένοι στην ομάδα. Όλοι μαζί μια οικογένεια.”

Πηγή: Αντιφασιστική Δράση Οπαδών Άρη

Το ποδόσφαιρο είναι το μπαλέτο της εργατικής τάξης. Και χωρίς τους οπαδούς στις κερκίδες, είναι σαν ένα μπαλέτο, χωρίς να υπάρχει μουσική, τελείως άχαρο κι άσκοπο.

Από την άλλη, είναι τροφή για σκέψη και για προβληματισμό, γιατί τόσα άτομα δίνουν από το υστέρημά τους λεφτά για μια ανώνυμη εταιρία, που εκμεταλλεύεται ένα σύμβολο και μια ιδέα για κάποιους, για να βγάλει κέρδος.

Αν η μπάλα είναι το όπιο του λαού, αυτό σημαίνει πως είναι το δικό της παυσίπονο για να αντέξει στην ατελείωτη κοιλάδα των δακρύων. Κι αυτό είναι θεμιτό, αρκεί να προσέξουμε να μη γίνει αφιόνι, υπνωτικό, που κοιμίζει την ταξική συνείδηση, βάζοντας πάνω από όλα την ανώνυμη εταιρία. Κι αυτό ισχύει για όλες τις ομάδες και για όλα τα χρώματα…

Υπάρχει βέβαια κι ένα ερώτημα που δε θα μπορούσε να θέσει ένας υπάλληλος του αφεντικού του Άρη, δηλαδή του Καρυπίδη. Γιατί δίνει μόνο 300 και 400 ευρώ στους δικούς του υπαλλήλους στην αλυσίδα Σούπερ Μάρκετ που έχει και βασικά δεν τους έδινε ούτε καν αυτούς τους πενιχρούς μισθούς, οδηγώντας τους ακόμα και στην αυτοκτονία σε κάποιες περιπτώσεις.

Εδώ μπορείτε να βρείτε ένα χρονικό με την υπόθεση των εργαζόμενων στα σούπερ μάρκετ του Καρυπίδη και την εξέλιξη του αγώνα τους με το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς (ΜΑΡΚΕΤ-ΙΝ)