Τελικοί NBA: Η εξάντληση της τετραετίας

Boston και Houston είναι δύο AOR/Melodic Rock συγκροτήματα, διαφορετικής ιστορίας και βεληνεκούς φυσικά. Είναι όμως και οι έδρες δύο ιστορικών ή μάλλον μιας ιστορικής και μια ψιλοπαλευτής ομάδας του ΝΒΑ, των Celtics και των Rockets αντίστοιχα. Των δύο κατά πολλούς καλύτερων ομάδων της φετινής χρονιάς.

Απ’ τη μια το καλοδουλεμένο σύνολο του εμφανισιακά «γιωτά» αλλά καταπληκτικού προπονητή Brad Stevens που παρά την απουσία των δύο θεωρητικά καλύτερων παικτών του κατάφερε να φτάσει στην πηγή της Ανατολής. Με μεγάλη προσπάθεια, ομαδικότητα, ποικιλία στο παιχνίδι, καλή άμυνα το νεανικό σύνολο της Βοστώνης έπιασε πλήρως το ταβάνι του αν αναλογιστούμε τις ελλείψεις που είχε. Και μας αφήνει να αδημονούμε για τη νέα σαιζόν στην οποία η Βοστώνη, με όλα τα όπλα της πλέον έχει τον πρώτο λόγο στην Ανατολή.

Απ’ την άλλη, η ομάδα-cheatάκι της φετινής σαιζόν. Μια επίσης αξιοθαύμαστη, αν και πιο «σπαστική» όταν τη βλέπεις τηλεοπτικά, προσπάθεια, αυτή των Rockets. Βελτιωμένη από πέρσι και έτοιμη, μέχρι πρότινος, να σαρώσει τα πάντα στο διάβα της. Και λέμε βελτιωμένη γιατί το 1, άντε 2, περσινά συστήματα, δηλαδή pick n’roll με Harden να σουτάρει τρίποντο ή να κάνει μπάσιμο και να σουτάρει/δίνει λόμπες στον center Clint Capella/δίνει πάσα έξω για τρίποντο εμπλουτίστηκε από mid–range παιχνίδι (λόγω Chris Paul) και συμπαθητική άμυνα (αν και έχω βάσιμες υποψίες ότι δεν αποτελούσαν ιδιαίτερες προτεραιότητες του άριστου προπονητή Mike D’ Antoni και του πολυμήχανου στατιστικολόγου general manager Daryl Morey).

Αυτές ήταν οι δύο ομάδες που έρχονταν με φόρα να διεκδικήσουν μια θέση τους Τελικούς.

Δε θα τις δούμε όμως εκεί.

Γιατί εκεί θα βρίσκονται για το καθιερωμένο τους από το ’15 ραντεβού οι δύο οργανισμοί που δεσπόζουν τα τελευταία χρόνια στο αμερικανικό μπάσκετ. Οι Golden State Warriors με τον ίδιο κορμό, και το ίδιο, καταπληκτικό μπάσκετ της κίνησης, των πολλών τριπόντων αλλά όχι σε μονοδιάστατα και βαρετά σετάκια. Ναι, φέτος έδειξαν να είναι μισή ταχύτητα κάτω από τα προηγούμενα χρόνια. Δεν είναι ότι βολεύτηκαν ή ότι «πήραν τα φράγκα και άραξαν» σαν τον Παντελή Καφέ στον ΠΑΟΚ στις αρχές της δεκαετίας του ’00. Η παρουσία του Durant παρότι ενυπυωσιακή, στόμωσε λίγο (λίγο όμως) το αεροδιαστημικό αυτοματοποιημένο παιχνίδι των Warriors. Οι ταχύτητες έπεσαν λίγο (λίγο είπαμε) καθώς ο ψηλόλιγνος forward θέλει και αυτός κάποιες μπάλες στα χέρια του. Ενδεικτικό είναι ότι φέτος έμειναν 2οι στην κανονική περίοδο της Δύσης. Η μάχη με τους Rockets ήταν αδυσώπητη και προς στιγμήν οι Τεξανοί φάνηκε να έχουν το momentum, όταν έκαναν το 3-2. Τελικά, υπέκυψαν στην ανωτερότητα των Καλιφορνέζων. Μια ανωτερότητα που θα επιχειρήσει να αμφισβητήσει αυτός:

Όχι, λάθος, αυτός είναι ένας σχολιαστής του FOX Sports, ο οποίος είναι φανατικός θαυμαστής του Lebron James και θέλησε να το εκφράσει μετά το 3ο παιχνίδι της σειράς όταν ο διάσημος πασόκος forward σάρωσε τους Celtics. «Και γιατί ντύθηκε σαν καρναβάλι;» θα μου πείτε. Φόρεσε λοιπόν τη μάσκα ενός τράγου, διότι θεωρεί ότι ο Lebron είναι ο «καλύτερος παίκτης όλων των εποχών», όρος που αποδίδεται στα αγγλικά με το αρκτικόλεξο G.O.A.T. (=γίδα/κατσίκα), δηλαδή «Greatest Of All Times».

Απέναντι στην αρμάδα από τη Χρυσή Πολιτεία λοιπόν θα τεθεί ο Lebron James, o James Lebron και τα άλλα παιδιά ο james23, ο King of Akron–Ohio και ο διασημότερος υποστηρικτής της Χίλαρυ Κλίντον. Και αυτό διότι μετά από ένα κακό μεταγραφικά καλοκαίρι του ‘17 όπου δόθηκε ο 2ος καλύτερος παίκτης της ομάδας με αντάλλαγμα καλούτσικους παίκτες που ουδέποτε όμως έπιασαν την αναμενόμενη απόδοση, η διοίκηση της ομάδας (μετά από παραίνεση του ιδίου του μεγάλου παίκτου, Lebron; δε θα μάθουμε ποτέ) προχώρησε σε ψιλοολοκληρωτική αναδόμηση φέρνοντας αρκετούς νεαρούς παίκτες που επίσης δεν βοήθησαν ιδιαίτερα την ομάδα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η ομάδα να ρετάρει παρατεταμένα μέσα στη σαιζόν και να τερματίσει στην 4η θέση της Ανατολής. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους το μπάσκετ που παίζει το Cleveland φέτος «δε βλέπεται». Σε κάθε ματς ο Lebron προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα παίρνοντας τελικά «φαλάγγι» τους αντιπάλους με τη δύναμη και την τεχνική του. Στο 7ο παιχνίδι με τους Celtics αναγκάστηκε να παίξει 48 λεπτά πράγμα αξιοθαύμαστο αλλά αδιανόητο στο σύγχρονο μπάσκετ. To αν ο Lebron είναι ο GOAT, μένει να αποδειχθεί αλλά μέχρι τότε του αποδίδουμε τα σέβη μας για ό,τι κάνει στο γήπεδο. Και βάζουμε στην άκρη τις ενστάσεις μας για το αν είναι σκιώδης προπονητής, manager, «πρόεδρας» της ομάδας και συνεπώς φέρει μερίδιο για την κατάστασή της. Εδώ βάζουμε στην άκρη ότι είναι ΠΑΣΟΚ, σε αυτά θα κολλήσουμε;

Όπως και να ’χει, ξημερώματα Παρασκευής αναμένουμε την καθιερωμένη μάχη των τελευταίων ετών, Golden State Warriors–Cleveland Cavaliers η οποία όπως φαίνεται θα είναι και η 4η και τελευταία, καθώς ο Βασιλιάς με ή χωρίς τίτλο αναμένεται να αποχαιρετήσει την αθλητική και φυσική του πατρίδα, και νεότερες δυνάμεις όπως η Βοστώνη, η Φιλαδέλφεια και με λίγο πατριωτικό ζμπρώξιμο το Μιλγουόκι, ετοιμάζονται να πάρουν τη σκυτάλη.