Θύρα 9 – ΑΛΣ Ομόνοια: Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή και πάλη ταξική!

Η Εργατική Πρωτομαγιά έχει τις ρίζες της στο Haymarket, στο Σικάγο του 1886. Εκείνη τη μέρα εργατικά συνδικάτα στις ΗΠΑ, επηρεασμένα απο τις επιτυχημένες διεκδικήσεις στον Καναδά, αποφασίζουν την έναρξη απεργιών και διαδηλώσεων όπου συμμετείχαν χιλιάδες εργάτες. Σε μια εποχή όπου δεν υπήρχε κανένα εργασιακό πλαίσιο και οι εργοδότες έκαναν ότι ήθελαν. Κεντρικό σύνθημα των διαδηλώσεων ήτανε: «Οχτώ ώρες δουλειά, Οχτώ ώρες ανάπαυση, Οχτώ ώρες ύπνο». Στο Σικάγο οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν και τις επόμενες μέρες. Οι διαδηλώσεις είχαν ειρηνικό χαρακτήρα κάτι που άλλαξε με την κατασταλτική παρέμβαση της αστυνομίας που λειτούργησε εκ νέου ως σκυλί του συστήματος και της πλουτοκρατίας. Το αιματοκύλισμα στο Σικάγο και η διεθνής προβολή που έλαβε οδήγησε στις 20 του Ιούλη του 1889 το Συνέδριο της Β’ Διεθνούς των Εργατών που συγκλήθηκε στο Παρίσι να καθιερώσει τον εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγίας.

Στον τόπο μας το εργατικό κίνημα εμφανίστηκε την περίοδο της αγγλοκρατίας και οι αγώνες του κορυφώθηκαν με τα αιματηρά γεγονότα που συνόδευαν τις μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις το 1948. Η εμφάνιση των σοσιαλιστικών-κομμουνιστικών κύκλων στις αρχές της δεκαετίας του 1920 φέρνουν τα πρώτα ταξικά Εργατικά Κέντρα και τις πρώτες απεργίες. Η μεγαλύτερη εξ αυτών έγινε το 1929 στον Αμίαντο όπου συμμετείχαν 6.000 αμιαντορύχοι. Η αποικιακή αστυνομία κατέστειλε την απεργία με αποτέλεσμα τη φυλάκιση και την εξορία αρκετών εργατών από την περιοχή. Ήταν το αποτέλεσμα της ταξικής οργάνωσης των εργατών της Κύπρου που προηγήθηκε. Η πρώτη φορά που εορτάστηκε η Εργατική Πρωτομαγιά στην Κύπρο ήταν το 1925 στο Εργατικό Κέντρο Λεμεσού και στο Εργατικό Κέντρο Αμμοχώστου που ελέγχονταν από το ΚΚΚ. Πιο συγκεκριμένα για πρώτη φορά καταγράφεται και η έκφραση «Κόκκινη Πρωτομαγιά» την ίδια χρονιά στο φύλλο της εφημερίδας «Νέος Άνθρωπος», εκφραστικό όργανο του ΚΚΚ, το οποίο επίσημα θα ιδρυθεί ένα χρόνο αργότερα.

Με αφορμή λοιπόν τη σημερινή μέρα, έχοντας πλήρη επίγνωση της ιστορίας και τους αγώνες του εργατικού κινήματος από την Κύπρο μέχρι το Σικάγο, δηλώνουμε έτοιμοι να συνεχίσουμε σήμερα για τους δικούς μας ταξικούς αγώνες. Σήμερα που αρκετές επιχειρήσεις δεν ακολουθούν το 8ωρο εργασίας, με την ανεργία ειδικά στις νεαρότερες ηλικίες να μαστίζει, η αναγκαιότητα για ενδυνάμωση της πάλης που θα ανατρέψει την καπιταλιστική βαρβαρότητα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.

Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει και πάλι, ανά την υφήλιο την εργατική τάξη εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού, εν μέσω αβεβαιότητας και αστάθειας σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής (υγεία, παιδεία, εργασία). Σήμερα που η καταστρατήγηση της ιερής για τους εργαζομένους ημέρα της Πρωτομαγιάς είναι γεγονός, όπου ανά τον κόσμο είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για διαδηλώσεις και πορείες, όπου σκοπό θα έχουν την προβολή των επιτευγμάτων και των αγώνων της διεθνούς εργατικής τάξης, αλλά και τη διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών εργασίας, εμείς για άλλη μια φορά επιλέγουμε να πούμε στο δρόμο ότι οι αγώνες και τα εργασιακά δικαιώματα δεν μπορούν και δεν πρέπει να μπουν σε καραντίνα.

Αντιθέτως η πανδημία έκανε ξεκάθαρο ότι η εκμετάλλευση στον καπιταλισμό δεν τερματίζεται, αλλά εισχωρεί σε νέα πεδία και παίρνει νέες μορφές, όπως καταδεικνύει και η ταξική διαχείρηση της πανδημίας.

Η κάθε πανδημία περνά, αλλά ο ιός που λέγεται καπιταλισμός και ο οποίος δεν «θεραπεύεται», ούτε «περιθάλπτεται», θα συνεχίσει να καταληστεύει τις λαϊκές μάζες και να σκορπά το θάνατο και την καταστροφή, είτε διαλύοντας τα συστήματα υγείας στο βωμό του κέρδους, είτε με ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις. Για αυτό μέσα σε συνθήκες πανδημίας, αναδεικνύεται ακόμη πιο επίκαιρη η αναγκαιότητα για ενδυνάμωση της πάλης για ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Εμείς δεν είχαμε ποτέ αυταπάτες για τον καπιταλισμό και για αυτές τις πολιτικές που προωθούνται πάντοτε με την ίδια συνέπεια όπως δείχνει και το παράδειγμα της δημόσιας υγείας που πρώτα αφέθηκε στο έλεος της για να έρθουν μετά τάχα δικαιωμένοι να την ιδιωτικοποιήσουν στο όνομα ότι τάχατες «δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική»… Εμείς άλλωστε το βιώσαμε αυτό στο πετσί μας με την ιδιωτικοποίηση της ομάδας μας. Με την επικράτηση ακριβώς αυτών των νεοφιλελεύθερων προσεγγίσεων που υποτίθεται καταδικάζουν κάποιοι στη θεωρία, αλλά εφάρμοσαν στην πράξη στην ομάδα μας.

Για αυτό και εμείς σαν ΟΜΟΝΟΙΑ και σαν ΘΥΡΑ 9, αψηφώντας τις οποιεσδήποτε απαγορεύσεις και περιορισμούς που αυταρχικά επιβάλλει η κυβέρνηση με πρόφαση την πανδημία, πραγματοποιήσαμε σήμερα συμβολική παρέμβαση αποτίοντας φόρο τιμής στους ταξικούς αγώνες, θυσίες και κατακτήσεις του παρελθόντος, αλλά στείλαμε και μήνυμα για το σήμερα και το αύριο, για τους ταξικούς αγώνες της δικής μας γενιάς. Αποδεικνύουμε εμπράκτως ότι είναι πιο επίκαιρο από ποτέ το αξίωμα ότι η ιστορία γράφεται με ανυπακοή και πάλη ταξική!

Α.Λ.Σ. ΟΜΟΝΟΙΑ 29M – ΘΥΡΑ 9

Πηγή: