Η τσαρίνα των αιθέρων κι η έφοδος στον ουρανό
Το χρυσό της Στεφανίδη έδωσε αφορμή σε γραφικούς φιλελέδες να αρχίσουν τα ανόητα αστεία περί κλήρωσης και το κλασικό παραμύθι της αριστείας. Οι υπόλοιποι αθλητές που δεν αρίστευσαν, με μετάλλια και διακρίσεις, μπορούν να πάνε οικειοθελώς στον Καιάδα και να μας απαλλάξουν από τη μετριότητά τους…
Η Κατερίνα Στεφανίδη πέταξε στα 4.91, κάνοντας πανελλήνιο ρεκόρ, παίρνοντας άλλη μια πρωτιά -για τρίτη συνεχή διοργάνωση- και το πρώτο χρυσό μετάλλιο της ελληνικής αποστολής, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανοιχτού Στίβου, στο Λονδίνο.
Τα ελληνικά ΜΜΕ βάφτισαν κιόλας τη Στεφανίδη “Μεγάλη Αικατερίνη” της Ελλάδας, ώστε οι… έφοδοί της στον ουρανό να παραπέμπουν στην “τσαρίνα των αιθέρων” και όχι σε άλλους επικίνδυνους συνειρμούς. Κι ίσως ακουστεί κάπως ξύλινο, αλλά οι υψηλές πτήσεις της χρυσής πρωταθλήτριας, ανήμερα του Σωτήρος, δεν πρόκειται να φέρουν κάποια σωτηρία για μας, ούτε φυσικά να αποκαταστήσουν την επουράνια έφοδο που χρειαζόμαστε…
Για να γίνεις βέβαια βασιλιάς-τσάρος στη ζούγκλα, πρέπει πρώτα να σκοτώσεις το λιοντάρι, εν προκειμένω δηλαδή την Ισινμπάγεβα, που ήταν η κυρίαρχος του αγωνίσματος τα προηγούμενα χρόνια. Αλλά η Στεφανίδη ασφαλώς είναι η τελευταία που φταίει για τον “ψυχροπολεμικό” αποκλεισμό των Ρώσων αθλητών και της ομοσπονδίας τους, την υπόθεση ντόπινγκ και τις γεωπολιτικές της προεκτάσεις.
Την ίδια στιγμή, οι γραφικοί φιλελέδες βρήκαν την ευκαιρία να αρχίσουν πάλι τα ανόητα αστεία περί κλήρωσης και το κλασικό παραμύθι της αριστείας -οι υπόλοιποι αθλητές που δεν πήραν μετάλλια και διακρίσεις, μπορούν να πάνε οικειοθελώς στον Καιάδα και να μας απαλλάξουν από τη μετριότητά τους.
Άσε που πέρασε -μαζί της κι η Αμερικανίδα- μια Κουβανή και μια Βενεζουελάνα, που μοιράστηκαν στην τρίτη θέση, προκαλώντας τους επιπλέον ρίγη ηδονής και συγκίνησης…
Η τελευταία φορά που γιόρτασε ένα χρυσό μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανοιχτού Στίβου η ελληνική αποστολή ήταν πριν το “Αθήνα 2004”, το μακρινό 2003, από τη “χρυσή εποχή” των Κεντέρη, Μανιάνι-Τζελίλη, κι άλλων αθλητών, που στην πλειοψηφία τους είχαν εμπλοκή με αναβολικά και άδοξο τέλος. Ήταν η εποχή της “ισχυρής Ελλάδας” που παρήγαγε μαζικά πρωταθλητές, εν όψει και των Ολυμπιακών…
Η Στεφανίδη αντίθετα διαπρέπει σε μια περίοδο που ο αθλητισμός κι οι Ομοσπονδίες έχουν αφεθεί αβοήθητες στη μοίρα τους και τα νύχια των χορηγών -που ενδιαφέρονται για τους πρωταθλητές και τη δική τους λεζάντα. Και δεν είναι κατά βάση “ελληνικό αθλητικό προϊόν”, αφού προπονείται και προετοιμάζεται κατά κύριο λόγο στις ΗΠΑ, με το σύζυγο και προπονητή της. Την ίδια στιγμή, ο πρωταθλητής στους άνδρες, Κώστας Φιλιππίδης, τραυματίστηκε από μια λακκούβα στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις και τρέχει στα δικαστήρια τις αρχές, ζητώντας αποζημίωση…
Η Κατερίνα Στεφανίδη έγινε η πρώτη -αν αφήσουμε έξω τον Κεντέρη- Ελληνίδα αθλήτρια που έχει ταυτόχρονα τον ολυμπιακό τίτλο, και χρυσά στο Παγκόσμιο και το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, σε μια διετία απόλυτης κυριαρχίας της στο αγώνισμα. Σφράγισε μάλιστα αυτήν την επιτυχία πετώντας στα 4.91, με ένα μεγάλο πανελλήνιο -και προφανώς και ατομικό- ρεκόρ.
Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι καταφέρνει να υπερβαίνει συνεχώς τον εαυτό της, νικώντας αθλήτριες που έχουν κατά κανόνα καλύτερες ατομικές επιδόσεις, αλλά στους κρίσιμους αγώνες αδυνατούν να την ξεπεράσουν. Και αν συνεχίσει έτσι, εκτός από το παρόν, της ανήκει και το μέλλον…