Διαβάζω μέχρι μανίας και οι βιβλιοθήκες κάθε τόσο καταρρέουν. Επίσης, μάλλον από κάποιο κατασκευαστικό λάθος, δεν αντέχω τους δυνατούς θορύβους, την οχλαγωγία, τους καβγάδες, ό,τι κραυγάζει χωρίς αιτία. Ως αντίδοτο, μεταμορφώνω τη βοή του μυαλού και του κόσμου σε λέξεις που τις ακουμπάω στο χαρτί. Μετά, όλα ησυχάζουν. Αγαπώ τη θάλασσα.
