Ένα ποίημα του Γιώργου Δ. Μπίμη
Η διαδρομή του Ναζίμ Χικμέτ, ποίηση και επανάσταση, «Οι ρομαντικοί», η Τουρκία και το Παρίσι πριν και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μέσα από τα μάτια του Τούρκου ζωγράφου Αμπιντίν Ντινό
Ολόκληρη η ποίηση της Πατ Πάρκερ αποτελεί πρωτίστως μια πράξη αγάπης· μια καθημερινή, επίμονη, επαναστατική πράξη αγάπης, όπως ακριβώς η στάση ενός ευσυνείδητου πολιτικού όντος. Αγάπη, Δικαιοσύνη, Ελευθερία είναι τα τρία συστατικά της ποίησης μα και της ύπαρξής της.
“Όσο μπόρεσα έφερ’ αντίσταση σ’ αυτό το ποτάμι όταν είχε νερό πολύ, να μη με πάρει, κι όσο ήταν δυνατόν φαντάστηκα νερό στα ξεροπόταμα και παρασύρθηκα…”
“Ναι, κεφάλι θα σηκώσουν κι η γνώση θα φτερουγίσει με σταθερά τα βήματα τον εικοστό πρώτο διαβαίνοντας…”
Σαν σήμερα, στις 5 του Ιούνη 1898, γεννήθηκε ο μεγάλος Ισπανός ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, μια από τις μεγαλύτερες μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας
Ω! πόσο όμορφα αισθάνεσαι να νιώθεις πως υπάρχει μια απέραντη χώρα στον κόσμο όπου κανείς δε σε ρωτάει ούτε ποια είναι η θρησκεία σου ούτε ποια η υπηκοότητά σου. Σε ρωτάνε μονάχα… «Μήπως έζησες εκμεταλλευόμενος τους άλλους;…Μήπως δούλεψες ποτέ στην καπιταλιστική αστυνομία;» Αν απαντήσεις: «Όχι»…γίνεσαι πολίτης αυτής της απέραντης χώρας σα να είχες γεννηθεί και μεγαλώσει εκεί…
Σαν σήμερα, έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Τούρκος κομμουνιστής ποιητής, πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας, Ναζίμ Χικμέτ.
“Να χτίζεις μη θαρρείς πούναι να τραγουδάς ένα τραγούδι Μα είναι λεβέντες όλο πείσμα οι χτίστες Κ’ η οικοδομή ανεβαίνει, μ΄ έφοδο τον ουρανό κυριεύει Ψηλά και πιο ψηλά, πάντα ψηλότερα…”
“Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες, γιατί γράψανε πως σου ρίξανε στα πόδια. Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο στόχος, το νου σου ε;”
