«Εμείς,/ καθένας από μάς,/ κρατάμε μέσα στη γροθιά μας/ τους κινητήριους ιμάντες του σύμπαντος…» – Αποσπάσματα από τον πρόλογο του Γιάννη Ρίτσου στην έκδοση «Μαγιακόβσκη – Ποιήματα» και το ποίημα «Σύννεφο με παντελόνια» σε απόδοση του ίδιου.
“Εσύ θα επιμένεις σαν να μετράς το χρόνο με τις σειρές των πετρωμάτων σάμπως να ’σουν σίγουρος πως θα ’ρθει μια μέρα όπου οι χωροφύλακες κ’ οι επαγρυπνητές θα βγάλουν τις στολές τους.”
Τα οράματα του Ντίκενς για μια πιο δίκαιη κοινωνία μπορεί να χαρακτηριστούν ουτοπικά, με το λογοτεχνικό του έργο, όμως, ο μεγάλος Άγγλος συγγραφέας κατόρθωσε να ζωντανέψει με ρεαλισμό και χωρίς ψευδαισθήσεις τον εφιαλτικό κόσμο του καπιταλισμού.
Αναμετράς τον εαυτό σου, αν μπορέσεις σαν έρθει η ώρα ν’ απλώσεις αντρίκια το χέρι, να χαιρετήσεις το χάρο, να σύρεις μαζί του την τελευταία στροφή. Δε γνωρίζεις ακόμα πως στο μονοπάτι της ζωής ο Χάρος κι ο Έρωτας βαδίζουν αντάμα. Πως τούτη η διαλεχτική, όλο αντιφάσεις, μπολιάζει και συντηρεί τη ζωή…
“Οι νέοι” “Οι νέοι θα μας σώσουν!” Ποιοι νέοι;
Στο βιβλίο που πρόκειται να κυκλοφορήσει από τον «Ίκαρο» και την επιμέλεια του οποίου υπογράφει η Ιουλίτα Ηλιοπούλου, περιλαμβάνονται 130 επιλεγμένα αποσπάσματα πεζού λόγου του Νομπελίστα ποιητή, που «διαμορφώνουν μιαν άλλου είδους πατριδογνωσία»
“Σκύψε μονάχος, ω Άδη, στη θολή σου σπηλιά και τρόμαξε: να, ο Ήφαιστος, ο κόκκινος, άναψε! Με σφυρί και δρεπάνι σου στέκει φρουρός. Ο Μπελογιάννης είναι νεκρός…”
”κι ορθοί / ξαναπάμε κι αδάκρυτοι / τον ίδιο όρκο μας ενάντια στο θάνατο”
Τι πανούργο πλάσμα που είναι η γυναίκα! Τώρα μόλις κατάλαβα τι θα πει γυναίκα. Μέχρι σήμερα κανείς δεν είχε μάθει με ποιον είναι ερωτευμένη. Εγώ πρώτος το ανακάλυψα. Η γυναίκα είναι ερωτευμένη με το διάβολο!
Υπήρξε για την εποχή της μια γυναίκα απίστευτα δυναμική και ανατρεπτική και ταυτόχρονα εύθραυστη. Έζησε μόλις 28 χρόνια αναζητώντας και πιστεύοντας σε μια ιδανική ευτυχία που ποτέ δεν συνάντησε. Από τις πιο χαρακτηριστικές παρουσίες της μεσοπολεμικής μας ποίησης, η Μαρία Πολυδούρη γεννήθηκε σαν σήμερα.
