“…Το παιδί να σωθεί. Να σωθεί.”
Τότε που το ΒΗΜΑ, ανακάλυπτε ότι “Ο Παπαδιαμάντης διχάζει (sic) το ΚΚΕ”, περιγράφοντας σε ένα γεμάτο σασπένς πόνημα την υποτιθέμενη “διένεξη” σχετικά με την αποτίμηση του συγγραφέα, στην οποία αποδίδονταν ευρύτερες πολιτικές διαστάσεις, έξω από κάθε πάτημα στην πραγματικότητα, όπως η ίδια η ιστορία απέδειξε τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Από ένα μαθητικό τετράδιο μού διάβαζε τα βράδια φλογερούς στίχους για τη σπίθα που μια μέρα θα βάλει φωτιά στον παλιό κόσμο, για το αστροπελέκι της δικαιοσύνης που θα κατακεραυνώσει το άδικο. Το μεγάλο πάθος του ήταν οι «καταραμένοι ποιητές» Μποντλαίρ και Ρεμπώ, και οι δύο ιδανικοί αυτόχειρες Καρυωτάκης και Μαγιακόφσκι…
Διαβάστε στην Κατιούσα τρία διηγήματα του Ηλία Βενέζη που γεννήθηκε σαν σήμερα
Σαν σήμερα, στις 4 του Μάρτη 1851, γεννήθηκε ο σπουδαίος λογοτέχνης του λαού μας, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο δημιουργός και θεμελιωτής του νέου ελληνικού διηγήματος.
Κι ήθελα τόσο πολύ να σας μιλήσω για όλα εκείνα τα ανεκτίμητα και τα ιδεώδη αντισυμβατικά πρότυπα που σύναξα υπομονετικά -αποδεχόμενος τον πόνο ως αρχή για κάθε λύτρωση- στο νου και στην ψυχή μου.
“Πόσο μοιάζεις με όλα του κόσμου τα παιδιά. Δεν θα σε συναντήσω όμως τώρα παιδάκι μου καλό, όχι τώρα…”
“Είμαστ’ όλοι πολύ μικροί. Δίχως φίρμα. Μπουλούκια μάς λένε. Άγνωστοι θεατρίνοι. Ένας Μίμης, η Κατινίτσα, κάποια Ίρμα κι άλλοι πολλοί ακόμα θλιμένοι αρλεκίνοι…”
Θνητοί οι πρωταγωνιστές Θεοί εμείς απ’ την πλατεία Και σταυρωμένοι εραστές Κι επαναστάτες με αιτία
Σαν σήμερα, στις 27 του Φλεβαρη 1943, έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος ποιητής Κωστής Παλαμάς, ο κορυφαίος εκπρόσωπος της λογοτεχνικής γενιάς του 1880. Η κηδεία του, την επόμενη μέρα, εξελίχθηκε σε αντιστασιακή πράξη.
