“…η ξαδέρφη μου έλεγε πως άκουσε πως εσύ είσαι κακός άνθρωπος, να με συμπαθάς, δεν τα ξέρω και καλά πώς τα λένε – κομμουνιστής θαρρώ πως είπε – και πως θέλεις να μας χαλάσεις τη θρησκεία και τι σου φταίει η θρησκεία και να μην πηγαίνουμε πια στην εκκλησία, να μην κάνουμε σαρακοστή – σάματις κάνουνε σαρακοστή οι πλούσιοι, οι κλεφταράδες – και να σου χαλάσει ο Θεός το κεφάλι, παρά να μας χαλάσεις τη θρησκεία.”
Εκτός από φιλόλογος, σπουδαίος ποιητής, πεζογράφος και μεταφραστής, ο Γιώργος Κοτζιούλας ήταν και σημαντικός κριτικός. Από τις εκδόσεις «Δρόμων» κυκλοφορεί ο πρώτος τόμος των κριτικών του, με τον τίτλο «Κριτικά Α’ – “Η ασυλία του πνεύματος”».
Σαν σήμερα, στις 26 του Αυγούστου 1919, έφυγε από τη ζωή ο σατιρικός ποιητής Γεώργιος Σουρής. Ο λόγος του σε μεγάλο βαθμό παραμένει επίκαιρος
“Ο αδελφός μου Εδώ και μήνες είναι στη φυλακή Ίσως για πολλά χρόνια Θα σαπίζει εκεί Αμάρτημά του είναι Που ακούμπησε τον ώμο του Στον ώμο του λαού…”
Το ανάθεμα ακούστηκε μέχρι το καφενείο της γωνίας κι έτσι έγινε κι έπαψε ο καυγάς μεταξύ του χρεοκοπημένου βιοτέχνη και του καφετζή που δεν δεχόταν να του κάνει βερεσέ καφέ.Συμφώνησαν αμέσως: “Δεν σεβόταν ο Στάλιν την ιδιοκτησία και τον κόπο των ανθρώπων”.
Ολόκληρος ο ηλεκτρισμός ανήκει στους αστούς κι αυτοί τρώνε με τα σπαρματσέτα. Η αστική τάξη δίχως να το καταλαβαίνει φοβάται τον ηλεκτρισμό που είναι γέννημα δικό της. Μοιάζει με κείνον το μάγο που κάλεσε τα πνεύματα, αλλά δεν ξέρει πώς να τα κουμαντάρει. Ανάλογη είναι η στάση των περισσότερων αστών κι απέναντι στις άλλες επιτεύξεις της τεχνικής.
«Στ’ όνομά σου, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα…» – Αραγκόν, Μπρέχτ, Νερούντα, Έρενμπουργκ, Άννα Ζέγκερς, Νικολάς Γκιγιέν, Στρατής Τσίρκας, Λάνγκστον Χιους και άλλοι ποιητές ορκίζονται στη «σκιά» ενός μεγάλου πορτρέτου του Λόρκα, ακριβώς 11 μήνες μετά τη δολοφονία του από τους φασίστες του δικτάτορα Φράνκο.
Σαν σήμερα, στις 19 του Αυγούστου 1936, εκτελέστηκε στο Βιθνάρ ο μεγάλος Ισπανός ποιητής και δραματουργός Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Η δολοφονία του Λόρκα που συγκλόνισε την ανθρωπότητα, αποτελεί ένα από τα ανεξίτηλα στίγματα τού φρανκικού φασισμού.
Μπορεί να ήθελε να περνάει για απολιτίκ, αλλά η ζωή του και τα γραφτά του είχαν ξεκάθαρα πολιτικό νόημα. Ήταν με το λαό, ήθελε να ξεστραβωθεί ο κόσμος, να καλλιεργηθεί, όχι με υψηλές σπουδές και φιλοσοφία αλλά με ποίηση, λογοτεχνία του δρόμου και ρεμπέτικο.
Σαν σήμερα, στις 16 του Αυγούστου 1920, γεννήθηκε στα Ανώγεια Σπάρτης ο σπουδαίος συγγραφέας και στιχουργός, ηθοποιός, σκηνοθέτης, Νότης Περγιάλης. Ανήσυχος και δραστήριος, συμμετείχε στους λαϊκούς αγώνες και στην πάλη για την ειρήνη, από τις γραμμές του ΚΚΕ, μένοντας συνεπής και πιστός στις αξίες και τα ιδανικά του μέχρι το τέλος της ζωής του.
