Σήμερα, μπορεί και να μας φαίνεται περίεργο να μιλάει ένας Τούρκος με αυτά τα λόγια για την Ελλάδα. Ειδικά το τελευταίο διάστημα που φουντώνουν οι φωνές μίσους για το γειτονικό λαό. Τι έχουμε να χωρίσουμε όμως οι δύο λαοί;
“Μην τον θρηνείς, τάχατες συ δεν τούδειξες το δρόμο σαν κίνησε περήφανος μ’ όπλο βαρύ στον ώμο…”
Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ άφησε σπουδαία παρακαταθήκη πίσω του. Θα τον θυμόμαστε για πάντα ως έναν ακατάπαυστο αγωνιστή, που κατάφερε με την τέχνη του και το παραδειγμά του να διερευνήσει νέα πεδία κοινωνικής χειραφέτησης για τους «σεισμούς που μέλλονται να ’ρθούν». Γεννήθηκε σαν σήμερα στις 10 Φεβρουαρίου του 1898.
Σαν σήμερα, στις 10 του Φλεβάρη 1975, έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος ποιητής και συγγραφέας Νίκος Καββαδίας. Το έργο του αγαπήθηκε από το λαό και τη νεολαία, μελοποιήθηκε και συνεχίζει να συγκινεί και τις νεότερες γενιές.
Ο Ντοστογιέφσκι δεν απαίτησε τίποτα από τους ανθρώπους. Απλώς δημιούργησε τις συνθήκες για να μπορέσουν κάποτε οι ίδιοι οι άνθρωποι να απαιτήσουν το πέρασμα σε μια δικαιότερη και πιο εξανθρωπισμένη εκδοχή του εαυτού τους και αναπόφευκτα και του κόσμου μας.
«Είναι 21 χρόνια σαν σήμερα, που η Ελλάδα έσπασε τις αλυσίδες. Η ημέρα αυτή του Ευαγγελισμού είναι ημέρα χαράς και δακρύων. Χαιρόμαστε για το μέλλον, κλαίμε για τη σημερινή υποδούλωση. Τι να πω για το παρόν; Η διαφθορά είναι τόσο γενική κι έχει τόσο βαθιές ρίζες, ώστε προξενεί κατάπληξη. Όταν οι αίτιοι αυτής της κατάστασης χτυπηθούν εντελώς, τότε θα είναι μια ηθική αναγέννηση…»
“Τ’ άσπρα φτερά σας να είχα, τρελά της θάλασσας πουλιά, τη λυγμική σας τη λαλιά, που όλο αναλύεται σ’ εξάηχα…”
Ο Ιούλιος Βερν με πήρε απ’ το χέρι και διασχίσαμε με την ίδια άμαξα τη σιβηρική στέπα, θαυμάσαμε τις κορυφογραμμές της Παταγονίας, δαμάσαμε τα κύματα του ωκεανού με τη θαλαμηγό «Ντύνκαν» και με τον «Ναυτίλο» του πλοιάρχου Νέμο προσεγγίσαμε σκοτεινούς βυθούς με αλλόκοτους κατοίκους.
Αφού τα μεγάλα δεν τα μπορούμε, ας δώσουμε τουλάχιστον ρυθμό στον φόβο
Η ποίηση είναι η αλήθεια μέσα σε έναν αφάνταστα φανταστικό ψεύτικο κόσμο
