Η γη μοιράζεται με το ντουφέκι. Μην περιμένεις, χωριάτη λασπωμένε το φως το αληθινό απ’ τον ίδρωτά σου, μπροστά σου ο ουρανός να γονατίσει.
“…είναι που δεν τιμήσατε τα πληγωμένα χέρια, τη δεκαεξάχρονη έφηβη απουσία, το ζωγραφισμένο με μίσος κορμί…”
Το διήγημα «Οι πορτοκαλιές», του Κωνσταντίνου Λίχνου, βραβεύτηκε στον Διαγωνισμό πρωτότυπου λογοτεχνικού έργου για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ.
Ήταν ένας σκεφτόμουνα οπότε για φαντάσου τι μπορούμε να κάνουμε εφόσον ανοίξουμε τις μάντρες με τα σίδερα και στήσουμε ξανά τα σωματεία.
Αν όλοι όσοι πήγαν στην κηδεία κάναν μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας γι’ αυτήν την αδικία, ο κόσμος θ’ άλλαζε, –μεμιάς και διαπαντός.
Στο χέρι σου είναι καθημαγμένε άνθρωπε να δημιουργήσεις έναν παράδεισο για σένα και για τους συντρόφους σου πάνω σε τούτο το πορφυρισμένο από το αίμα σου χώμα, αλλά πρέπει πρώτα ν’ αποκτήσεις σαφή αντίληψη για την κόλαση που ζεις.
Το σπίτι αυτό εμείς το χτίσαμε – άλλοι θα κατοικήσουν!
Στις 14 του Σεπτέμβρη 1943, συντελέστηκε στην ανταρτομάνα Κρήτη μια από τις αμέτρητες θηριωδίες των Γερμανοφασιστών καταχτητών στη χώρα μας, το ολοκαύτωμα της Βιάννου, που αποτυπώνεται στους στίχους ενός συγκλονιστικού αντάρτικου τραγουδιού.
Τα στοιχεία του δράματος
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 98 ετών ο Νάνος Βαλαωρίτης, ένας από τους σημαντικότερους ποιητές μας, δισέγγονος του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.
