Μα τώρα την απασχολούσε αν η μεταμόρφωση αυτή είναι οριστική ή προσωρινή. Κάτι πάλι μέσα της της είπε να βγει προς την ακτή. Οταν η ουρά της άγγιξε το βυθό, εξαφανίστηκε. Νάτα πάλι τα ωραία της πόδια που καρδιές έχουν κάψει μαζί με την ωραία της μορφή.
Πέντε τραγούδια που έχουν νικήσει το χρόνο και σημάδεψαν γενιές και τον αιώνα που πέρασε. Ένα μικρό μουσικό οδοιπορικό σε τραγούδια σε στίχους του Νότη Περγιάλη.
“…Προχωρείτε! Αυτός ο δρόμος είναι στρωμένος με τα πτώματα των κακών και των τεμπέληδων. Γρήγορα, λίγο πιο γρήγορα! Εκεί κάτω, πέρα από τη νύχτα, οι μέλλουσες ανταμοιβές οι αιώνιες, θα τις αφήσουμε να μας ξεφύγουν;…”
Ο Ζακ Πρεβέρ, χάρη στην καθημερινή γλώσσα που χρησιμοποιεί στην ποίησή του, θεωρήθηκε λαϊκότροπος ποιητής. Η «Βροχή και λιακάδα» (La Pluie et le beau temps) κυκλοφόρησε το 1955, όταν διέμενε στο Παρίσι, στη συνοικία των καλλιτεχνών στη Μονμάρτρη.
Παρουσιάστηκε στον αίθριο χώρο του βιβλιοπωλείου «Σύγχρονη Εποχή» στην Πάτρα, το βιβλίο του Βασίλη Μόσχου «Οι λογοτέχνες στην ταξική αναμέτρηση της δεκαετίας 1940 – 1950». Την παρουσίαση του βιβλίου έκανε ο συγγραφέας και ακολούθησε ζωντανή συζήτηση με το κοινό.
Εξίσωση θετικού και αρνητικού πόλου θεού και διαβόλου εργάτη κι αφεντικού.
Φτάνοντας μπροστά στο μικρό κτήριο στην άκρη του θόλου, της ξέφυγε ένα επιφώνημα έκπληξης. Πάνω στον ατσαλένιο τοίχο είχε γραφτεί με μαύρη μπογιά «ΕΞΩ ΟΙ ΛΑΘΡΟ!» Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι!
Τα κύρια θέματα ήταν η ζωή, η αγάπη, η αντίσταση – ήρωές του, οι φτωχοί και καταπιεσμένοι. Από το 1945 η ποίηση του Ανθία καταγράφει σύγχρονα γεγονότα, ειδικά την αντίσταση της Ελλάδας και Κύπρου, την ελπίδα για κοινωνική αλλαγή, την πάλη εναντίον της ξένης κυριαρχίας, για δικαίωση και ελευθερία.
«Τι τον αφήνεις, κυρ Αναστάση, και κάνει παρέα με τις κομμούνες;» του λέει ο κύριος Φρίξος. «Θα στον κάνουνε μπολσεβίκο να δεις…». «Τώρα πια, κύριε Φρίξο!» του απαντά ο πατέρας γελώντας. «Το μικρόβιο το έχει φέρει από πέρα μαζί του».
Εσύ ήσουν πάντα Μηχανή κ α ι γρανάζι Ο κόσμος όλος
