“Θέλω στην ουτοπία και στο θαύμα, να πιστέψουμε! Μόνον τότε, μπορούν Όλα αλήθεια να γίνουν! Τα κορμιά να σμίξουμε, τις κραυγές μας να ενώσουμε! Η δύναμη της ψυχής, το ανέφικτο – κάνει εφικτό!…”
Είναι πολύ συνηθισμένο σε δημιουργούς και καλλιτέχνες που μιλούν για πόνο να κολλάνε την ετικέτα της μιζέριας. Ίσως γιατί ο πόνος και οι αιτίες που τον προκαλούν είναι ένα θέμα ταμπού…
Γράφει ο Νίκος Σουβατζής
“Κι έπειτα ανακαλύψαμε την στέρνα με το βρόχινο νερό και τα εκατομμύρια όνειρα των σταγόνων. Κατηγορήσαμε τον απλό άνθρωπο που τόλμησε να ονειρευτεί αμέτρητα κόκκινα όνειρα και τον εκτελέσαμε…”
«Μυστικά και μιλημένα» είναι ο τίτλος του νέου τραγουδιού του Κώστα Βλαχούτσου. Οι στίχοι υπογράφονται από τον μεγάλο μας στιχουργό – ποιητή Δημήτρη Λέντζο, ενώ την ερμηνεία έχει αναλάβει ο πρωτοεμφανιζόμενος στη δισκογραφία και πολλά υποσχόμενος Θάνος Πανουργιάς.
“…και μεις θα την ποτίζουμε σταγόνα σταγόνα, ωσότου να θεριέψει και να τυλίξει τ άναρθρα γρυλίσματα τριγύρω, ωσότου ν ανθίσει και να στεγνώσει η τόση λάσπη…”
“Να μην ξεχάσουμε τα παιδιά που μας κοιτάζουνε από τις άγνωστες περιοχές του παραδείσου, με το έντιμο αίμα τους να ζητάει εκδίκηση! “
“Κανέναν δεν πνίξατε φονιάδες Εσείς με το μίσος σας Θα βυθιστείτε μες την ιστορία μας Σαν ανατριχίλα εγκλήματος…”
“Ένα περφόρμανς αφιερωμένο όχι μόνο στη γιαγιά μου Γεωργία, αλλά σε όλα τα θύματα του κόβιντ και στους αγαπημένους αυτών.”
“Τα Σάββατα πρωί πρωί στη λαϊκή, κόκκινα μήλα, πράσινα μαρούλια και σέλινα με τα μαλλιά λυμένα. Η φύση, μπόλικη και χύμα, της διδάσκει πως δεν πεθαίνουνε τα μήλα από λύπη…”
Ένα αδημοσίευτο ποίημα του Γιώργου Δ. Μπίμη
