“Και μία Καθαρότη απίστευτη άφηνε, σε μέγα βάθος μέσα της, το αληθινό τοπίο να φανεί. Όπου, σιμά στον ποταμό, παλεύανε τον Άγγελο οι μαύροι ανθρώποι, δείχνοντας με ποιον τρόπο γεννιέται η ομορφιά. Ή αυτό που εμείς, αλλιώς, το λέμε δάκρυ…”
Ο Στάινμπεκ έλεγε πως «ο σοσιαλισμός δεν ρίζωσε στην Αμερική, επειδή οι φτωχοί δεν βλέπουν τους εαυτούς τους σαν καταπιεσμένους προλετάριους, αλλά σαν προσωρινά ατυχήσαντες εκατομμυριούχους». Αλλά έλεγε και κάτι άλλο: «Αν έχεις πρόβλημα ή έχεις πληγωθεί ή έχεις ανάγκη, πήγαινε στους φτωχούς. Είναι οι μόνοι που θα σε βοηθήσουν – οι μόνοι!»…
“Βγάζει το χέρι της απ’ το παράθυρο δίνοντας τροφή στα ουράνια πετούμενα και στους πεινασμένους…”
“Όρθια και ορθή νυχθημερόν, πάντα στο πλάι των αδύναμων κι’ ενάντια στο άδικο και στους πολέμους. Να ΘΡΗΝΕΙ αλλά και να ΠΑΛΕΥΕΙ!”
“Ε!..ΜΑΝΑ…ΞΥΠΝΑ.. Ο πόλεμος είναι δίπλα μας. Σβήσε την οθόνη της τηλεόρασης και του κινητού. Οι μάχες δίνονται στους δρόμους…”
Ένα αδημοσίευτο ποίημα του Γιώργου Δ. Μπίμη
“Έτσι ζούμε, ξεγελασμένοι, αμίλητοι, σκουριασμένοι, απερίγραπτοι. Πολιορκημένοι απελευθερωνόμαστε!”
“Ναρκοπέδια για αφελείς, να επιλέγουν τρόπο θανάτου αιχμαλωσίας και υποταγής.”
Η Νάγια Νομικού μεταφράζει και αναλύει το ποίημα της Alice Duer Miller «Our Idea of Nothing at All» (Η άποψή μας για το απολύτως τίποτα), από το βιβλίο της “Are Women People?: A Book of Rhymes for Suffrage Times”
Ποιητής, συγγραφέας, ζωγράφος, ο Γιώργος Κακουλίδης υπήρξε ένας σπουδαίος διανοούμενος, του οποίου η Τέχνη και Ζωή παρέμεναν πάντα αξεχώριστες… Σαν σήμερα, πριν τρία χρόνια, έφευγε από τη ζωή…
