Δυο ποιήματα του Γιώργου Δ. Μπίμη
“…έξω έβρεχε και το βλέμμα του πήρε το χρώμα της βροχής… Ο καθρέφτης τώρα έδειχνε δυο νέες πολιτείες…”
“Είναι λίγο αστείο, αλλά φυσικά είναι κατανοητό να αναφέρεται η ανάρτηση στο Βραβείο “Λένιν” που του απένειμε η ΕΣΣΔ και να αποσιωπάται ότι ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας”
κάθε ποίηση είναι εχθρική στον καπιταλισμό / μπορεί να γίνει στεγνή και σκληρή όχι / επειδή είναι φτωχή αλλά / για να μη συνεισφέρει στον κρατικό πλούτο
Σαν σήμερα Πρώτη του Μάη του 1909 γεννήθηκε ο μεγάλος μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος. Μέρα της παγκόσμιας εργατιάς και σύμβολο των αγώνων και των θυσιών των ταπεινών και καταφρονεμένων, των προλεταρίων όλης της Γης.
“…«Ο Γκαίμπελς ζει», μόνο προφταίνω να κραυγάσω, μεταμφιέζεται σε «in» διαφημιστή. Είν’ υπουργός, πλανητάρχης κι αρχιεπίσκοπος, φοράει τη μάσκα ενός μαϊμού αγωνιστή…”
«Κάθε σμπαριά και είκοσι. Διακόσιοι όλοι μαζί. Και του Σκοπευτηριού η γης ρουφούσε άλικο αίμα, που τα φασιστοτέρατα οι Γερμανοί ναζί ξέσκιζαν σάρκες και καρδιές. Όχι όμως και το πνεύμα…»
Σαν σήμερα, στις 29 του Απρίλη 1863, γεννήθηκε και, στις 29 του Απρίλη 1933, έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος ποιητής, Κωνσταντίνος Καβάφης.
Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή η Μαρία Πολυδούρη, από τις πιο χαρακτηριστικές παρουσίες της μεσοπολεμικής μας ποίησης. Δυναμική, ανατρεπτική και ταυτόχρονα εύθραυστη, έζησε μόλις 28 χρόνια αναζητώντας και πιστεύοντας σε μια ιδανική ευτυχία που ποτέ δεν συνάντησε.
“…Την Ελλάδα που Κύκλωπες και κουκουλοφόροι της είχαν κλείσει την έξοδο μεθώντας με το πρωινό αίμα απ’ τα ξερονήσια και τις Καισαριανές στου Μακρονησιώτη τη μνήμη την έχω κρεμάσει ανάποδα με διαταγή του ιδρώτα έξω από κλειστού ναυπηγείου την πύλη…”
