“Βγάζει το χέρι της απ’ το παράθυρο
δίνοντας τροφή στα ουράνια πετούμενα
και στους πεινασμένους…”

“Όρθια και ορθή  νυχθημερόν, πάντα στο πλάι των αδύναμων κι’ ενάντια στο άδικο και στους πολέμους.                  
Να ΘΡΗΝΕΙ αλλά και να ΠΑΛΕΥΕΙ!”

“Ε!..ΜΑΝΑ…ΞΥΠΝΑ.. Ο πόλεμος είναι δίπλα μας.
Σβήσε την οθόνη της τηλεόρασης και
του κινητού.
Οι μάχες δίνονται στους δρόμους…”

Ένα αδημοσίευτο ποίημα του Γιώργου Δ. Μπίμη

“Έτσι ζούμε,
ξεγελασμένοι, αμίλητοι, 
σκουριασμένοι, απερίγραπτοι.
Πολιορκημένοι απελευθερωνόμαστε!”

“Ναρκοπέδια για αφελείς,
να  επιλέγουν τρόπο θανάτου
αιχμαλωσίας και υποταγής.”

Η Νάγια Νομικού μεταφράζει και αναλύει το ποίημα της Alice Duer Miller «Our Idea of Nothing at All» (Η άποψή μας για το απολύτως τίποτα), από το βιβλίο της “Are Women People?: A Book of Rhymes for Suffrage Times”

Ποιητής, συγγραφέας, ζωγράφος, ο Γιώργος Κακουλίδης υπήρξε ένας σπουδαίος διανοούμενος, του οποίου η Τέχνη και Ζωή παρέμεναν πάντα αξεχώριστες… Σαν σήμερα, πριν τρία χρόνια, έφευγε από τη ζωή…

“Εκεί που ο πρώτος σπόρος σου γιγάντωσε βουνά και θάλασσες
Ήρωες στα ξερονήσια και ριζιμιά λιθάρια τους ποιητές σου
Κορμοστασιές και γητευτές ισάξιους της λύπης και της χαράς…”

“Τέσσερα χρόνια μαρτυρίου και κατοχής
τόσο αίμα, τόσοι θάνατοι και τόση πείνα
μα τώρα νιώθει ο λαός θριαμβευτής,
φεύγουν οι κατακτητές απ’ την Αθήνα! “