Δύο ποιήματα του Γιώργου Δ. Μπίμη
“Ο Ανήφορος”, το ανέκδοτο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, είναι ένα κλασικό έργο που θέτει ερωτήματα που διαρκώς κατατρέχουν τον άνθρωπο, δεν αποτελεί απλώς μια πολύ μεγάλη λογοτεχνική στιγμή για τη χώρα μας αλλά και ένα πολιτιστικό γεγονός
«Στην άλλη άκρη του νήματος υπάρχει “Το τραγούδι της βίας”. Το έγραψα πρόσφατα, παρακινημένος από την ευκολία με την οποία οι δυνάμεις του “νόμου και της τάξης”, όπου Γης, καταπνίγουν βάναυσα κάθε φωνή αντίστασης, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων…»
“Ήταν μια φορά ένας άνθρωπος που την αλήθεια αγαπούσε, κι εξαιτίας αυτής του της αγάπης κανένας δεν τον αγαπούσε…”
Ένα πολύ ενδιαφέρον, συναρπαστικό και αξιόλογο δίτομο μυθιστόρημα, που κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή. Πυκνό, καλογραμμένο λογοτεχνικό κείμενο, με εναλλαγές εικόνων, τόπων και προσώπων, κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ένα μυθιστόρημα που μας έκανε πιο σοφούς, γνωστικά, αλλά και πολιτικά.
“Μια νύχτα χτύπησαν την πόρτα του ληστές, την άνοιξε, τους κέρασε παλιό, καλό, ξεχασμένο κρασί…”
ΕΑΜ, η νέα Φιλική
Ο μύθος έλεγε ότι ήταν ΟΠΛΑτζής, φυσικά δεν το είχε παραδεχτεί ποτέ. Και μετά λοχαγός του ΔΣΕ… Δεν μου πέρναγε από το μυαλό πώς μπορεί να συνδέεται η ΟΠΛΑ με ένα συμβάν του 1981…
Δύο ποιήματα για τη γενναία αντίσταση του Ελληνικού λαού ενάντια στο Φασισμό και στο Ναζισμό…
Ο Θανάσης σκοτώθηκε στην Αλβανία. Το Γιώργη τον κρέμασαν οι Γερμανοί. Ο Βαγγέλης δικάστηκε ισόβια.
