“…ποτέ σου μη κοιτάς αποσπερίτη στα όνειρα να ψάχνεις τα γραμμένα…”
Κι αν από την Μονοβασιά πάει βήμα βήμα πλάι του ο χάρος Κι ο γιος του Ερμή ο Αρπάλυκος δεν του ’μαθε την τέχνη των Αργείων Δίχως δασκάλους θήτεψε στο ΒΕΤΟ των Ανώνυμων Αγίων Μόνες περγαμηνές του η Μακρόνησος η Λέρος και η Γυάρος
Μικρό οδοιπορικό στο Σικάγο του 1886, στη Θεσσαλονίκη του 1936 και στην Καισαριανή του 1944, με τα «μάτια» της Τέχνης, που ενέπνευσαν οι αγώνες και οι θυσίες του εργαζόμενου λαού
Σαν σήμερα, στις 29 του Απρίλη 1863, γεννήθηκε και, στις 29 του Απρίλη 1933, έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος ποιητής, Κωνσταντίνος Καβάφης.
«…στις 28 του Απρίλη, η Μαρία, με φωνή που μόλις ακουότανε από τη βραχνάδα, αποχαιρέτησε την αδελφή της Βιργινία, όπως κάθε βράδυ. Κοντά της έμεινε ο πιστός κι αφοσιωμένος φίλος με το πρόσχημα πως θα της κρατούσε για λίγο ακόμη συντροφιά. Από καιρό είχαν συνεννοηθεί οι δυο τους. Πως όταν θα ’φτανε το τέλος…»
“…αυτά τα δάκρυα, που αστείρευτα πια κυλάν στα πάθη των λαών και στην καμένη γη…”
Γιατρειά δεν παίρνω πια, τα φρένα μου λασκάρουν, Γυρνάω αλλόφρονας κι αιώνια ταραγμένος· Παραμιλάω και τα λόγια μου σαλτάρουν, Σε μια ασυνάρτητη αλήθεια είμαι χαμένος.
“…δι’ ευχών των αγωνιστών, ελέησον τον λαόν, και σώσον ημάς απ’ τους καπιταλιστάς, εν Ελλάδι, που μας έβγαλαν το λάδι…”
“Στα χέρια μας το αίμα απ’ τα καρφιά Ή θ’ αναστηθούμε όλοι, ή κανένας…”
“Στο Γολγοθά όταν οδεύουν οι θεοί, στους πέντε ανέμους θα βρεθούνε οι λαοί κι η άγια πλάση θα πνιγεί στ’ αθώο αίμα, στην προδοσία και στων έκφυλων το ψέμα…” Ένα κείμενο, ένα ποίημα κι ένα video του Γιώργου Δ. Μπίμη
