Σ’ αυτή τη φυλακή τη γαμημένη που έχει βασιλιά τον πόνο το έγκλημα δεν τιμωρείται η φτώχεια τιμωρείται μόνο.
Με πάθος τ’ αγκαλιάζει ερωτικό βρίσκει το μυστικό τους χτύπο
Σαν σήμερα, έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Γκάτσος, σπουδαίος ποιητής και στιχουργός πολλών μεγάλων τραγουδιών που αγαπήθηκαν και έμειναν άφθαρτα στο χρόνο.
Σε μια εποχή γενικευμένης κρίσης που μαστίζει όλα τα επίπεδα της κοινωνικής μας ζωής, με τους ποιητές πάντα στην εξορία, η Εύα Φάμπα με την καινούρια της δουλειά προσπαθεί να δώσει μια νέα ώθηση στο ποιοτικό, Ελληνικό τραγούδι, σ’ αυτό που διαπνέεται σαφώς από τα έντονα στοιχεία της πολιτικής αμφισβήτησης και της κοινωνικής κριτικής.
Ολημέρα ολημέρα σε αέναη κίνηση απελευθερώνει πουλιά που φτερουγίζουνε γύρω της και ζωγραφίζουνε στον αέρα χαιρετίζοντας τη μεγάλη πόλη πριν επιστρέψουνε τρυφερά να φωλιάσουνε πάλι στη σάρκα της.
“…ποτέ σου μη κοιτάς αποσπερίτη στα όνειρα να ψάχνεις τα γραμμένα…”
Κι αν από την Μονοβασιά πάει βήμα βήμα πλάι του ο χάρος Κι ο γιος του Ερμή ο Αρπάλυκος δεν του ’μαθε την τέχνη των Αργείων Δίχως δασκάλους θήτεψε στο ΒΕΤΟ των Ανώνυμων Αγίων Μόνες περγαμηνές του η Μακρόνησος η Λέρος και η Γυάρος
Μικρό οδοιπορικό στο Σικάγο του 1886, στη Θεσσαλονίκη του 1936 και στην Καισαριανή του 1944, με τα «μάτια» της Τέχνης, που ενέπνευσαν οι αγώνες και οι θυσίες του εργαζόμενου λαού
Σαν σήμερα, στις 29 του Απρίλη 1863, γεννήθηκε και, στις 29 του Απρίλη 1933, έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος ποιητής, Κωνσταντίνος Καβάφης.
«…στις 28 του Απρίλη, η Μαρία, με φωνή που μόλις ακουότανε από τη βραχνάδα, αποχαιρέτησε την αδελφή της Βιργινία, όπως κάθε βράδυ. Κοντά της έμεινε ο πιστός κι αφοσιωμένος φίλος με το πρόσχημα πως θα της κρατούσε για λίγο ακόμη συντροφιά. Από καιρό είχαν συνεννοηθεί οι δυο τους. Πως όταν θα ’φτανε το τέλος…»
