“Οι μισοί σημαδεμένοι απ’ τ’ αγκάθι της μετανάστευσης, πρόσφυγες και άστεγοι, και κείνοι οι δραπέτες απ’ τις εξορίες, πιο λίγοι από τις φυλακές της ασωτίας…”
Στο πολύχρονο ταξίδι του στις Φυλακές και τα Κάτεργα της Ελλάδας, ο Φώτης Αγγουλές συγκρούστηκε με την εκμεταλλευτική κοινωνία και πάντα κονταροχτυπήθηκε και ποτέ δε σταμάτησε να δημιουργεί, να αισιοδοξεί, για τη νίκη, για το ξεσκλάβωμα του Ανθρώπου.
“Ν’ ανέβω τα Όρη τα Λευκά από ψηλά να σ’ αγναντεύω πόλη μου. Του γιασεμιού η μυρωδιά των ερώτων οι χαρές κι οι καημοί καθώς του βιολιού και της λύρας το άκουσμα, ως εδώ πάνω…”
“Πώς να πετάξει το μυαλό; βαρίδια είναι ζωσμένο, με λάσπες κι αναθέματα παλεύει κάθε μέρα…”
1999, Γιουγκοσλαβία – 2001, Αφγανιστάν – 2003, Ιράκ – 2011, Λιβύη – 2013, Συρία – 2022, Ουκρανία…
“Οι Συμπληγάδες κλείσανε και έμεινες απέξω το όνειρό σου να θωρείς αλλά να λες θ’ αντέξω…”
Η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS και οι εκδόσεις Κίχλη, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης 2022, διοργανώνουν αφιέρωμα στον Τίτο Πατρίκιο και την «Αντιπολεμική Ποίηση».
“Γιατί γύρω μου μόνο θάνατος υπάρχει… Και η ζωή μετατρέπεται σε φυλακή σε έναν κόσμο που σε σκοτώνει καθημερινά…”
“Τι όμορφα που καθόμαστε τώρα και συζητάμε. Κι όμως, αύριο μπορεί να μας δώσουν ένα όπλο και να πρέπει να το στρέψουμε ο ένας ενάντια στον άλλον”…
“…Εύκολα τρίβεται ο άνθρωπος μες στους πολέμους· ο άνθρωπος είναι μαλακός, ένα δεμάτι χόρτο·…”
