Ένα αδημοσίευτο ποίημα του Γιώργου Δ. Μπίμη
“Εδώ στη στυγνή πραγματικότητα κάτι μεγάλο γίνεται Θάρρος και ονόματα κεντημένα στην πάλη είναι…”
“Αχ λαγουτιέρη μου που παίζεις το λαγούτο σου στις στράτες, μήπως τον είδες πάλι μοναχό να τριγυρνά στους δρόμους με τις λαμπάδες τις λευκές και ευωδιαστό το μοσχολίβανο στα χέρια;…”
“Είδα να ειρωνεύονται τα νησιά μας σαν τρελοί και κακούργοι σέρνοντας σε μαύρη κόλαση αμέτρητους βιογράφους μιας καινούργιας ιστορίας…”
“Έξω απ’ τον κήπο του διπλανού σπιτιού φτάνει, κοντοστέκεται, σταματά, βλέποντας ένα νιόβγαλτο λουλούδι…”
“Μάταια προσπάθησε να εξηγήσει Πως στο στρατόπεδο η περίθαλψη Από αυτή την άποψη Είχε ελλείψεις…”
Μόλις εκδόθηκε από τη “Σβούρα Εκδοτική” η νέα ποιητική συλλογή του Γιώργου Δ. Μπίμη με τίτλο “Φρυκτωρίες”
“Είμαστε η Αμερική Είμαστε αυτοί που τα φέρετρα γιομίζουν Είμαστε μπακάληδες θανάτων. Τους συσκευάζουμε σε καφάσια σαν κουνουπίδια…”
Το 6ο Επιστημονικό Συνέδριο που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ, στις 21 και 22 Δεκέμβρη στην Αίθουσα Συνεδρίων στον Περισσό, είχε θέμα «”Η λογοτεχνία στα χρόνια της θύελλας (1940-1950)” – Για τη συνάντηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας με την ΕΑΜική Αντίσταση και τον αγώνα του ΔΣΕ» και περιελάμβανε πλήθος εισηγήσεων και παρεμβάσεων διαρθρωμένων σε τρεις ενότητες.
“Μην κλαις γιατί εκιότεψαν σπουδαίοι και μοιραίοι, πανηγυράκι μιάς γιορτής που σχόλασε πιωμένη….”
