Σαν σήμερα, στις 2 του Αυγούστου 1824, γεννήθηκε ο ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης. Από τα σημαντικότερα έργα του είναι ο «Φωτεινός», ποιητική σύνθεση που για θέμα της έχει μια παλιά εξέγερση κατά των Φράγκων στη γενέτειρά του, τη Λευκάδα.
Κοίτα τους άλλους στα μάτια σταθερά Είσαι από του Προμηθέα την γενιά Φέρνεις μαζί σου την φωτιά
Και στη γωνιά εκεί -κάτω απ΄τα λαμπιόνια- ο τραυλός μας εαυτός Εικόνα τρανή της νεύρωσής μας.
“…Kαι νάν’ σαν κάτι να μου λες, κάτι ωραίο κοντά γι’ άστρα τη ζώνη που πηδάν των νύχτιων φόντων, κι’ αυτός ο άνεμος τρελλά, –τρελλά να μας σκουντά όλο προς τη γραμμή των οριζόντων…”
Ανάμεσα στην Καραϊβική θάλασσα και τον Ειρηνικό Ωκεανό ανοίγεται ένα μονοπάτι με αψίδες θριάμβου. Ο στρατηγός Μπολίβαρ έρχεται από τον […]
Ανάγκη και χρέος, να γενείς ο μοιραίος, στο παιχνίδι της λάμψης χορεύεις.
Σ’ ένα από τα παζάρια που πουλάνε «παλιά» βιβλία με το κιλό, ανακάλυψα καταπλακωμένο ένα φτηνό στην όψη και το μέγεθος βιβλίο. Αυτό που μ’ έκανε να το τραβήξω απ’ το σωρό, ήταν ο τίτλος του «Εξόριστοι» και ακριβώς από κάτω ένα σχέδιο που απεικόνιζε δυο αλυσοδεμένες γροθιές, από τις οποίες κρεμόταν ένα κομμάτι αλυσίδας.
Την άλλη μέρα το πρωί έψαχνα μάταια να τους βρω. Έχει νυχτώσει δε μπορώ να κοιμηθώ σύντροφε έχω ανάγκη να στο πω και ήταν μόνο ετών 18.
Βασίλης Φωτιάς-Κοινοί Θνητοί: “Στου Κάτω Κόσμου τα στενά υπάρχει ένα στέκι, που όλοι οι θαμώνες του βρίσκουν παρηγοριά Και τα σημάδια που άφησε στον τοίχο το ντουφέκι χαράξαν με το αίμα τους τη λέξη λευτεριά”
“Λένε πως ο άνθρωπος πρέπει την πατρίδα ν’ αγαπά έτσι λέει κι ο πατέρας μου συχνά Η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο ποιό από τα δυο κομμάτια πρέπει ν’ αγαπώ;”
