“…Κι όμως ο θάνατος είναι κάτι που γίνεται· πώς πεθαίνει ένας άντρας; Κι όμως κερδίζει κανείς το θάνατό του, το δικό του θάνατο, που δεν ανήκει σε κανέναν άλλον και τούτο το παιχνίδι είναι η ζωή…”
Ένα σατιρικό ποίημα για την Αποκριά.
“…Ήταν ειρωνικός, μα και θλιμμένος, στο παλκοσένικο ένας μώμος τραγικός, ήταν ολοφυρόμενος, απεγνωσμένος, σαν εμπροστά σε θαύμα, εκστατικός…”
Το ποίημα γράφτηκε για την εκδήλωση της ΟΓΕ που πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή το 2017, τιμώντας την 8η Μάρτη. Είναι ένα χιουμοριστικό ποίημα, που όμως περιγράφει την καθημερινότητα και την ωμή πραγματικότητα που βιώνουν πολλές γυναίκες έως και σήμερα.
Υφάντρες μου της ζωής, γιορτή δικαίωσης της εργατιάς θα γίνει, Όταν στα φορέματα και στης γης το χαλί, θα έχετε χαράξει, Της ούγιας νικηφόρο γαζί , «τις σατραπείες νικήσατε Λαοί»
Αφιερωμένο στις γυναίκες της βιοπάλης και του αγώνα για ένα καλύτερο αύριο
Γρηγόρης Αυξεντίου 29 χρονών. (…)Είμαι 29 μόλις χρονώ και το μόνο που ξέρω είναι πως θέλω να ζήσω. Δεν πρόφτασα ακόμη να σκεφτώ, μια και δεν πρόφτασα να ζήσω. Μες στη μάχη τι να σκεφτείς;
«Συμπαραστεκόμαστε ενεργά στο λαό της Βενεζουέλας και στη νόμιμη κυβέρνησή του, καταδικάζουμε και καταγγέλλουμε τη νέα άγρια επίθεση του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, της ΕΕ και των λακέδων τους –των αντιδραστικών λατινοαμερικανικών κυβερνήσεων του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ)»
Η άγνωστη επιστολή του Καίσαρα Εμμανουήλ προς τον Νίκο Καββαδία, που γράφτηκε μετά την κυκλοφορία του γνωστού ποιήματος του δεύτερου «Γράμμα στον ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ», που μελοποιήθηκε από τον Δημήτρη Ζερβουδάκη.
«…Γεγονός πως φεύγουμε αδικαίωτοι Όμως οι δρόμοι καθόλου δεν τελειώνουν Τα οράματα θα συνεχίσουν την τροχιά τους κι οι εξεγέρσεις αλλεπάλληλες σαν τις εκρήξεις του άστρου της ημέρας αέναα θα ξεσπούν…»
