Να είμαστε άνθρωποι! Αυτός είναι / ο νόμος ο σταλινικός! / Δύσκολο να είναι κανείς κομμουνιστής. / Θα πρέπει να το μάθει. / Να είμαστε άνθρωποι κομμουνιστές / είναι ακόμα δυσκολότερο, / και πρέπει να το μάθουμε απ’ τον Στάλιν.
Σαν σήμερα 16 Δεκεμβρίου του 1974, πεθαίνει ο κομμουνιστής ποιητής Κώστας Βάρναλης. Ήταν η ίδια ημέρα που στο θέατρο Αλίκη πλήθος κόσμου περίμενε να τον τιμήσει.
Μια ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή εκτυλίχθηκε στη λήξη των εργασιών της πρώτης μέρας του 5ου Επιστημονικού Συνεδρίου της ΚΕ του ΚΚΕ…
Ένα Άλμπατρος σχίζει ακίνητο την ερημιά των αιθέρων κι ύστερα αργά – αργά βουλιάζει στην απεραντοσύνη και χάνεται σε μιαν ανυπέρβλητη ελευθερία που συντελείται στο διηνεκές…
…μ’ ασβέστη σκεπάζουν τα δάκρυα. Σεντόνι λευκό, χειρουργείου σκεπάζει τ’ ανήσυχα χέρια…
Δύο ποιήματα του Αντώνη Μπουντούρη
“Και εμείς πολιορκημένοι μέσα στην Ιστορία
τραγουδάμε για τα τείχη που δεν χτίσαμε
και έτσι δεν προασπίσαμε ποτέ”
Προσέξτε! Ο Ιμπεριαλισμός έχει πολλά πρόσωπα!
Όπου και να σας βρίσκει το κακό, σύντροφοι / όπου και να θολώνει ο νους σας / μνημονεύετε Κάρολο Μαρξ και Φρειδερίκο Ένγκελς / μνημονεύετε Βλαδίμηρο Λένιν / και μνημονεύετε Ιωσήφ Στάλιν. Η φωνή που δεν ξέρει από ψέμα / θ’ ανυψώσει το λαό του μαρτυρίου / με το βάμμα της Επανάστασης στα χείλη.
Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τα έζησα τυχαία κι από περιέργεια θα έλεγα… Όμως, οι τρεις νύχτες του Νοέμβρη του 1973 μου δίδαξαν όλη την ιστορία των αγώνων των καταπιεσμένων της γης για ψωμί, ειρήνη και ελευθερία. Κι έκτοτε η συνείδησή μου άλλαξε ριζικά…
