Ποίημα της Ρίτας Μπούμη – Παππά, με αφορμή τα 56 χρόνια του ΚΚΕ και τις πρώτες εκλογές της μεταπολίτευσης. Το ποίημα δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη της 17 του Νοέμβρη 1974, μέρα των γενεθλίων του ΚΚΕ, αλλά και των εκλογών, στις οποίες το Κόμμα συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο «Ενωμένη Αριστερά», μαζί με το «ΚΚΕ εσωτερικού» και την ΕΔΑ.
Στις 14 του Οκτώβρη, οι δυο τους θα βρεθούν στο εμβληματικό πανεπιστήμιο της Βοστόνης για να γιορτάσουν την εγκατάσταση του αρχείου του Νίκου Γκάτσου με τη συναυλία «Ο Γκάτσος που αγάπησα», στην οποία συμμετέχει απαγγέλοντας και ερμηνεύοντας τα τραγούδια του και η Καρυοφιλλιά Καραμπέτη.
Και τώρα πρέπει να βρω τι θα σου πω, όπως πάντα Δε βρίσκω έτοιμες τις λέξεις, είναι κρυμμένες στα συμβάντα Μόνο τα παραμύθια σου με αφορούν, γιατί γελάω Και τα βιβλία που ‘χω του Μαρξ. Σε χαιρετάω.
Εδώ ο Λέβαδος, εδώ ο Μάντης κι η Ιέρεια, ο Κάδμος κι ο Πλούταρχος, οι Καταλανοί κι οι Τούρκοι, ο Λάμπρος Κατσώνης κι ο Αθανάσιος Διάκος… Εδώ ο Ορχομενός κι οι Μινύες, το Μαντείο κι η Έρκυνα, ο κάμπος της Κωπαΐδας με τα αθέριστα στάχυα κι ο Κηφισός με τις κλαίουσες ιτιές που κοιμούνται ανέμελα πάνω στα κρυστάλλινα νερά…
Μικρό εστιατόριο-μπαρ της Αβάνας στη μέση ενός δρομάκου, σημείο αναφοράς στη μουσικοποιητική… γαστρονομία της Λατινικής Αμερικής και της Αμερικής των γκρίνγκος, μα και στην τρομοκρατική κουζίνα των ΗΠΑ.
Ετούτα τα συντροφικά παιδιά που διαβαίνουνε γκρεμούς σαν ακροβάτες συνεχώς στις χούφτες τους βαστάνε μιά φωτιά
Στις 18 του Σεπτέμβρη 2013 δολοφονήθηκε ο μουσικός αντιφασίστας Παύλος Φύσσας. Εκείνη την εποχή ο ποιητής και συνεργάτης της Κατιούσα Γιώργος Μπίμης έγραψε λίγους στίχους γι’ αυτό το γεγονός κι ο μουσικός Αλέξανδρος Χατζηνικολιδάκης έγραψε μουσική πάνω σ’ αυτούς τους στίχους…Το όμορφο τραγούδι που προέκυψε από τη συνεργασία αυτή το ανεβάσαμε στο βίντεο που ακολουθεί.
Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μια στιγμή, μήδ’ όσο στην κακοκαιριά λυγά το κυπαρίσσι. Έχουμε τη ζωή πολύ πάρα πολύ αγαπήσει…
Επιλογή 5 ‘’μικρών’’ ποιημάτων από το βιβλίο ‘’50 Σοβιετικοί ποιητές’’ (απόδ. Αντ. Στεμνής)
Φωτοποίημα που προέκυψε έπειτα από ταξίδι στα Σκόπια το φετινό καλοκαίρι με φίλους-αναγνώστες
