Και τώρα πρέπει να βρω τι θα σου πω, όπως πάντα Δε βρίσκω έτοιμες τις λέξεις, είναι κρυμμένες στα συμβάντα Μόνο τα παραμύθια σου με αφορούν, γιατί γελάω Και τα βιβλία που ‘χω του Μαρξ. Σε χαιρετάω.
Εδώ ο Λέβαδος, εδώ ο Μάντης κι η Ιέρεια, ο Κάδμος κι ο Πλούταρχος, οι Καταλανοί κι οι Τούρκοι, ο Λάμπρος Κατσώνης κι ο Αθανάσιος Διάκος… Εδώ ο Ορχομενός κι οι Μινύες, το Μαντείο κι η Έρκυνα, ο κάμπος της Κωπαΐδας με τα αθέριστα στάχυα κι ο Κηφισός με τις κλαίουσες ιτιές που κοιμούνται ανέμελα πάνω στα κρυστάλλινα νερά…
Μικρό εστιατόριο-μπαρ της Αβάνας στη μέση ενός δρομάκου, σημείο αναφοράς στη μουσικοποιητική… γαστρονομία της Λατινικής Αμερικής και της Αμερικής των γκρίνγκος, μα και στην τρομοκρατική κουζίνα των ΗΠΑ.
Ετούτα τα συντροφικά παιδιά που διαβαίνουνε γκρεμούς σαν ακροβάτες συνεχώς στις χούφτες τους βαστάνε μιά φωτιά
Στις 18 του Σεπτέμβρη 2013 δολοφονήθηκε ο μουσικός αντιφασίστας Παύλος Φύσσας. Εκείνη την εποχή ο ποιητής και συνεργάτης της Κατιούσα Γιώργος Μπίμης έγραψε λίγους στίχους γι’ αυτό το γεγονός κι ο μουσικός Αλέξανδρος Χατζηνικολιδάκης έγραψε μουσική πάνω σ’ αυτούς τους στίχους…Το όμορφο τραγούδι που προέκυψε από τη συνεργασία αυτή το ανεβάσαμε στο βίντεο που ακολουθεί.
Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μια στιγμή, μήδ’ όσο στην κακοκαιριά λυγά το κυπαρίσσι. Έχουμε τη ζωή πολύ πάρα πολύ αγαπήσει…
Επιλογή 5 ‘’μικρών’’ ποιημάτων από το βιβλίο ‘’50 Σοβιετικοί ποιητές’’ (απόδ. Αντ. Στεμνής)
Φωτοποίημα που προέκυψε έπειτα από ταξίδι στα Σκόπια το φετινό καλοκαίρι με φίλους-αναγνώστες
Ο Ηλίας Κατσούλης είναι ένας από τους σημαντικότερους στιχουργούς των τελευταίων χρόνων στο ελληνικό τραγούδι. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 68 χρόνων, στις 21 του Αυγούστου 2008, χτυπημένος από την επάρατη νόσο.
Μας μίλαγες σαν την Πυθία Κι η σκέψη σου έφευγε στο άπειρο Σε μια θανάσιμη ευθεία Το μέλλον περπατάει ανάπηρο
