«τις ανάσες σμίγαμε σαν δίδυμων αδερφών και κοιταζόμασταν κατάματα, γιατί εμείς σύντροφε, αντέξαμε έναν αιώνα με θυσίες αίματος!…»
Ένα αδημοσίευτο ποίημα του Γιώργου Δ. Μπίμη
“Κλείσαμε τον λυτρωτή σ’ ένα παλιό εικόνισμα και χρόνια προσμένουνε στα έρημα σπίτια με τους σκοτεινούς καθρέφτες, να χτυπήσει την πόρτα μας…”
“Θα μπούνε κάμερες σ’ όλους τους δρόμους, οι αστυνόμοι πιο πολλοί απ’ τη διαδήλωση. Στην πλάτη μας τη στοργή του κράτους, θα νοιώθουμε στην κάθε μας εκδήλωση…”
Κι αν παγωμένη η τσιμινιέρα και τα καζάνια κρύα, η εργατική ψυχή δεν παραδίνεται στους διώκτες της, ολόθερμη και ζωντανή 4 χρόνια, την δύναμη για Ζωή την κατέχει σα Λάβα, δείχνει με ριπές, σχεδόν χιπ-χοπ το καλύτερο μέλλον, ο αγώνας γεννά Ανθρώπους, οι Αριθμοί και τα Κέρδη δε γεννάνε Ανθρώπινη Ζωή…
Ως ελάχιστο φόρο τιμής και αγωνιστικής υπόσχεσης στον Λαό της Παλαιστίνης η Επιτροπή Ειρήνης Βόλου αφιέρωσε την εκδήλωση στους καημούς και τις λύπες, τις θυσίες και τους αγώνες του Παλαιστινιακού λαού για την Γη του και τους ανθρώπους του!
“Είμαστε εμείς οι ονειροπαρμένοι τρελοί της γης με τη φλογισμένη καρδιά και τα έξαλλα μάτια…”
Η Επιτροπή Ειρήνης Βόλου προσκαλεί στην εκδήλωση με τίτλο: «Όμορφα Δέντρα Όμορφα Καίγονται» – Η Γενοκτονία του Παλαιστινιακού Λαού μέσα από την Αντιστασιακή Ποίηση, απόψε, στο Θέατρο του Πολιτιστικού Κέντρου Νέας Ιωνίας Βόλου.
“Ήρωες, μάρτυρες, προτομές χαραγμένες στα βράχια! Χίος, Μεσολόγγι, Ψαρά, Καισαριανή, Χαϊδάρι!…”
Σαν σήμερα, την 1η του Απρίλη 1902, γεννήθηκε η ποιήτρια Μαρία Πολυδούρη. Δυναμική και ανατρεπτική και ταυτόχρονα εύθραυστη, έζησε μόλις 28 χρόνια αναζητώντας και πιστεύοντας σε μια ιδανική ευτυχία που ποτέ δεν συνάντησε…