“Με τα στήθια ξέσκεπα μπροστά στις κάνες, μορφές υπέροχες, Αλέξανδρε και Διομήδη, ονόματα από μέταλλο και φως!…”
“Γιατί εκείνα τα παιδιά, ήταν της καταιγίδας γιοί της θύελλας αδέρφια κι έπεσαν μέσα στην φωτιά ήλιο να πιούν και λευτεριά κι είχαν ατσάλι στην ψυχή και στα γυμνά τους χέρια!”
“Όραμα οι καλύτερες μέρες τα λόγια λένε χωρίς να καλπάζει η εποχή καταπάνω σου χωρίς να κατασπαράζει των ανθρώπων την κάθε άνοιξη…”
“Οι ελπίδες κομματιάστηκαν από χθες. Το σήμερα δολοφονήθηκε μαζικά μες τους δρόμους της Βηρυτού και Παλαιστίνης…”
Έφυγε από τη ζωή ο Μιχάλης Γκανάς, ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους ποιητές μας και στιχουργούς.
Αδημοσίευτο ποίημα. Ποιητικός διαγωνισμός Δελφών-Έπαινος-2015. Τότε που συμμετείχε η ΕΕΛ στον διαγωνισμό…
Ένα αδημοσίευτο ποίημα του Γιώργου Δ. Μπίμη
“Και μία Καθαρότη απίστευτη άφηνε, σε μέγα βάθος μέσα της, το αληθινό τοπίο να φανεί. Όπου, σιμά στον ποταμό, παλεύανε τον Άγγελο οι μαύροι ανθρώποι, δείχνοντας με ποιον τρόπο γεννιέται η ομορφιά. Ή αυτό που εμείς, αλλιώς, το λέμε δάκρυ…”
“Βγάζει το χέρι της απ’ το παράθυρο δίνοντας τροφή στα ουράνια πετούμενα και στους πεινασμένους…”
