Γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1912 στην Κερασίτσα Αρκαδίας Δολοφονήθηκε από το (παρα)κράτος του εθνάρχη της αστικής τάξης στις 27 Μαΐου 1963 στη Θεσσαλονίκη
Η «άγνωστη» πρώτη επίσκεψη του σπουδαίου Γάλλου κομμουνιστή ποιητή στην Ελλάδα, τον Μάη του 1946, πριν περιδιαβεί στις λεύτερες βουνοκορφές του Γράμμου και του Βίτσι, και παρασημοφορηθεί από την ΙΧ Μεραρχία του ΔΣΕ, τρία χρόνια αργότερα.
Υστερικό θηλυκό στο μπουρδέλο ουρλιάζει «Ποιος με γκάστρωσε πάλι!», οδύρεται κλαίει Κι ένας γιατρός στο παραβάν του την μπάζει «Συμβουλή μου, μακριά απ’ τ’ αγόρια!», της λέει
(20 Ιουλίου 1914, Παλιοζωγλόπι Καρδίτσας – 22 Μαΐου 2005, Αθήνα)
“…Τότε που ο θάνατος πιάνει λίγο τόπο στην καρδιά κι οι καμινάδες δείχνουν με σίγουρα δάχτυλα την ευτυχία, τότε που το μεγάλο γαρύφαλλο του δειλινού το ίδιο μπορεί να το μυρίσει ο ποιητής κι ο προλετάριος είναι η ειρήνη…”
“Για ένα παγωτό χωνάκι, κρέμα, βανίλια ή σοκολάτα, αφήναμε το φτωχό μας χαρτζιλίκι στον πάγκο. Μετά με τη γλυκιά τη γεύση στο στόμα και τη χαρά της πρώτης δοκιμής το νιώθαμε το καλοκαίρι δε θ’ αργούσε.”
Μια ολόχρυση δίνη μπροστά της Γύρω μου όλα τρελά στροβιλίζουν.
Ένα ποίημα κι ένα τραγούδι σε στίχους του Γιώργου Δ. Μπίμη
Σ’ αυτή τη φυλακή τη γαμημένη που έχει βασιλιά τον πόνο το έγκλημα δεν τιμωρείται η φτώχεια τιμωρείται μόνο.
Με πάθος τ’ αγκαλιάζει ερωτικό βρίσκει το μυστικό τους χτύπο
