“Ορφανός και μόνος αναρωτήθηκε για το εύοσμον και το ευυπόληπτον της ημέρας. Ποτέ δεν ήταν δική του η καρδιά, πάντα του πάλευε για τον παγκόσμιο κτύπο…”
“Η σιωπή δεν τελειώνει, η καρδιά μου ματώνει, πώς να κρύψεις τη φρίκη; Τούτη η γη δε σου ανήκει. Χάθηκε ο σεβασμός κι έγινε βιασμός, βλέπουμε, δε μιλάμε, ίσως ούτε πονάμε…”
Σαν σήμερα, στις 2 του Αυγούστου 1824, γεννήθηκε στη Λευκάδα ο ποιητής και πολιτικός Αριστοτέλης Βαλαωρίτης. Υπήρξε από τους μεγαλύτερους ποιητές της Επτανησιακής Σχολής, με βαθιά επίδραση του ποιητικού του έργου στη νεοελληνική λογοτεχνία.
“Τι παράξενο μεσημέρι! Ο Αυγουστιάτικος ήλιος τραυμάτισε τα χελιδόνια, τα πότισε μούστο και ρακί για να μην πονάνε…”
“Έχω έναν φίλο σαν κι εμέ κι ακόμα πιο καλό, πούχει διαβάσει εντατικά ιστορία και το χάρτη της Γης τον ξέρει υπέροχα και μόλις τον καλώ βρίσκεται πάντα πρόθυμος μ’ εμέ ταξίδι νάρτει…”
“Πιάσε αυτή τη στάχτη και κάν’ την φως Πιάσε το φως και κάν’ το σκεπτόμενο άνθρωπο…”
“ΕΓΩ κρατώ απ’ την γενιά των λουλουδιών, ΕΣΥ απ’τα παιδιά της απονιάς! Πώς να δεις το μαρτύριο των ανθρώπων; “
«Συ είσαι η Ελλάδα που δημοπρατούν/ το αίμα της και το μέλλον της…» – Το συγκλονιστικό ποίημα που έγραψε ο Νικηφόρος Βρεττάκος αμέσως μετά τη στυγερή δολοφονία του αγωνιστή Σωτήρη Πέτρουλα (δολοφονήθηκε από τις δυνάμεις του παρακράτους της Αστυνομίας, σαν σήμερα, στις 21 του Ιούλη 1965)
“Κύπρος νησί του χαλασμού, Κύπρος μαυροφορούσα τ’ όνειρο που φορούσα, εχάθη μες στα πέλαγα στο αίμα σου εντύθη…”
“Με κόκκινο χρώμα όμως σε ό,τι σου αναλογεί απ΄ την πορεία μας θα βάλλουμε μουτζούρα…”
