«Παρ’ όλες τις φανερές επιδράσεις των σοσιαλιστικών ιδεών στο έργο του. Παρ’ όλο το φιλεργατισμό και τους οραματισμούς του για τη μελλοντική εξέλιξη της κοινωνίας, ο Παλαμάς δεν υπήρξε σοσιαλιστής. Η αγάπη που εκδηλώνει για την εργατιά, τα υλιστικά και διαλεχτικά στοιχεία της σκέψης του, δεν σημαίνουν και σοσιαλιστική ιδεολογία…»

Ένα ποίημα του Γιώργου Δ. Μπίμη

“Καινούργιος χρόνος έρχεται κι’ ως ποιητής οφείλω,
τα δώρα μου να στείλω,
προς υπουργούς και ηγήτορας και σ’ όσους ζουν ανέτως,
γιατ’ όλοι αυτοί μου δίνουνε… τροφήν όλο το έτος!…”

Δικέφαλο, βόρειο, αμερικάνικο τέρας μεγάλο
δημοκράτη σκουφί στο ’να κεφάλι, ρεπούμπλικα στ’ άλλο·

Επαναστάτης, ποιητής, δημοσιολόγος και εθνικός ήρωας του βουλγαρικού λαού, ο Χρίστο Μπότεφ χαιρέτισε την Κομμούνα του Παρισιού, σύνδεσε την εθνική απελευθέρωση της Βουλγαρίας με την κοινωνική της απελευθέρωση και πολέμησε ενάντια στην τουρκική στρατοφεουδαρχική κυριαρχία χάνοντας τη ζωή του σε μάχη.

Σήμερα των Φώτων αγρυπνώ και νηστεύω για όλα τα μαρτύρια του κόσμου…

Ένα ποίημα για την εξέγερση των Σπαρτακιστών στη Γερμανία

Ε, και στο κάτω κάτω της γραφής
δεν έκανα το έγκλημα του Κάιν.

Ο Γεώργιος Δροσίνης χρησιμοποιεί τη γλώσσα των απλών ανθρώπων. Τα θέματά του είναι παρμένα από τη ζωή τους, τους αφορούν. Το έργο του αποπνέει ανθρωπιά, αγγίζει τον απλό καθημερινό άνθρωπο ανεξάρτητα από εποχές.

Και εγώ τη νύχτα αυτή προσκάλεσα σε δείπνο μυστικό τον Τομ Σόγιερ, τον Όλιβερ Τουίστ, το Γιάννη Αγιάννη, το κοριτσάκι με τα σπίρτα, το Ρομπέν των φτωχών, τον πατερούλη Γκαπόν σφαγμένο στην Κόκκινη Πλατεία και τον Κάρολο Μαρξ, που φέρνει δώρο σε όλους εμάς τον μισόγραφτο τρίτο τόμο από το “Κεφάλαιο”.