Δεν είναι μόνο ένας θεός ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα
“Με ικεσίες και μ’ ευχές η πλάση δεν αλλάζει. Μ’ αίμα κι αγώνες η ζωή τα πλούτη της μοιράζει…”
“Μετά την καταιγίδα βρήκαμε τους φαρμακοποιούς πεθαμένους στους πάγκους των φαρμακείων, τους οδηγούς και τους επιβάτες σφαγμένους στα λεωφορεία του συνωστισμού!…”
Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, Αργεντινή, Μπουένος Άιρες: Λανούς, 30 Οκτ. 1960 – Τίγρε, 25 Νοε. 2020
“Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή. Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν τίποτα και προσπερνούνε. Όμως μερικοί…”
Η μοναξιά με οδηγεί από κατώφλι σε κατώφλι, το φωτεινό σούρουπο της φωτιάς. Έχω συντρόφους. Δόξα τω θεώ, έχω συντρόφους!
25 Νοεμβρίου 2016, στις 10:29 μμ, στην Αβάνα, ο Φιντέλ, σε ηλικία 90 ετών, έχει δώσει πλέον τη μία του ζωή, αφήνοντας παρακαταθήκη στον Κουβανικό λαό τις υπόλοιπες έξι!
“Στις εξομολογήσεις της έλυνε την εσωτερική πανοπλία της ευαισθησίας της και σαν θεότητα μου εξιστορούσε στιγμιότυπα της ζωής της και τα πάθη της. Μιλούσε με έναν τρόπο περήφανο, φυσικό, χωρίς ίχνος συναισθηματολογίας ή μελοδραματισμού…”
Είναι σύνθημα στα πανό μας. Είναι τραγούδι στα χείλη μας… Ήταν ένας ποιητής «που υποδυόταν τον στιχουργό και άλλαξε τη ρότα του μεταπολιτευτικού τραγουδιού», έλεγε χαρακτηριστικά ο Θάνος Μικρούτσικος, ο οποίος τον «ανακάλυψε» στιχουργικά και έχει μελοποιήσει δεκάδες τραγούδια του.
«Εδώ είναι ένας δρόμος για να πλησιάσει η ποίηση μέσω της μουσικής εκείνους τους ανθρώπους που δεν θα τους πλησίαζε ίσως ποτέ».
