Η Τάνια Νομικού απαγγέλλει τρία μικρά αποσπάσματα από ποιήματα του Φώτη Αγγουλέ.
“Όμως υπάρχουν ακόμα λίγοι άνθρωποι που δεν είναι κόλαση η ζωή τους … ψάξε καλά βρες τους, Ποιητή!”
“Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα. Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή…”
“Αρρώστια άγνωστη, διάγνωση ελλιπής. Μια σίγουρα ασθενής ζωή μέχρι θανάτου.”
κι αρχίσαμε ξανά να ονειρευόμαστε μήπως και βρούμε πάλι την αρχή κι ας είχαμε ξεμάθει να παλεύουμε να κολυμπάμε ανάποδα στο ρεύμα
“Ωστόσο το ζήτημα τίθεται πάλι επιτακτικά: Το πεπρωμένο της ζωής θ’ αλλάξει μόνο όταν γιγαντωθεί η πίστη του ανθρώπου για την αναντικατάστατη αξία της ψυχής του…”
“Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις τα χείλη σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές. …Κάθε χειρονομία σου θα΄ ναι για να γκρεμίζει την αδικία. Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις…”
“Τον αγαπήσαμε, πολύ τον αγαπήσαμε αυτόν τον απαίσιο – αυτόν τον θεσπέσιο – κόσμο μας. Τον αγαπήσαμε κι ας τον βλέπαμε πίσω απ’ τα σίδερα…”
“Το νου σας, σύντροφοι ποιητές, μη και βουλιάξουμε μέσα στο τραγούδι μας μη και μας εύρη ανέτοιμους η μεγάλη ώρα, – ένας ποιητής δίνει παρών στο πρώτο κάλεσμα της εποχής του…”
Παγκόσμια Μέρα Ποίησης η σημερινή. Οι ποιητές έχουν την τιμητική τους. Όμως, τι είναι ποίηση; Γιατί γράφονται ποιήματα;
